17.

183 17 8
                                    

Οι μέρες περνούσαν αγωνιώδως υπήρχαν ήδη άτομα τα οποία με είχαν δεί στο πάρτυ της πρωτοχρονιάς και είχαν ενημερώσει την αστυνομία η οποία επικοινώνησε με τον Harry. Βέβαια ευτυχώς που είχαν μεγάλο σεβασμό στον Harry λόγω τις φήμης του και λόγω των καλών δικηγόρων που είχε και για αυτο δεν έψαξαν το θέμα περαιτέρω. Εγώ απο την άλλη περνούσα αϋπνες νύχτες. Ένιωθα πως κάθε στιγμή που περνούσε θα εμφανιζόταν ο άνδρας αυτός που πρεπει να αποκαλώ μπαμπά και πως θα κατέληγα πάλι σε κάποιον άλλο οικο ανοχής. Όμως τότε δεν θα βρισκόταν κανένας Harry για να με σώσει. Μπορεί να έκανε ότι έκανε αλλά η αρχική μας συμφωνία ήταν απλά να το παίξω γκομενα του ώστε να φύγω και αυτο έκανα. Όμως εκείνος ακόμη δεν εχει κρατήσει το δικό του μέρος της υπόσχεσης. Και για να είμαι ειλικρινής δεν θέλω να του μιλήσω όσο και εάν αυτο με θλίβει. Αλλά πρεπει, πρεπει να βρω τροπο να φύγω, να πάω καπου μακρυά μόνη μου. Να μην ξαναδώ κανέναν απο όσους με έχουν πληγώσει.

Βγήκα απο το δωμάτιο και προχώρησα στο γραφείο του Harry μετά απο την τελευταία αγκαλιά που μου έδωσε δεν εχουμε μιλήσει αλλά δεν εχει βγει πολυ απο το σπιτι.. χτύπησα την πόρτα και μπήκα χωρις να περιμένω απάντηση του.

"Harry θέλω να μιλήσουμε " σήκωσε το βλέμμα του και με κοίταξε ενώ έβγαλε τα γυαλιά του και τα αφησε δίπλα του στο γραφείο. Δεν ήξερα πως φορούσε αλλά του πήγαιναν πολυ

"Μιλά λοιπόν"

"Εγω κράτησα το δικό μου μέρος της συμφωνίας, εξάλλου πλέον δεν μπορείς καν να με εμφανίσεις. Θέλω να φύγω. Πρεπει να κρατήσεις την υπόσχεση σου"

"Εντάξει όποτε θέλεις μπορείς να μαζέψεις τα πράγματα σου και να μου πεις ώστε να ετοιμάσω το αεροπλάνο για να φύγεις"

Ξαφνιάστηκα δεν περίμενα να συμφωνήσει τόσο εύκολα. Ισως μέσα μου λιγάκι να μην ήθελα να συμφωνήσει κιολας τόσο εύκολα.

"Θα ήθελα να φύγω σήμερα το βράδυ"

"Εντάξει Beatrice κατέβα στις 11 και θα σε περιμένει έξω ένα αυτοκίνητο. Νομίζω ήρθε η ώρα να σε χεραιτησω. Εξάλλου δεν έχουμε πλέον κάτι να πούμε νομίζω.."

Σε αυτά του τα λόγια ένιωσα ένα βαρύ πόνο στην καρδιά μου. Ένιωθα πως ήθελα να κλάψω αλλά δεν θα τον άφηνα να με δει έτσι.

"Εντάξει λοιπόν. Αντίο Harry"

Ένιωθα τα μάτια του επάνω μου. Ήξερα πως ακολουθούσαν το σώμα μου όπως έφευγα.
Πήγα στο δωματιο και έβαλα όσα ρούχα είχα αγοράσει σε μια τσάντα που βρήκα. Ξάπλωσα λιγάκι και περίμενα να περάσει η ώρα για να φύγω. Έκλεισα τα μάτια μου και μετά άκουσα μια από τις κοπέλες που καθάριζαν να φωνάζουν το όνομα μου. Σήκωθηκα πήρα την τσάντα και προχώρησα προς τα κάτω. Κοίταξα μια τελευταια φορά το σπίτι και βγήκα ώστε να μπω στο υπερπολυτελές αυτοκίνητο που με περίμενε έξω. Με οδήγησε στο αεροδρόμιο και από εκεί μπήκα σε ένα τζετ που από το όνομα που ήταν χαραγμένο έξω, ήμουν σίγουρη πως ήταν του Harry. Χαμένη όπως ήμουν στις σκέψεις μου αντιλήφθηκα πως δεν ήξερα καν που πήγαινα.

Safe & Sound |h.s|Donde viven las historias. Descúbrelo ahora