Rüya Perisi

1.Bölüm

İlk hikayemin ilk bölümü umarım hoşunuza gider.

Keyifli okumalar ♥♥

Bu aralar en çok dinlediğim şarkının sözlerini mırıldanarak çizim defterime bir şeyler karalıyordum.Odamın kapısının çalınmasıyla birden irkildim.

"Kim o ?"

"Benim." Gelen küçük erkek kardeşimdi.

"Ne var Charlie ?"

"Girmeden söyleyemem."

"O zaman söyleyemeyeceksin. Uzaklaş buradan Charlie. Dikkatimi dağıtıyorsun. Önemli bir iş üzerinde çalışıyorum. " Aslında önemli bir iş üzerinde falan çalıştığım yoktu ama girmesini istemediğimden öyle söylemiştim ama keşke söylemeseydim. Bu onu meraklandırmış olacak ki hemen odama daldı.

"Ne işi ?"dedi heyecanla.

"Ben sana girebilirsin dedim mi ?"

"Seni annemle babama söylersem görürsün o zaman. Ne işi söyle "dedi hesap sorar bir tavırla.

"Sen bana hesap mı soruyorsun ? Ayağa kalkarsam esas sen görürsün. "dedim .Hemen kapıya doğru koştu.

"Anne ablam kötü işler yapıyor" diye kapı eşiğinde bağırdı.

Hışımla ayağa kalktım."Çizim yapıyorum ya görmüyor musun?"Kafasını koparacak gibi baktığımda hemen sevimlilik yapmaya başladı.

"Ah ablacığım sen onu mu kast ediyordun.Özür dilerim ben sadece şey için gelmiştim. "

"Ne için ?"

"Tabletini alabilir miyim acaba ?" dedi ve sonuna da sevimli bir gülücük kattı. Bende böylece Charlie 'nin benden korktuğu için değil de kendi çıkarı için sevimlilik yaptığını anladım.

Artık beni rahat bırakmasını istediğim için tabletimi verdim ve yarıda bıraktığım çizimime geri döndüm.

"Stella yemek yiyoruz" diye bağırdı annem. Bunun anlamı aşağıya in ve yemek masasına otur demekti.

Biraz sandalyede gerindim ve odamdan çıkıp aşağıya indim.

***

Yemek bittiğinde anneme masayı toplaması için biraz yardım ettim ve geri kalanları ona bırakarak bende babam ve Charlie gibi televizyonun başına oturdum.Biraz televizyon seyrettim. Charlie koltukta sızmıştı.Benimde uykum gelmişti.

"Ben artık yatıyorum size iyi geceler" dedim

"İyi geceler" dedi annemle babam bir ağızdan.

"Charlie'yi de odasına çıkarsana kızım." Dedi babam esneyerek.

"Tamam" dedim ve Charlie'yi kucağıma aldım. Odasına çıkarıp yatağına yatırdım ve tombul yanaklarına birer öpücük kondurdum. Odasından çıkarken de tabletimi geri alıverdim.

***

Sabah olmuştu. Charlie' nin yanağıma şaplaklarıyla uyandım.

"Stella uyan" diyordu. Sesinde endişe vardı.

"Yine odama mı girdin sen ? Bana abla diyeceksin Stella değil!" dedim hırçın bir tavırla ve kafamı yorganın altına gömdüm. Charlie ağlıyordu. Kafamı hemen çıkarttım. Küçük ellerini gözlerinde tutuyor , hıçkıra hıçkıra ağlıyordu .

"Ne oldu" dedim. Bu sefer sesinde endişe olan bendim. Tam o sırada bir ağlama sesiyle daha karşılaştım. Aşağıda annem de ağlıyordu.

"Annem ağlıyor Stella" dedi. Hemen koşa koşa aşağıya indim.Annem elinde telefonu yerde kıvrılmış ağlıyordu. Bu hayra alamet değildi. Kötü bir şeyler olduğunu anlamışım. Kalbim hızla çarpıyordu.

"Ne oluyor anne ?" Gerçekten kalp krizi geçirmem an meselesiydi.

"Baban..."

"Ne oldu babama ?" Gözlerim dolmuştu.

"Kaza geçirmiş" dedi. Ağlaması daha da şiddetlenmişti. Artık ben de ağlıyordum.

Yüzümde yine bir şaplak hissettim. Gözlerimi açtım. Charlie yanımdaydı. Az önce olanların sadece bir rüya olduğunu anlayınca derin bir oh çektim.

"Stella" dedi Charlie ama onu umursamadım. Çünkü aşağıdan aynı rüyamdaki gibi ağlama sesleri geliyordu. Annem ağlıyordu. Yine rüyamdaki gibi aşağıya indim. Her şey rüyamdaki gibi oluyordu neredeyse.Bu çok garipti. Annem yine aynı şekilde yerdeydi. Rüyamdaki gibi bir son olmaması için içimden dua ediyordum.

"Ne oldu anne ?"

"Baban..." İçimden hayır hayır hayır diyordum

"Ne oldu babama?" Gözlerim yine dolmuştu.

"Kaza geçirmiş."

Evet bölüm sonuu

İlk bölüm biraz sıkıcı gelmiş olabilir ama hikayeye daha tam olarak başlamadık.İlerde çoook güzel bölümler olacak.Yeni bölüm yakında gelecek. Görüş ve düşüncelerinizi yorum olarak bırakabilirsiniz ve eğer beğendiyseniz lütfen yıldıza basın.

Buraya kadar okuduğunuz için teşekkür ederim ♥