1.BÖLÜM

44 3 0
                                    

 
   Yeryüzünün öğretmeni olabilmek için gökyüzünün öğrencisi olmak lazım

Sema 

    Arabama bindim Alyayı da alıp üniversiteye geçecektim .Alya en yakın arkadaşım birde duygu var.

  Üçümüzün evide birbirine çok yakın ,babalarımız çok yakın arkadaşlar ve biz iyi geçinen arkadaşlarız.

  Zile bastım kapıyı açan hizmetliden alyayı beklediğimi çabuk gelmesi gerektiğini söyledim .Bekletilmeyi hiç sevmezdim doğrusu.

  "Merhaba mavişim nasılsın "

  Alya bana mavişim diye hitap ederdi herzaman tabiki bugünde öyle olmuştu.

   "Merhaba canım iyiyim ,geç kalıcaz derse ,gidelim artık hadi"

   Arkadan gelen Neşe teyzeye Alyanın annesine de selam verip evden çıktık .

  Arabaya kurulduk ,bugün arabayı kendim kullanmak istemiştim söförüm yoktu.

  "Duyguyu almayacakmıyız sema"

   " Duygu kendi gelecek alya "

  Duyguyu almaya zaman mı kalmıştı sanki birde soruyor.

Okula gelmiştik ,hemen derse girdik ,hayatta çok fazla birşey sevmediğim kadar çizim yapmayı tasarımı severdim ben .

   Alya ve duygu dan başka çok yakın arkadaşım yoktu okulda sanırım onlara hiç sıcak bakmıyordum

   Benimle tartışmıyorlardı benden çekiniyorlardı ,bunun nedeni sert olmam bezen sanki bi erkek gibi davranıyormuşum kızlar öyle söylüyor

  Napabilirdim benim durumum böyleydi onlarda öyle kabullenmişlerdir.

  Dersler bitmiş öğle vakti gelmişti, okulun spor salonuna indik voleybol oynayacaktık.

  Üzerimizi değiştirdik

  "Haydi kızlar evet haydi biz kazanacağız"

   Derken topu fırlattım karşı tarafa, bi kızın kafasına gelmesin mi yanına gidiyordum
Daha yanına yaklaşmamıştım kız söylenip duruyordu arkadaşlarına

  " birşey oldu mu iyisin değil mi?"

   Sanırım banaydı bu tavrı sinirlenmiştim ben özür dilemek için giderken o bana hırslanıyordu,

" ne oluyor burada sen birşey mi söyledin bana ,"

  Arkadaşları araya girdi

  "Yok birşey devam edin siz tamam"

   "Bırak da ona ben karar vereyim canım "

   "Kafanda kırık yok olsa böyle diklenemezdin,
Bir daha bana karşı böyle bi davranışın olursa bu kadar sakin olmam "

   Deyip oyunuma devam ettim .Kızda salonu terk etti.

  Hırçındım sanırım ben, babam bana ezdirme kendini hayat zordur, doğruyu yaptığından emin isen kimseye boyun eymeyeceksin ,sonu ölüm olsa da gideceksin demişti ,

   Tabikide doğru söylemişti .

    Üzerimizi değiştirdik kızlarla arabama geçtik Alyayla onu evine bırakcaktım sonra kendi evime geçecektim.

   "Maviş ne oldu bugün öyle ya fena yaptın kızı"

   İçimden zaferi kazanmış gibi sevinerek

  "ona nerde ne yapması gerektiğini söyledim sadece "

    İkimizde tatlı tatlı gülümsemiştik o an.

   Eve geldim alyayı evine bıraktım

    Penceremi açtım dışarıda esen rüzgara karşı çevirdim başımı birde baktım bulut

   Bulut benim yanlışlıkla sakat bıraktığım kişiydi komşuyduk ve babası babamın en yakın arkadaşlarından dı.

   Bir zamanlar onunla evlenmemi istiyorlardı ama ben istemiyordum

   Hem ailemizden biriydi amcamın torunuydu .

   Vicdan rahatsızlığıyla bir hata daha yapamazdım sevmediğim biriyle evlenemezdim .

   Hem benim daha okulum vardı.

   Ama sanırım bulut benden hoşlanıyor gibiydi öyle anlaşılıyordu bunun olabilme ihtimalinin olmadığını bir an önce anlaması gerekiyordu.

   Kendine yeni bir yol çizmesi gerekliydi tabi benim yaptığım o kazadan sonra onun hayatında benim hayatımda değişmişti,

   Bulut artık profesyonel olarak basketbol oynayamayacaktı .

   Onu sevdiği tek uğraşı olan basketboldan mahrum bırakmıştım.

   Birinin benim yüzümden bu durumda olması ,benim hayatıma kaldığım yerden devam etmemi zorluyordu ,kendimi hiç affetmeyecektim belkide
 
   Ama daha fazla dağılmadan toparlanmam lazımdı, yoksa bende kendimi kaybedecektim.

  Bir amacım o amaç için yaşamım olmalıydı bôyle sürekli kendimi suçlayarak yaşanmıyordu çünkü

   Arkadaşları Alya va Duygu onlar kadar mutlu olmak istiyordum ,eskiden yaptığımız eğlenmek gezmek gülmek .

   Onlar her zaman bana destek olmuşlardı benim yanımda olmuşlardı,

   İçimizde en hareketlimiz Alyaydı evet benim gibi biraz sert kızdı ama çok da şakacı.

   Bizim oralardaki komşularımız benim kıyafetlerim hakkında sürekli yorum yaparlardı ,

   Ee tabi onların işi giyinip süslenip gezmek o dernek' ten başka derneğe geçmek ,lüks restaurantlarda yemek yemek ,en pahalı klüplerden dışarı çıkmayan kızları

    Benimde böyle olmamı istiyorlardı herhalde

   Ben onlar kadar sık olmasa da bulunuyordum yinede o mekanlarda.

   Ailemin istediği gibi benimde istediğim olan iyi bir tasarımcı olacaktım ,kendime iyi bakacaktım .

   Benim adım Sema gökyüzüyüm ben sonum yok bırakırsam kendimi savrulur giderim ,bir mavi gider, gecesi ayrı gündüzü ayrı, denizin mavisi kalır deniz yetermi herkese oysa gökyüzü sonsuz gökyüzü onsuz

  Bu Sema ile Denizin aşk 'ı
İki mavinin..

  
  

Gökyüzü ve DenizHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin