AŞKTA DERBİ (Bordo Bereli)#wattys2018

3.bölüm

Multimedya karakterler

Buraktan

benim hayatım bu sözlerle başladı
barışta ve savaşta, karada, denizde ve havada her zaman ve her yerde milletime ve cumhuriyetime doğruluk ve muhabbetle hizmet ve kanunlara ve nizamlara ve amirlerime itaat edeceğime ve askerliğin namusunu türk sancağının şanını canımdan aziz bilip icabında vatan, cumhuriyet ve vazife uğrunda seve seve hayatımı feda eyliyeceğime namusum üzerine andiçerim.

ben o günden sonra vatanım için ne gerekiyorsa yapacağıma söz vermiştim ve sözümü tutuyorum tutmaya da devam edeceğim kimsenin gücü yetmeyecek

odamda camdan dışarıda askerlere bakarken kapı çaldı gel dedikten sonra asker önce selam verip konuya girdi
'komuntanım bir kaç kişi kafedeki kızları rehin almışlar' diyince sinirlerim zipladi hayır yani bu kaçıncı olay kızlarla alıp veremedikleri ne bu kişilerin güçleri anca kızlara yetiyor askere dönüp ekibe şöyle hazırlansınlar diyince asker başını sallayip çıktı

bende hazırlanıp dışarı çıktım askerler hazırlanmıştı askere
'herkes arabalara' diyince askerler aceleyle arabalara bindiler bende bindigim de araba harekete gecti 30 dakika sonra arabadan indiğimizde kafenin önünde ki erkekler içeri girmeye çalışıyor polisler engelliyordu polislere dönüp
'icerde kaç kişi var'dedim
'50 kişi vardı ama erkekleri saldıkları için 15 kişi kaldı' dedi
'tamam burayı biz devr alıyoruz'dedim ve askerlere dönüp mikrofon getirmelerini istedim getirdiklerin de içeriye seslendim
'icerdekiler hemen kadınları serbest bırakın yoksa zor kullanmak zorun da kalacaz'dedim ama ses gelmedi tam harekete gececektik ki içerden bir kadin rehin alıp çıktı
'kadınları koruma bana komtuan'senin o komutan diyen ağzını alacam kurşunları dicecem
'kadınlardan ne istiyorsun'dedigimde cevabi hazır gibi geldi
'komtuan hele şu kadina bak giydigi şeylere bu saate ne işleri var kafede'dedimi tam ben cevap vercekken kadın benden önce cevap verdi

'oldu başka istediğin birşey varmı yani çekinme şöyle kendinizi adam sanıyorsunuz hepiniz ama bir bok degilsiniz sizin icin kadınlar evde otursun cocuk dogursun kusura bakmayın ama biz istediğimizi yaparız sizin o iğrenç düşünceleriniz insanı delirtiyor ama şuna emin ol sen şuan beni rehin almış olabilirsin ya da icerde ki kadınları biz şuan senden daha cesuruz kendini birşey sanan kişi '

herkes sok içinde bakıyordu kimse bunu beklemiyordu ama cesaretine bayıldım bu kadın bana tanıdık geliyordu simdi hatırladım bu kadın benle fotoğraf çekilmişti

adam kadının bu sözlerine kızmıştı galiba çünkü kıza silahını başına dayadı bunun böyle olmayacağını anlayınca yanıma gelen askerlere planı anlattım
ben çatıya çıkıp aşağı ip ile inip arkadaki adamlari etkisiz hale getirdim benim arkamdan da askerler gelince iceri daldik

adam bizi gorunce şaşırmıştı nasıl girdiğimize şaşıyor du ve zaten bunu dile getirdi

'siz nasıl içeri girdiniz bu olamaz' dediğinde güldüm ve cevabını verdim

'sen galiba bu sözü duymadın 'diyince oda merak etmişti

'ne sözü komutan'diyince tebessüm edip söylemeye başladım sözü

' Eğer bir asker sizi Gördüğü Zaman Durmadan Ateş Ediyorsa, Bilin Ki O Acemidir...
Kurşununun Bitmesini Bekleyin... Bittiği Zaman Gidin Ve Kafasına Sıkın... Eğer Sadece Sizi Gördüğü Zaman Ateş Ediyor Saklandığınız Zaman Duruyorsa O Bir Komandodur...
Kaçın Ve Canınızı Kurtarın...
Eğer Sizi Gördüğü Zaman Ortadan Kaybolmuşsa Ve Etraf Sessizce Bilin Ki O Bordo Berelidir...
Merak Etmeyin O Sizi Bulur...'
diyince adamin kafası karışmıştı bende o firsatta hemen kızı çekip adama tekme attım adam dengesini kaybedince ona yumruk atmaya başladım en sonunda durunca ayağa kalkıp askerlere

'Şu şerefsizi götürün 'diyince askerler piçi götürdüler bende arkaya dönüp kadına baktım beni tanımıştı galiba yanıma gelip

'Çok teşekkür ederim 'diyince

' teşekküre gerek yok gorevimiz'diyince

'olsun bu sırada ben asena'diyince kısaca

'burak'dedim

'sizi bir asker evinize götürsün isterseniz 'diyince

' teşekkür ederim' dedi bende bu sırada askere asenayı evine kadar götürmesini dedim asena gittikten sonra ne garip kiz dedim zaten sonra askerleri toplayip bende gittim

Aleda

Kahvaltımı yaptıktan sonra evden çıkıp eski sahaf dükkanlarını keşfetmeye gittim. Eski dillere dair yazılı kaynakların bulunduğu bu tozlu dükkanlara her şehrin unutulmuş köşelerinde rastlayabilirsiniz.

İleride bir dükkana girdim ve selam verdim. Selamımı alan dükkan sahibine "Merhaba ben buraya yeni taşındım. Elinizde ortaçağ'a ait diller hakkında bilgi veren herhangi bir kitap var mı?" Diye sorunca Karşıdaki rafı işaret etti. Sanırım konuşamıyordu.

Teşekkür edip o rafa yöneldim. Tam bir kitabı raftan çıkaracakken içeriye silahlı adamlar daldı ve aralarında birşeyle konuştular. Sanırım bunlar teröristti.

Dışarıdan gelen çatışma sesleri beni tedirgin etse de umrumda değilmiş gibi yaparak adamları hafifce ittirdim ve tam dışarı çıkarken ensemden tutulup başıma silah dayandığını farketmem bir oldu.

Adam "sen buradan çıkış biletimiz olacaksın" dedi ve beni ittirerek dışarı çıkardı.

Karşıdaki askerler "ellerini kaldır ve kızı bırak" diye anons geçince "bize bir araç ayarlayın biz de kızı bırakalım" dediler. Bunlar sinirlerimi bozuyorlar.

Bir asker yaklaşırken ensemdeki adam "yaklaşma!" Diye bağırdı ve sözüne devam etti. "Vaay Kerem komutan da buradaymış. Hoşgeldin komutan. Biz de parti veriyorduk" dedi ve ismi Kerem olan konuştu. "Kızı bırakın. Bu son çağrım" dedi kararlı bir şekilde.

Kerem komutana ifade diliyle "ellerinden kurtulucam sonrası sende" işareti verdim. O da anlamış olacak ki kafasını hafifçe salladı ve oyalamaya devam ederken adamın elini ısırıp çevirerek geriye katladım.

Onu Kereme doğru iterken de diğerine sağlam bir yumruk geçirip afallayınca da kolunu döndürüp yerinden çıkarır gibi yaparak askerlere doğru ittim. Zaten o acı ona 1 hafta yeter.

Kerem komutan yanıma gelip "senin gibi bir kızı mardinde daha önce gördüğümü hatırlamıyorum" dedi ve "yeni taşındık ondandır. Ben Aleda." Diye cevap verip elimi uzattım. Elimi sıkıp "Kerem" diye sadece adını söyledi. Sert biriydi.

Cebinden bir kağıt parçası çıkartıp bana verdi. "İhtiyacın olursa ararsın dicem de ihtiyacın olacağını sanmıyorum" dedi.

"Belli mi olur komutan. Belki bir gün çatışmaya bile gireriz" dedim. Ekibinin yanına dönünce ben de sahaftan kitabı alıp eve döndüm.

Odama çıktım ve kağıdı kitabın arasına koyup kitabı rafa yerleştirdim. Bugün cidden çok acayipti özellikle de çatışma kısmı.

Mehraba okuyucu aşklarım nasılsınız ? iyisinizdir ? umarım
size bir duyuru yapacam okuyucu aşklarım ben şöyle düşündüm okunma sayımız 500 olursa 2 bölüm arka arkaya yayınlacam
Bu sırada bölüm nasıldı umarım beğenmişinizdir?

Ha unutmadan volte ve yorum yapmaktan çekinmeyin bol bol yapın emin olun ben çok mutlu oluyorum ve motive olup daha iyi bölümlerle okuyucu aşklarımın karşısına çıkabiliyim neyse ben çok konuştum galiba herkese iyi günler diyip artık bu konuşmayı kapatıyım yoksa ben baya yazacam

Sizi çok seven yazarınız hepinizi öptüm 💋