Yan Komşum

2.BÖLÜM

Yukarıdaki  çakıl: vini uehara

Sabah uyanıp kısa bir banyo yaptıktan sonra okul kıyafetlerini giydim. Eninde sonunda gidecektim o okula ve daha fazla inat etmenin manası yoktu. Pantolon olması iyiydi birde etekle uğraşamam valla.

Sadece dudak nemlendiricisini sürüp çantamı alıp aşağı indim. Defne kahvaltı hazırlıyordu. Beni görünce gülümsedi.

"Günaydın böcek."

Dediğinde gülme isteği gelse de gülemedim. Dün akşam olanlar geldi aklıma.

"Ben dışarıda yiyeceğim."

Diyip çantamı tek omzuma alıp dışarı çıktım. Benimle aynı anda karşı tarata çıktı ve benim telefonum çaldı. Telefon sesi duyunca bana döndüler. Yiğit el salladı çakılsa sadece bana baktı. Ben çalmakta olan telefonu açıp yürümeye başladım.

" Annecim nasılsın?"

"Sence?" dedim yürümeye başlayarak.

Sonra derin bir nefes aldım.

"Ya siz şaka mısınız? Yüce rabbim sizi bana seçerek mi verdi acaba? Yahu orası erkek lisesi anlatabiliyormuyum? Erkek. Bak erkek anne erkek hadi defne dünden razı benden ne istediniz ulan!"

Telefon yüzüme kapanınca gözlerimi kapatıp derin bir nefes aldım. Yolda gördüğüm bir lokantaya girdim. Peşimden yiğite gelip kolunu omzuma atınca neye uğradımı şaşırdım.

" Lan mal napıyon? "

" İyi sen? "

" Sen bir malsın. "

Diyip kolunun altından çıkıp  bir masaya geçip oturdum. Yiğite benim yanıma oturunca gözlerimi devirdim.

"Kusura bakma kovuldum." dedi arka masayı göstererek. O tarafa baktığımda çakılla göz göze gelince yiğite geri döndüm.

"Seni nazikçe kovuçam yiğit çünkü sinirlerim bozuk. Gidermisin?"

Dedim gözlerimi kırpıştırarak. Oda dil çıkartıp kalkıp tam karşıma oturdu. Ay bir kötü oldum ben. İçim bir acayip oldu. Yanıma garson gelip ne istediğimi sorunca sadece kahve istedim. İştahım yoktu.

Telefonumu çıkartıp öyle gezindim sitelerde. En son defne ile fotağrafmızı koymuşum. Derin bir nefes alıp telefonu kapattım. Kahve gelince bir yudum alacağım sırada yiğitin bana baktığını gördüm. Ellerini birleştirmiş beni izliyor. Ne? Dermişçesine kafamı salladım.

Bana bakmayı kesip yemeğini yedi. Bende kahveyi içip parasını bırakıp okula doğru gitmeye başladım.

Okula varınca birinin derin dediğini duydum. O tarafa baktığımda erkeklerle konuşan defneyi gördüm.

Ona sadece el sallayıp sınıfa çıktım.
Hiç uğraşamam şu kızla sabah sabah. Pis sürtük, utanmaz kadın!

Yakışıklıymış keserim kızım seni!

_____

Okulun bitmesine son iki ders vardı ama ben sıkılmıştım. Defnede mal mal konuşuyor. Yok o çok yakışıklıymış o öyleymişte. Merak ettiğim şey çakıl benim. O hangi okulda?

Çantamı alıp defnenin boş bir anını yakalayıp çıktım okuldan koşarak. Okuldan çıktıktan sonra yavaşlayıp yürümeye başladım.

Birinin bakışlarını üstümde hissettiğimde o tarafa baktım. Çakıl vardı. Bir değişik oldum şimdi neyse.
Ben ona bakmayı sürdürürken o çoktan önüne dönmüş yürüyordu. Birden birine çarptınca düşmekten son anda kurtuldum. Çarptığım kişiye bakyığımda yiğit olduğunu gördüm.

"pordon."

Dediğimde güldü.

"Önüne bak aptal aşık."

Diyip bıraktı. Çok güzel rezil oldum yalnız.

"Tamam özür dilerim."

"Bence vaz geç."

"Ne?"

Dedim anlamayarak.

"Çakıldan bahsediyorum. Vaz geç."

"Neden? Defne yüzünden mi?"

"Ne...? Şey... Ee"

"Tamam yiğit anladım ben."

Diyip koşarak uzaklaştım yanından. Defne... Defne... Defne... Yeter artık dayanamıyorum. Sürekli aynı şeyi yapmaktan sıkılmadı heralde. Erkeklere sarkar, çıkar, ayrılır!

Otobüs durağınım oraya geldim. Eve gitmek istiyordum. Çakılda burdaydı ama takmadım. Güzelmiş! Ben heralde orangutan poposu suratlıyım!

Otobüs gelince parayı verip ilerledim. Ayakta vazla kişi yoktu zaten. Boş bir yere tutundum.

____

Sinirden kendimi öldürmek istiyorum şuanda. Adamın teki kafamda dikilmiş mal mal bakıyor bana.
Dayanamıyorum.

"Ya amca az git öteye!"

Diye bağırdığımda herkes bana baktı.
Benden büyüktü babam yaşında.

"Müsait bir yerde inebilirmiyiz."

Dedi biri. Çakılın sesine benziyordu. Benide al-

Otobüs durunca kolumdan çekip dışarı çıkarttı beni.

Kolumu fazladıyla sıkmaya başladı şuanda.

"Kolum." dedim acıyla. Kolunu bırakıp bana baktı. Kolumu ovuşturdum gerçekten çok acıdı.

"Napıyon ya acıdı."

Dişlerini sıkmaya başlamıştı. Çok fazla belli oluyordu.

"Yürü."

Diyip yürümeye başladığında arkasından değişik bir şekilde baktım.

Uzaklaşmaya başladığında bende takip ettim onu. Eve vardığımızda durup bana baktı.

"Bundan sonra ben olmadan o lanet otobüse binmek yok!"

Diyip eve gitti. Bende şaşkın bir şekilde eve girdim. Ben olmadan... Şuan ne kadar mutlu oldum anlatamam.

Akşam defnede gelince yemekleri yiyip yatmakmiçin odama çıktım. Oda arkamdan geldi.

Kapıyı kapatıp bana baktı.

" Konuşa bilirmiyiz? "

Kafamla onaylayop yatağa yattım.
"Ben dün gece için üzgünüm."

Bak yine sinirlenmeye başladım.

"Ben geeçekten üzgünüm derin."

"Defen sus ve çık şurdan!"

Bana baktı bir süre ardından çıktı. Bende balkonda biraz hva aldıktan sonra yattım. Bakalım yarın ne olacak?