Korku Hikayeleri (Kitap Olacak)

korkunç sahur vakti

Bir ramazan gecesiydi ailecek oturmuş sahurumuzu yapıyorduk yemekleri yedikten sonra annem beni mutfağa çöpleri atmam için çağırdı. Çöpleri alıp dışarı çıktım. Dışarı çıktığımda havada farklı bir duygu olduğunu hissettim normalde ramazan ayında havada bir maneviyat duygusu hakim olurdu anlam verememiştim umursamadan sokağımızın sonundaki çöp konteynerına doğru yürümeye başlamıştım birden bire çok kuvvetli bir rüzgar esmişti bulunduğumuz yer tatil köyü olduğu için normalde de sürekli rüzgarlar eserdi fakat bu biraz farklı gibiydi rüzgarın etkisi ile ağaçlar yerlerinden sökülecekmiş gibi sağa sola sallanıyordular o an elimdeki çöp poşeti rüzgardan dolayı tuhaf bir ses çıkarmıştı poşet olduğu için ses çıkarması normaldi fakat bu ses sanki bir insan sesi gibiydi hiç bir şey anlayamamıştım fakat korkudan tüylerim diken diken olmuştu tam o esnada sokağın elektrikleri bi anda gidip geldi iyice korkmuştum hemen çöpü atıp eve dönmek istiyordum hızlıca yürümeye başladım çöp konteynerına yaklaştığım zaman mahalledeki tüm kedilerin konteynere doğru hareketsizce baktığını gördüm içimdeki korku daha çok artmıştı yanlarına yaklaştığım zaman sanki beni fark etmemiş gibiydiler çünkü hiçbiri hareket etmiyor tepki vermiyorlardı o an ters giden birşeylerin olduğuna kesin olarak inanmıştım derin bir nefes alıp konteynerın yanına gittim konteynerin tam kapağını açıyordum ki konteyner dan çok pis bir kokunun geldiğini fark ettim normalde çöp kokması gerekirken sanki çürümüş et kokusu gibi bir koku vardı tüm cesaretimi toplayıp kapağı açtım kapağı açmamla kapatmam bir oldu çünkü o an gördüklerime inanamıyordum konteynerin içinde aile bireylerimin kesilmiş kafaları vardı hızlıca eve doğru koşmaya başladım bir yandan da ağlıyordum o esnada sokaktaki tüm kediler birden bire gözlerini dikerek bana bakmaya başladıklarını fark ettim daha çok korkmuştum normalde konteyner evimize yakındı fakat o kadar hızlı koşmama rağmen bir türlü eve varamıyor gibiydim eve vardığımda kapıyı sertçe çaldım korkudan gözlerim fırlayacakmış gibi açılmıştı vicudum bembeyaz olmuştu ve titriyordum kapıyı babam açmıştı babamı gördükten sonra oracıkta bayılmıştım. Kendime geldiğimde aile fertlerim hepsi başımda dikilmiştiler onları gördüğüm zaman titremeye başladım korkudan ölecekmiş gibiydim annem yanı başımda kuran açmış okuyordu kuran ı gördükten sonra içimdeki korku bi anda yok olmuştu babam kendime geldiğimi fark edince hemen soru sormaya başladı bende olan biteni korku içinde anlattım hemen babam jandarmayı aradı çok geçmeden jandarma kapımızı çalmıştı hep beraber konteyner e doğru yürümeye başlamıştık bi an havadaki o değişik duygunun yok oldugunu fark ettim bu yüzden de daha çok korkmaya başlamıştım konteyner e geldiğimiz zaman etrafta hiçbir kedi yoktu korkudan tekrardan tüylerim diken diken olmuştu komutan askerlere konteyner in kapağını açmalarını emretmişti askerler kapağı açınca içinde sadece onlarca çürümüş soğan ve sarımsak kabuğu olduğunu söyledi o an neye uğradığımı şaşırmıştım yarım saat önce gördüğüm manzara kesinlikle hayal ürünü olamazdı hızlıca konteynerin yanına gittim kapağı açtığım zaman içinde askerlerin dediği gibi sadece soğan ve sarımsak kabukları vardı o an ensemde soğuk bir rüzgar hissetmiştim arkama döndüğüm zaman etrafta kimsenin olmadığını fark ettim elime baktığım zaman çöp poşeti halen elimdeydi.