Red Hawks Brotherhood Confession:Rebel's Confession by Jhade Patricio

Memoirs

CHAPTER SEVEN
Ang mga sumunod na araw na yata ang pinakamakukulay na mga sandali sa buhay ni Xybel.Rayver taught her about many things, told her about almost everything including the Red Hawks Brotherhood.
Noon din niya nalaman ang ilang tagong bahagi sa pagkatao ng binata.
Ulilang lubos na ito.Ang kapatid ng namayapang ama ng binata na lamang ang tanging kasama nito sa bahay.
Tito Clyde was a widower.Kay Rayver na halos umikot ang buhay nito nang mamatay ang asawa.Ito na rin ang namahala sa mga ari-ariang iniwan ng mga magulang ng binata.
Rayver's parents were both doctors by profession.
Nang araw na bumiyahe ang mga ito patungong Aprika para sa isang mahalagang pagsasaliksik ay nag-crash ang eroplanong sinakyan ng mga ito nang tangkaing i-hijack iyon ng mga hijackers. Isa ang mga ito sa mga hindi pinalad na makaligtas.From then,si tito Clyde na lang ang matatawag nitong pamilya.
Taliwas sa unang assessment ni Xybel, hindi bugnutin si Rayver.He was in fact gifted with maximum tolerance. Napakalambing ng binata.Wala siyang matandaan tuwing magkasama sila nito na hindi ito nakahawak sa kanyang kamay o di kaya naman ay nakahapit sa kanyang beywang.
Day after day, Xybel fell for him deeper and harder.
Her parents were all praises to him, too. Well, she never doubted that.Rayver was a natural charmer, not to mention he belonged to their league.His being an RH was kind of a strong bond that had brought him closer to her parents. Knowing he's an elite activist.
"I love your parents, honey" Rayver was smiling.Galing sila noon sa Baguio for a closed door meeting with Silver Saboquel and Jigger Saavedra.
Ipinasa na nila sa dalawa ang ilang impormasyon at class A evidences na hawak nila tungkol kay Sandra Ullayan, isang High School teacher at aktibista na halos anim na buwan nang nawawala pagkatapos ng mainitang rally na isinagawa sa boundary ng Mountain Province at Ilocos Sur dahil sa matinding pagtuligsa ng mga mamamayan sa malaking Hydro Power Plant na itatayo doon. Isa si Sandra sa front liners ng isinagawang rally.Masyado itong naexpose at naging mainit sa mata ng mga kaaway.Isang araw pagkagaling sa paaralan kung saan nagtuturo ang dalaga ay nawala na lang itong parang bula. Ang kaso nito ang pangunahing dahilan kung bakit tinanggap ng binata ang infiltration assignment na naatang dito.May hinala ang RHB at mga human rights advocates na nasa kamay ng mga militar si Sandra.
Dahil malapit lang naman ang Green Valley sa opisina ng RHB ay dumaan na din sila sa bahay nila.
Noong una ay hindi masyadong kumikibo ang papa ni Xybel nang ipakilala niya si Rayver sa mga ito.May palagay pa nga siyang lihim na inuuri ang binata ng kanyang ama.
Ni wala siyang ideya kung kailan nag-umpisang magkapalagayang loob ang dalawang mahalagang lalaki sa buhay niya.
Basta pagbalik niya mula sa pagkuha ng ilang gamit sa kanyang kuwarto ay nadatnan na lang niya ang mga itong nagkakatawanan.Maging ang kanyang mama ay ipinagbalot pa ang binata ng niluto nitong suman.
Natatawa na lang ang dalaga nang magpaalam na sila sa mga ito.Todo bilin ang kanyang ama kay Rayver na para bang ito at hindi siya ang anak.
"They liked you,too" napapangiting baling ng dalaga sa nobyo. Nasa Halsema Road na sila nang mga sandaling iyon.
"Bah! Sa guwapong ito ng kanilang mamanugangin, walang dahilan para hindi nila ako magustuhan" mayabang na biro ng binata habang nakangiting hinuli ang kanyang palad nang malayang kamay nito at pinaghahalikan iyon.
"Oo na, ang yabang mo talaga.Basta huwag mong kalimutan hon,may idadaan pa tayong imbitasyon sa Sagada" nagpapaalalang binawi ni Xybel ang kamay dito upang makapagmaneho itong mabuti.Matutulis kasi ang mga kurbada sa bandang iyon ng Halsema Road.
"Opo.Ito naman, masama bang magsabi ng totoo?"
"Heh! Mag-concentrate ka na nga lang sa pagmamaneho" kunwari ay singhal ng dalaga sa nobyo.Deep inside her, napakasaya niya na magkasama sila ng binata.
It's been six months since they've gone steady.And everyday of those months, Rayver made her his life. Wala siya isa mang dahilan upang pagsisihan ang ginawang pagtanggap sa hamon nito sa kanya noon.
"Honey, naipasa ko na rin sa mother office ang impormasyon tungkol sa mga darating na makinaryang gagamitin sa planta.Any day from now,gagawan na nila ng paraan na maharang ang mga iyon.Ang hindi ko lang masigurado ay kung ilang mga bayarang sundalo ang mag-eeskort doon" mula sa pagbibiro ay seryosong bumaling si Rayver sa dalaga.
Natigilan si Xybel.Kaagad na binaha ng pag-aalala ang dibdib.
"Mag-iingat ka sana hon, please" nag-aalalang usal niya kapagkuwan.
Ginagap naman kaagad ng nobyo ang kamay niya bago pinisil iyon na waring pinapalis ang kanyang nadaramang pag-aalala.
"Mag-iingat ako, para sa sa iyo honeyko" he said as he kissed the back of her palm.
"Aren't you scared?I mean,you know...once they find out" lakas-loob na tanong ng dalaga dito.
"Natuto lang akong kabahan noong makilala at mahalin kita, Xybel. I never knew the meaning of that until you existed in my world...I am not scared to be exposed to them...I am more scared of the pain that I may cause if by fate I will have to leave you" puno ng emosyong sandaling tumingin si Rayver sa kanya.
Tumagos sa puso ni Xybel ang mga salitang iyon ng kasintahan.Kaagad na pinangiliran siya ng luha.Upang disimulahin iyon ay umisod siya dito at isinandal ang katawan sa tagiliran ng binata.
Noong una ay hindi naman talaga masyadong nababahala si Xybel.Nitong mga huling linggo lang,mula nang malaman nilang may bubuksang malaking minahan at hydro dam sa pagitan ng Mankayan at Cervantes.Idagdag pa ang dalawang environmental activists na nawawala at hinihinalang nasa kamay ng mga militar.
Ilang gabi na ngang palaging nagpupulong ang mga miyembro ng RHB na naka-base sa Bontoc at Sagada.
May pakiramdam ang dalaga na may hindi sinasabi si Rayver sa kanya.Katunayan ay may mga sandaling nakikita niya itong mukhang malalim ang iniisip at kung minsan ay natitigilan pa.
Ayaw naman niyang magtanong.
Inirerespeto niya ang mga desisyon nito.Hindi kasali sa trabaho niya bilang buddy nito ang kulitin ito sa mga bagay na hindi pa nito handang ipagkatiwala sa kanya.At hindi rin naman magandang tingnan na porke't nobya siya nito ay mag-iimpose siya ng mga ganoong bagay.Ayaw niyang makasira sa mga plano nito,at malaki ang tiwala niya dito.
Madilim na nang sapitin nila ang bayan ng Sagada. Nanunuot na rin sa balat ang lamig lalo pa at malakas na malakas ang ulan.
Pagdating nila sa intersection malapit sa Saint Joseph Hospital ay may taong sumalubong sa kanila.Iginiya sila nito patungo sa Igorot Inn kung saan naghihintay ang kukuha sa imbitasyon ng joint rally na magaganap sa bayan ng Lepanto, Mankayan.
Hindi nga naman sila puwedeng pumunta sa opisina sapagkat mainit pa iyon sa mata ng mga intel na naglipana sa paligid.
Pagkatapos iparada ang sasakyan ay kaagad na inalalayan siya ni Rayver sa pagbaba bago sila patakbong pumasok sa loob upang hindi mabasa.
"Martinez" a man in his late twenties acknowledged them.
"Somingwa" Rayver nodded and shook hands with him. Ipinakilala siya ng binata dito bilang nobya niya at kasama sa trabaho. "Girlfriend ka niya talaga?" nakangiting tanong ng lalaki sa kanya.Nahawa tuloy si Xybel sa palakaibigang ngiting iyon.
"Daw" biro niya.
"Daw? Not sure? Tinutukan ka ba ng baril ng lalaking iyan?Sabihin mo at nang mabalda ko kaagad" biro nito na ngiting-ngiti sa kanya.
"Hep! Narinig ko iyon" mula sa pakikipag-usap sa isang tauhan ng Igorot Inn ay singit ni Rayver na tuluyan nilang ikinatawang dalawa.
Pagkatapos ng maikling kumustahan ay iginiya sila ng lalaki sa dining area sa pinaka-ground floor ng kanilang kinaroroonan. Omorder ito ng kapeng barako para dito at kay Rayver samantalang gatas naman ang inorder niya.
Sandali lang din ang kanilang naging pag-uusap para na rin sa kanilang seguridad.
Pagkatapos maiabot ang mga imbitasyon dito ay sinabihan sila ni Somingwa na nalaman niyang Jacob pala ang pangalan na doon na rin magpalipas ng gabi.
"Mas delikado kung bibiyahe pa kayo pa- Bontoc,Rayver.Dito na kayo magpalipas ng gabi.Ang opisina na ang bahala sa gastos tutal naman ay isang gabi lang" sabi nito at bago pa makapagprotesta si Xybel, inakay na sila ng lalaki sa ikalawang palapag ng bahay tulugan.
"Pasensya na kayo at iisa na lang ang available na kuwarto dito" kumindat pa ito sa kanila na ikinapamula ng mukha ng dalaga.
"Titila din naman siguro ang ulan mamaya" sabi niya sa mga ito.
"Hon, tama si Jacob.Delikado na ang bumiyahe ngayon, lalo pa at palusong ang daan.Pihong makapal na rin ang fogs..." sagot ni Rayver sa kanya bago kinuha ang iniaabot na susi ng tauhan ng Inn.
Walang nagawa ang protesta ng dalaga.Wala naman talaga siyang balak kontestahin iyon dahil alam naman niyang tama ang binata.Baka sa halip na makauwi sila ng maayos ay disgrasya pa ang abutin nila.Lamang ay hindi niya maitanggi sa sariling kinakabahan siya. She's starting to get scared of something she didn't know.
Nang iwan sila ni Jacob ay inakay na siya ng kasintahan sa loob.
Nang hindi siguro makatiis sa pananahimik niya ay matiim na tinitigan siya ng nobyo at tinanong.
"Are you scared?" he asked as he stepped closer and took her almost wet cotton jacket.He took one hanger ang hanged it near the slightly opened window.Afterwhich,he was near her again.
"Uhhrm...honestly,y-yes" she whispered. She looked at him and saw how his eyes started to flame with bare passion.
"Don't worry, I'm scared,too" Xybel didn't know why does he have to whisper.His husky voice seem to evoked something that was so alien to her. And when Rayver moved a little closer to her and felt his warmness against her cold skin, she became like dried leaves licked by liquid fire.
Rayver pulled her close to him gently, so very gently.
"Gosh,you're freezing, honey.Here,let me hold you" he whispered and without any more words,he hugged her.They stayed that way as though they were scared to move.
Both were aware of the sweet tormenting tension building up between them.
No one could exactly tell when they started seeking for each others lips. It just happened. Soon they were both consumed with the desire to ignite more fire.
Rayver undressed her so very slowly. Nang tuluyan siyang mahubaran nito ay kaagad na tumaas ang mga braso ng dalaga upang takpan ang mga na-exposed na laman.
"Don't,honey.You're so beautiful..." he whispered huskily as he began kissing her again.Xybel moaned deliriously as his lips took one peak and suckled it while massaging the other.
Salitang pinagpala ng mga labi at palad nito ang bahaging iyon ng kanyang katawan.
"Rayver,what are...don't!" nahihiyang pinilit niyang hilahin pataas ang nobyo ngunit hindi siya binigyan ng pagkakataon nito.
Soon,she was writhing,whimpering in delight as his lips and tongue delved wonderfully on the center of her feminity.
Just as when she thought she could not take the sweet torture any longer,Rayver positioned himself on top of her as he gently and so very slowly slathered his throbbing manhood into her, seeking for complete invasion.
Xybel suppressed her moan of pain as the barrier broken.
"Honey,I am sorry if I am hurting you,just please don't ask me to stop now.Please...I c-can't" Rayver's eyes were so dark with raw desire as they looked at her.
"G-go on" though pierced in pain, Xybel doesn't want him to stop. She swiftly encircled her legs unto his hips just enough to make the invasion go deeper.
That did it.Feeling the passionate invitation, Rayver began moving so very slowly it almost killed them both.
Though biting her lips in pain, Xybel's heart swelled with love as Rayver caresses her, easing her feeling of discomfort.
Soon as the pain subsided, delicious sensations began to creep to her every vein, making her moan. When the overpowering sensations became too much for her to hold, Xybel clung unto him possessively,urging him...meeting him in perfect synchrony as the thrusts goes deeper and harder into her.
And with that long, hard thrust, Xybel soared high as they both convulsed in delirious euphoria.
It took them both a couple of delightful minutes toning down their rugged breaths.As the aftermath sensations slowly ebbed away, Rayver pulled her close to him, drizzling light kisses on her forehead.
"Happy?" Rayver asked her when he rolled down, pulling her on top of him.
"Very" she gave him a naughty smile, feeling the sweet tension starting to grow hard deep inside her.
"Honey..." his eyes were burning her...again.
"Why,you're fast,warrior" she teased him,and teased him no more as his lips punished her with wet,hot kisses.
That night, they were both insatiable as the storm of passion with in them unleashed.They only conquered the storm when they both withered at daybreak.
The smell of brewed coffee filled up Xybel's nostril.Ang kaiga-igayang amoy na iyon ang gumising sa kanya mula sa mahimbing na pagtulog.
Kaagad na bumangon ang dalaga at iniligpit ang higaan. Bahagya pa siyang napangiti nang makita ang bahid ng dugo na tanda ng naiwala niyang kainosentehan kay Rayver.
Kinapa ng dalaga ang sariling damdamin kung may pinagsisisihan siya sa naganap.
Wala.
How could she regret something so special and so worth remembering as that of what had happened last night? Last night was the best night in her entire human existence because she surrendered herself to the man she love.
Rayver was a perfect lover last night. He was so self-giving he made her completely the new woman she's seeing right now on that mirror.
"Hey" said the familiar voice from the open door. Kaagad na lumapit at yumakap ang binata sa kanya bago tumingin sa salamin kaya nagtagpo ang kanilang mga mata.
He smiled at her. Xybel blushed as she saw him traced the small red marks on her shoulder blades with wet kisses.
"I love you..." he whispered as he followed the love bites with his lips.
"I love you more" she answered back adoring the wonders he's doing to her.
"Honey, I want that coffee" she teased as his lips reached the twins.
"Never mind the coffee,I'll brew another one" he took one hardened nipple and suckled.
Soon,the brewed coffee was totally forgotten.
Magtatanghali na nang magawa nilang makababa para mananghalian. Humupa na rin ang ulan sa labas kaya bumiyahe na sila.Habang daan,manaka-nakang sinusulyapan siya ng binata habang masuyong pinipisil ang kanyang palad.
"Thank you for loving me, honey" he whispered to her gently.
"To eternity,Rayver.To eternity" she whispered to him lovingly.