Chapter 19 ♥

99 1 0
                                    

Chapter 19- Doubt :/

Aliar's POV

*wooooooooooosssshhhhhh* (tunog ng malakas na hangin yan wag ka XD)




"Mama, miss ko na po kayo. Andito po ako para hingin tulong nyo. Ma, magpakasal na po kaya kami ni Edean? Gulong gulo po ako. Sana ma andito ka para may tumulong sakin, busy kasi si papa sa business eh..."

Andito ko ngayon sa puntod ni mama, si Edean may meeting daw sila tunkol sa company..

Gusto ko talagang mapagisa, di ko nga sinabi kay Edean na pupunta ako dito kasi for sure sasamahan ako nun.

"Ma, sige na po. Alis nako, baka po hinahanap nako ni Edean. Dadalawin ko po kayo ulit sa susunod na araw. Salamat ma sa pakikinig ah? Miss na miss ko na po kayo."

Tumayo na ako at pumunta sa kotse, dinalhan ko si mama ng isang bouquet ng roses, favorite nya kasi yun. Dala ko din yung kotse namin ni Edean since magcocomute nalang daw sya.





Miss na miss ko na si mama, actually sya lang pinupuntahan ko pag may tampuhan kami ni Edean, si papa kase palaging busy sa company.. Andito nadin sya sa pilipinas pero nagcheck in sya sa hotel... Ewan ko ba, ni hindi ko na nga din sya masyadong nakakausap.. Dati si mama housewife sya kaya sya ang palagi kong nakakausap at kaclose, pero nung nawala sya.. Pakiramdam ko nawalan ako ng bestfriend, nawalan ako ng taong handang makinig sa mga problema ko kahit paulit ulit. Buti nalang at dumating si Edean para maging boyfriend ko and at the same time bestfriend na din.





Hayy nagdadrama nanaman ba ko?? oh well, masanay na kayo xD

Di ko namalayan andito na pala ko sa tapat ng bahay..

pagpasok ko nakita kong nasa sala si Edean, aga nya ah. Eh mag11 palang ng umaga.. For sure magtatanong at magtatanong nanaman to.

"San ka galing?" sabi na nga ba eh, di naman ako pwedeng magsinungaling dahil for sure mahahalata nya ako.

"Ah ano..sa.. kay mama"

"Bat di moko sinabihan? Edi sana sinamahan sana kita" yung tono ng boses nya parang nagtatampo na galit, hala..



"Eh kasi may meeting ka tiba? Ayoko namang di ka umattend dun. Dinalaw ko lang naman eh.. Sorry na." nilapitan ko na sya at niyakap sa likuran, di naman kasi nya ako hinarap simula nung nagtanong sya.




"Tch.. Di naman importante meeting ko." tapos kinalas nya ako sa pagkakayakap ko sakanya. WAR NANAMAN TO =___=






Napuno nako sakanya, grabe lang ha? Parang un lang magagalit sya? Ano yun bawat away namin palagi nalang ako magpapakumbaba. Oo ako may kasalanan, di ako nagpaalam sakanya pero tama bang magalit sya? Ugh bahala na sya. Kala nya susuyuin ko sya ngayon. Manigas sya.




"Sige! Kung yan yung gusto mo fine. Bahala ka" umakyat nako papunta sa kwarto, nakakainis na kasi sya. Bahala sya.








Ughhh nakakainis na sya, tuwing nagaaway kami ako palagi sumusuyo sakanya, tapos yun magkakabati na kami, pero ngayon hindi bahala sya. Mataas na kung mataas ang pride pero sobra na sya.






Bat ba ako umiiyak? Eh sya naman din may kasalanan!

---------------♡-----------------♡-----------------♡------------------♡------------♡------------------♡------------------♡-------------

Aliars POV



*YAWN

*kusot mata

His PromisesTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon