MY PROFESSOR IS MY HUSBAND (Montenegro Series #1)

Chapter 22: Little One

Akira's POV.

"Aki! Akira!" mas binilisan ko pa ang paglalakad ko ng marinig ko ang pagtawag nya sakin.

I am pretending na hindi ko sya naririnig kahit ang lakas ng sigaw nya. Ayoko! Ayoko muna syang makausap or makita ngayon kaya nga hindi ako pumasok sa klase nya.

Nagulat ako ng humawak sya balikat ko. Naabutan nya na pala ako.

"Uy! Ella" bati ko sa kanya. I faked a smile.

Dalawang linggo na din simula nung malaman ko yung tungkol sa kanila ni Thunder at dalawang linggo ko na din syang iniiwasan.

"Didn't you hear me calling you? Kanina pa kaya kita tinatawag" sabi nya.

Na guilty naman ako. Wala naman kasing rason para magalit ako sa kany dahil wala din naman syang alam sa about sakin, kaya napagdesisyunan ko na lang na umiwas sa kanya.

But I can't help but feel hurt whenever I see her. I am also envious of her dahil si Ella, sya yung mahal ni Thunder, sya yung gusto nitong makasama at hindi ako yun.

"Ha? Sorry hindi kita narinig, malalim kasi yung iniisip ko. Bakit mo nga pala ako tinatawag?" I asked her.

"Thank goodness akala ko galit ka sakin pero bakit hindi ka pumapasok sa class mo sakin huh? Namimiss na kaya kita" sabi nya habang nakangiti sakin. She even held my hand.

Oh Ella! You're making it more difficult for me. Ako ang nagi-guilty kahit ako pa ang asawa. I can't help it she's so nice and I am afraid to hurt her.

She does not deserve the pain I am feeling.

"Ow! hindi mo pa ba natatanggap yung medical letter na pinapasa ko sayo? Hindi na muna kasi ako pwedeng mag PE dahil may health condition ako" I lied.

Pinagawa ko lang yung medical letter na yun pero totoong hindi na muna ako magpi PE dahil delikado din sa baby ko.

"Ay ganun ba? Dapat sinabi mo na lang sakin ng personal. Pwede ka namang written exam sa class ko. Okay ka na ba? I heard may nangyaring aksidente" she looked at me with a worried look. Hindi nya pa din binibitawan ang kamay ko.

"Okay na ko Ella, don't worry about me. Sige na bumalik ka na sa klase mo" sabi ko sa kanya.

"Ugh! Idi dismiss ko na lang muna ang klase ko. Let's have meryenda! I missed you na kaya! Gusto na kitang maka bonding"

I smiled. You would definitely not say that if only you know who really I am and it would definitely hurt you just like how hurt I am right now.

Pero maswerte ka pa din dahil ikaw ang mahal ni Thunder. Alam kong ikaw ang pipiliin nya kesa samin ng anak nya.

"You're lucky. Thunder loves you more than anyone" I said out of nowhere.

I am not supposed to say that but I blurted it out accidentally and my eyes are heating, feeling ko maiiyak ako but I stopped myself.

She smiled sweetly on what I said.

"Pano mo naman nalaman yan?"

"I can see and feel it"

"Ikaw talaga Akira, mahal na mahal ko din naman sya but enough with my guy, so tara na?" pagyaya nya ulit sakin.

"Sorry Ella, pass ako ngayon, kailangan ko na kasing umuwi dahil may emergency sa bahay. Sorry! Maybe next time na lang" I told her.

Nakita ko namang nalungkot ang mukha nya pero pinalitan nya din iyon ng smiling face.

"Okay fine, sabi mo yan! Next time na lang, sige na unahin mo na yung emergency nyo sa bahay. I understand" sabi nya kaya tumango ako.