Karanlığın Renkleri

K.R 3

♥🌙♥🌙

Mersa'dan

"Bir varmış bir yokmuş cehennemler zamanın içinde çoook büyük bir Kraliçe ve onun biricik şeytanı yaşarmış" kurduğum cümleyle bütün trübün susmuş beni dinlemeye başlamışlardı. Komikti çünkü biricik Siyahlılarımız ilk defa yakından gördükleri bana fazla bir ilgiyle bakıyorlardı. Devam ettim

"Bu cehennem zamanının içinde haddini bilmez. Kendini yükseklerde gören bir adet devcik varmış." Dediğim şeye Queen fanları kahkaha atarken dev fanları yani Merya'nın dövüşüceği cücenin fanları öfkeyke beni dinliyorlardı. "Ve bir gün olmayan cesaretini ordan burdan toplayıp kraliçemizin karşısına çıkmış ve onu yenebileceğini idda etmiş..." diyip kahkaha attım. Komikti sonuçta. Kahkahamla salonun yarısı kahkahaya boğulmuştu. Ama gün geçmiyordu ki lüzumsuzlar içimizden çıkmasın. Trübinden biri bana bana karşı çıktı "madem kraliçen kendine bu kadar çok güveniyor. Sen bu maç boyunca etkisiz kal. Hatta emin olalım diye git ve yeni ortaklarınızla otur." Çok saçma bir anlaşmaydı bu.

Evet Merya normal şartlar da bu adamı indirirdi. Ama Queen bunu yapamazdı. En azından dayak yemeden. Sanırım Merya küçük iletişim aracımızdan konuşulanları duymuştu ki narin kulaklarımda o iğrenç kelimeyi duydum "kabul et" adama baktım. Kesin bu küçük teklif büyük adamlarımız siyahlılara aitti. Sadece bi yerleri yememişti. Bu düşüncelerle birlikte gözüm onlara kaydı. Adama doğru bir adım attım ama bakışlarım siyahlılardaydı. "kabul" dedim. Sonra bakışlarımı adama çevirdim " Ama unutma insanların kölesi olmak için fazla cesaretlisin" diyip göz kırptım. Adam bir nevi şoka girmişti. Ağzını açtı geri kapadı sonra geri açtı Allah'tan bu sefer kapamadı "Sende öyle"

Kaşlarım çatılmıştı. Pardon ben kimin kölesiymişim. "Canım ya sen sabahları yürek falan mı yiyorsun? Veya buraya gelmeden hap falan mı aldın? Yoksa o cümleyi kurman zor biraz" dediğim şeyle pısması lazımdı. Ama birileri onu öyle bir haplamıştı ki boş yere canını tehlikeye atıyordu aptal. Konuştu "maskeli birinin arkasına sığınan birine göre fazla iddalı laflar bunlar güzelim " kahkaha attım. Yavaş ve farkettirmicek adımlarla o adama yaklaşıyordum dibine geldiğimde. konuştum "haklısın" ve adamın kafasından tuttuğum gibi çok da uzaklarında oturmayan siyahlıların önüne attım. "Birinin arkasına üstelik maskeli birinin arkasına saklanan bir dallamaya göre fazla iddalısın. Unutma fazla cesaret aptallıktır. Seni sadece cehenneme sürükler"

Bu hareketimle birlikte iki siyahlıda duruşlarını dikleştirmiş. Önlerindeki adama bakmadan sessiz olan böcek "haddini aşıyorsun karamsar melek" Kulağımda yedek melek diye bir ses duyuldu. Aptal kız sensin yedek.. kaşlarım havalandı "Pardon?....hâd.... ahhh şu şey... kusura bakma kara çocuk ben o şeyin genelde kotasını doldururum... öyle seviyorum." Sonra kulağıma elimi koydum. Kulağımı dinliyomuş gibi yaptım aslında gerçekten dinliyordum Merya Hanım kes şu konuşmayıdaaaa yanıma gel diye anırıyordu. Siyahlılara döndüm "Vakit doldu beyler. Bu kadar dalga yeter. Eeee bende işinde gücünde bir şeytanım hadi bayyyy" arkadan renkli çocuğun "yaaa bilmezmiyim" diye homurdandığını duymuştum..

Merya'nın yanına doğru yol aldım o sırada çaktırmadan kurduğum bütün tuzakları etkisiz hale getiriyordum çünkü o gerizekalı ben olmadan o tuzaklara basıp ölürdü.Küçük Hanım'ın yanına gelince kapıyı açtım. Gördüğüm manzara berbattı.

Merya bir adamı öldürmüş saklamaya çalışıyordu. Bu adamın dövüşeceği adam olduğumu fark edince bana niye kabuk et dediğini anlatmıştım. Adamı öldürmüştü çünkü. Düşüncelerimin aradından kafama yediğim telefon olduğunu düşünmek istediğim şeyle Merya'ya döndüm. "Neden bana birini öldürmüşüm gibi bakıyorsun?"" Yapmadığın şey değil" diyip omuz silktim. Bana inanmazcasına baktı. "Hadi sahneye çık ve bensiz ne kadar iyisin göster bakalım" dedim. Bu sefer sırıtmıştı. "Kendimi ispatlamak uzmanlık alanımdır." Diyip odadan çıktı ve maçın olduğu yere yürüdü. Bende peşinden gidiyordum ki. İki dangalak beni durdurdu. "Efendim size yukarı kata kadar eşlik edelim" demek yukarı çıkmışlardı. Aşağıda otursalar ölürlerdi sanki.