SARHOŞUM DELİ GİBİ

BEN DE ŞEYTAN OLDUM MADAM

                          Kaotik düzenin içine konumlandırılmış bu gezenin zilyonlarcasının bulunduğu başka bir evrene geçiyorum sessizce. Tesadüfen ellerimin üzerine konan küçük bir yaratığın sidiği yakıyor tenimi. Kokusu sarıyor etrafımı sonra. Bedenim benden dileniyor geri dönmem için. Ama olasılıklarımın birini daha öğrenemeden göçmek istemiyorum bilinmezliğe.

                              Aynı yerdeyim, her zaman düşünmeye geldiğim bu küçük bahçe... Ektiğim tohumlar sonuç vermemiş burada henüz, Filizlenmek için fazla ölü bu dünya. Ve ben fazla ölüyüm bu dünyada. Kapısı açılıyor evin, ve parlak kızıl saçlarımla beliriyorum biraz ileride. Odamdansa kendi olsılığımda asla dinlemeyecek olduğum bir şarkı çalıyor yüksek sesle. Agnes Obel- Riverside parçası. Bense yerlere kadar uzanan lila rengi elbisemin eteklerini kaldırmış yürümeye çalışıyorum. Arkamdan da bir adam yaklaşıyor usulca. Gözleri yeşil ve uzun sarı sakalları var. Renk karmaşasına bürünmüş vücudundaysa en dikkat çeken yeri adonisleri. Dolgun ve şiş. Gözlerimi bir süre alamıyorum adamın üzerinden. Öbür ben ise arkası dönük evinin önünde akan pınara doğru yaklaşıyor. Ağacın yapraklarının arasından görmeye çalışıyorum zar zor onları. Kadın elindeki kadehle pınardan su dolduruyor ve kırmızı ruj sürdüğü şekilli dudakarına yaklaştırıyor, yavaş yavaş yutkunmasını seyretmek insana zevk veriyor.

                                 Adam arkaya sakladığı eliyle tuttuğu tüfeği aniden bana doğrultuyor ve omzumdan vuruyor beni. Acı çekerek yere yığılıyorum ve gözlerimle yardım dileniyorum diğer benden. Bana bir kez bakıyor sonra göz devirerek kadehteki suyu içmeye devam ediyor. Adam yanıma geliyor ve çömeliyor. ''Ölmek için fazla güzelsin, tıpkı diğer sen gibi. Yaşayan bir ölü o kadın... Gözlerine bakabilir, dudaklarını öpebilir, ama çiçekleriyle süslediği yüreği yok artık, aldım ve çöpe attım o gereksiz nadide parçayı. Peki ya sen de, bu olasılıkta, bu adamla birlikte mutlu olmadığını mı düşünüyorsun onun gibi?'' diye soruyor inlememe aldırmadan.

                                       ''Benden benliğimi alamazsın.'' diyorum. Yanıtıysa tüylerimi diken diken etmeye yetecek nitelikte. ''Seni senden almam boyutlararası bir farkındalık göstermiyor olsa gerek güzel kadın...'' Omzumdan fışkıran kanın bir kısmını yalayarak ağzına alıyor ve dudaklarını dudaklarıma değdirip, ''Kanın senin gibi, ona sahip olamazsın, ama sana sahip olmasını sağlayabilirsin.İstediğim tek şey onun aşkıydı. Bedenindeki her bir yaşam hücresine dokunabilmekti. Ama beni sevmedi... Ben de şeytan oldum madam...''