"Ben asla mesafe aşkı yaşamam."
Masal kafasını telefonundan kaldırıp gözlerini üzerime dikti.
"Büyük konuşuyorsun Gece."
"Ben senin gibi aptal değilim. Hiç görmediğim birini sevemem."
Kafama son hızla gelen yastık beni teğet geçip komodinin üstünde duran kola bardağına vurdu. Kola yere dökülüp bardakta kırılınca, kucağımdaki yastığı tutup Masal'ın kafasına vurdum.
"Bak, çok güzel bi bok yedin."
Masal yataktan kalkıp üstünü düzeltti.
"Biliyor musun Gece? Mesafe ilişkisi her zaman için daha iyidir. Tamam, özlüyorsun ama şimdiki ilişkiler gibi vıcık vıcık değil. 'Acaba beni gerçekten seviyor mu yoksa kullanmak için mi sevgili?' diye düşünmüyorsun da. Çünkü Gece, uzaktaki bir insan sana vaktini fazlasıyla ayırıyorsa mutlaka seviyordur seni."
Şaşkın bi şekilde bakakalmışken gelip yanağımı sıktı.
"Yarın okulda görüşürüz güzelim."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
832 Kilometre
Short Story"Biliyor musun? Seni çok seviyorum." Gülümseyip yatağa iyice yerleştim. "İyi ki varsın Gece. Sen olmasan, bir hiçim." Yarı uyukluyordu ve uykusu arasında söyledikleri muazzamdı.. Dönüp uyukluyan sevgilimi izlemeye başladım. Kızamıyordum da ona...
