Günlerden cuma.. işte enn güzel gün çünkü erken yatma ısrarı yok vee annemler de evde yok.. arkilerimi çağırdım hemen özge,beste,ben,nehir,orhancan,aslı,idil,can,esra,ceren birlikteyiz işte gülüştük,konuştukk.. sonra kapı çaldı kapıcı çöpleri almaya gelmişti herkes salondaydı bende hemen çöpü getiriyorum deyip çöpü almaya gittim..Çöpü getirdiğimde kapıcı da yoktu kapıyı kapattım ve çöpü yeniden yerine götürdüm..Sonra esra ve cereni anneleri aldı
Kıymık die bi korku filmi getirmişti özge onu izliyolardı salonda ama aralarında beste ve idil yoktu..nerdeler bunlar die gidip bütün odalara bakmaya başladım..ama hiçbiyerde yoktular.Kapı yeniden çaldı.Gelen kapıcıydı yine şaşırmış bakışlarla demin niye çöpü almadan gittin die sordum kapıcı sessiz sessiz bana baktı ve can içeriden bağırdı haddee geldedi bağırdı bende kapıcıyı yolladım tekrar idille beste yi aramaya basladım sonunda salondakiler de bana yardım etmeye başlamışlardı.Birlikte anahtarı da alıp evden çıktık.Apt de sanki kimse oturmuyormuş gibi sessiz ve karanlıktı.Asansör hepimizi alamadığı için aslı,orhancan,özge,can asansörle, ben ve nehirse merdivenlerden inmeye başladık..Biz koşar adımlarla aşağıya indik ve asansördekileri beklemeye başladık.5-10 dk dir gelmiolardı ben asansörde mi kaldılar die bakmaya çıktım.5 katı da geri çıktım ama yoklardı..Geri indiğimde Nehir de kaybolmuştu..ama sonra buldum.Gidip görevliye sordum oda görmedim dedi. Nehir şeker hastası olduğu için şekere ve tatlı seylere ihtiyacı vardı ama anahtarı kaybettimi fark ettim nehir titremeye basladı bağrıyorduu ve beste ve idil hala kayıptı bestenin inleyen sesi geldi hyrrr die bağırdı ardından idilin sesi geldi.Nehir ve ben çok hızlıca sesin geldiği yöne doğru koşmaya başladık.Evden uzaklaşmıştık birden yerde yatan kanlar içinde beste yi gördük nehir kusmaya başladı.Bense korkudan koşar adımlarla kaçmaya başladım.Nehir peşimden geldi Beste bağırdı nehir idili ararken bende besteye bakmaya gittim gözleri masmavi olmuştu.Bana beni şurdaki mezarlığa götür dedi. ama yapamazdım korkudan onu orada bırakıp uzaklaştım..Nehir idili kolundan tutmuş yanıma doğru geliyordu.İdilse çabuk eve gidelim deyip duruyordu.Beste yerinde yoktu!..
Yürüdük ve tam karsımızda bir mezarlık vardı başka yolumuz yoktu içeri girdik ve bestenin isminin yazdığı mezarı gördük aslı kenarda oturmustu onun yanına gittik aslı dedim ama aslı da ölmüştü kapıcı benim mezarımı kazıyordu bizim isimlerimizin olduğu mezarlar vardı biz şoktaydız kapıcı beni zorla mezarın içine sokmaya çalıştı o sırada sabah ezanı okunuyordu ..
ezanın sesini tekrar ettim ve ben idil nehir kaldıkordan öyle bi hızla kaçıyorduk ki yerde kafası patlamış olan orhancan ı da gördük nehir kafasına basıp kaydı ve kapıcı onun ardından ayaklarından sürükleyerek mezara attı..Özge yanımıza doğru geliyordu esranın annesi onu da alıp buraya getirmişti esra,ceren ve özge bize bakmaya gelmişlerdi ve bizi kanlar içinde görünce bizi de arabaya aldılar arabada giderken cana çarptık.bir anda esranın annesi durdu ve kapıcıyı arabaya aldı.Çok korktuk ve idil arabadan atladı kaçarken kapıcı onu aldı ve onu mezara gömdü.Ceren,ben,özge,esra evin yolunu tuttuk..+
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Korku Hikayeleri (Kitap Olacak)
HorrorKorkudan hep arkanıza bakmanız gerekicek çünkü onlar arkanızda gizlenmeyi sever....