BEN VE YEĞENİM

1.BEN VE YEĞENİM

👉Selamün aleyküm

👉Yineden başlamak üzeriyle BİSMİLLAH diyerek başlayalım.

👉İyi okumalar.

"Deniz kızım buraya gel hadi al meleği."

"Ah anne ya gitmeyin. Istemiyorum gitmenizi içimde kötü bir his var ne olur gitmeyin."

"Deniz ben seni bilmezmiyim meleğe bakmamak için yapıyorsun dimi.?"

"Ne alakası var abla."

Annem,babam, ablam yenişehire gideceklerdi bende meleğe bakmak zorundayım. Melek kim derseniz o benim biricik yeğenim. O evimizin neşesi olan melek. Ablamında bir tanecik bebişi oluyor. Ve annemlerinde tek gözde torunu oluyor. Tamam ya kıskanmadım tabiki de niye  kıskaniyim ki.

"Deniz babacım hadi bak biz gidiyoruz. Kendine ve meleğe iyi bak."

"Tamam baba ama kendinize dikkat edin."

Babam yanıma gelip anlımdan öptü. Babamın anlımdan öpmesini ve bana prensesim diye çağırmasını seviyorum. Ablama baktığımda yerde oyunayan meleği öpüyordu. Yani sadece iki gün kalacaksınız be ablam ne bu özlem. Anne yüreği işte deniz. Ablamın yanına gidip meleği kucağıma aldım. Ablam bana gülüp sonra tekrardan meleği öptü. Kapıya kadar ablamlara eşlik ettim. Ablam ayakabılarını giyerken bizim cadı kanuşmaya başladı.

"Didme beni bılakma."

Ablam ayakkabısını giyip meleğin elinden tutup öptü. Ben annem babam meleğe bakıyorduk. Babam arabının içinden bize bakıyordu.

"Gidicem ama hemen gelicem. Ama bir kere bana anne desen olmaz mı? Be meleğim."

"Didme şana diyim."

"Bak bana bizim cadıya sonra diyorsunuz ki deniz neden cadı diyor. Bak bu yüzden cadı diyorum abla. Sen nerde öğrendim ya bu kelimeleri acaba melek hanım."

"Deniz annecim bir sus. Torunumada iyi bak. Hadi gülsüm bizde gidelim bak baban bekliyor."

Ablam meleği son kez öpüp bana baktı. Ya bu kadar derin niye bakıyor ki şimdi.

"Sana emanet melek ablacım. Ona iyi bak birtanem."

"Tamam ablam sen merak etme gözüm gibi bakıcam. Ee ağlatmadan git artık."

Ablam ve annem arabaya doğru yürümeye başladı. Arabaya gidene kadar da ablam her defa arkasını dönüp durmuştu. Arabaya binmeden once son kez bakıp arabaya bindi. Babam önce kornaya bastı daha sonrada arabayı çalıştırdı. Araba gözden kaybolduğunda meleğe baktım gözleri dolu doluydu.

"Teyzecim niye gözlerin doldu ki senin anne gelecek hemen zaten."

"Ama didi beni bılakti beni de dötülseydi."

"Hadi gel biz seninle oyun oynayalım."

İçeriye girdiğimizde meleği yere otuturdum ve bende yanına oturdum. Onun en çok sevdiği oyuncağı eline verdim.

"Melek hanım. Napıyorsunuz. Ben sizinle oyun oynamak istiyorum. Acaba sen benimle oyun oynar mısın?"

Bana bakmadı bile. Yarım saat olmuştu ve meleği güldürmek için ellimden geleni yaptım ama yok gülmüyor. Sadece koltuğa yaşlanmış bellini ayaklarını kendine çekmiş kafasını bacaklarına görmüştü. Ne yapsam diye kara kara düşünüyordum.

"Annemi ala."

Sesin geldiği tarafa baktım. Yok dimi melek konuşmadı melek anne demez ki. Ablam ne kadar meleğe anne dedirtmek için uğraştı ama bizim inatçı keçi anne falan demedi. Ama şimdi annemi ara diyor. Emekleyerek hemen meleğin yanına geldim.