Langs achter word ik bij mijn mond gepakt en de andere arm wordt rond mijn middel geplaats waardoor ik niet kan bewegen noch praten. Mijn lichaam wordt meegesleurd zonder ik besef naar waar. Er zat een slaapmiddel op zijn handschoen waarmee hij mijn mond heeft dichtgedaan.
Ik word wakker in een muffe, donkere ruimte zonder enig besef van locatie en tijd. Ik probeer rond me heen dingen aan te raken. Ik voel een wollen deken, houten plaat, een nachtkastje en een paar boeken. Ik voel langs boven waar het plafond zich bevindt en stoot meteen op de harde muur. De kamer is niet hoger dan een meter waardoor ik hier onmogelijk kan staan.
De deur gaat open en er komt een straaltje licht binnen. Eindelijk.
Er komt een man/jongen binnen, helemaal vermomd met een zwart pak en zwart masker. "Wie ben jij? Wat doe ik hier?!", probeer ik te roepen maar het verdovend middel doet zijn werk nog. Er komt enkel "Webbjiwdker?" uit mijn mond. Hij antwoordt niet. Hij zet een bordje neer met balletjes in tomatensaus en een fles water van twee liter. Daarna gaat hij, nog steeds zwijgend, weer uit de kamer. Weg licht, hallo duisternis. Gelukkig kon ik zien waar hij het eten neerplaatste zodat ik het eten kan pakken. Proberen te minste, want mijn lichaam wil niet meewerken.Een halfuur later? Een uur later? Vijf uur later? word ik weer wakker en kan ik eindelijk beginnen eten omdat het middel is uitgewerkt. Ik kan me niks meer herinneren van mijn "ontvoering". Want dat is het. Als je helemaal alleen bent opgesloten in een donkere ruimte. De balletjes in tomatensaus smaken chemisch dus waarschijnlijk zijn ze van de diepvries. Pfff diepvrieskost.

JE LEEST
BADBOY ✅
ChickLitHij duwt me tegen de muur en met zijn zachte lippen begint hij me te kussen. Zijn handen verdwijnen onder mijn t-shirt naar mijn borsten maar voordat hij ze kan vastgrijpen duw ik hem weg. "Wat doe je nou, Roos?! Jij wou dit toch ook?", roept hij kw...