içimdeki karanlık

Alıntı

Gittin, nasıl olduysa sadece izleyebildim gidişini. Kendimi avutmalarımdan ziyade avuçlarımı açıp bana kalanı arayışlarım acıttı en çok. Üzüldüm parçalandım biraz. Eksildim  sanki. Ezildim bu yükün altında. Bana mutluluktan çok hüzün yaşatacağını, geride kalan olacağımı biliyordum. Belli etmek istemedim farkındalığımı, olur da değişir diye; bana kalırsın diye. Bana kalmak demek her gece farklı bir şiir olmak demektir. Bilirsin. Nasıl olur da bir papatya kadar kolayca kırılabilirim, nasıl oldu da kırmana izin verdim inan bilmiyorum. Bildiğim tek şey sol yanımın sessiz kaldı, sensiz kaldığı. Biliyor musun aslında hiçbir gidiş üzemez insanı. Gittiği için üzülmezsin, kalmadığı için üzülürsün. Çünkü o senin hevesindir, belki o seni hiç duyulmayan  sesindir, ciğerlerine armağan ettiğin nefesindir.