Ansız bu gece sonu sonunda kalkabilmistim. Gözümü açtığımda Berk bana hayranlıkla bakıyordu. Dün gece yaşananlar aklıma gelince arkamı döndüm ve kıpkırmızı olmuştum. Berk;
-Peri bi sorun mu var aşkım?
-Utanıyorum...
-Neden??
-Işte dün gece olanlar felan utanıyorum ışte.
-Utanma bebeğim artık ben senin kocanım ve sende benimsin.
- Donimmi arkamı?
-Dön aşkım
Nihayetinde arkamı dönmüştüm. Ama gözlerine bakamıyodum. Beklemediğim anda Berk yine dudaklarıma kapandı bende karşılık verdim. Dayanamayıp üstüne çıktı. Gerisi yine karanlık. En sonunda o yataktan çıkıp banyoya gittim. Çıktığımda burnuma enfess kokular geliyordu. Berk bana elleriyle kahvaltı hazırlamıştı doğruları yine söylemek gerekirse ilk defa birisi bana kahvaltı hazırlamıştı Aysel Teyzem dışında tabiki. Aklıma yine babam geldi. Berk e dönüp;
-Berk
-Efendim canım?
-Babam hala o sirkettemi?
-Ff bilmiyorum neyse kahvaltı hazır.
Konuyu değiştirmek istediği her halinden belliydi bence ona biraz hikayemi anlatsam kesin babamın nerde olduğunu söyler yine Berk e dönüp;
-Berk sen benim hikayemi biliyomusun?
-Hayır canım anlatmak istermisin?
- Tamam o zman başlıyorum.
-Peki aşkım.
-Ben 8 aylıkken dogmusum. Ve kuvezde kalmışım 1 ay. Annem hergun git gel yapıyormuş. Işte bi gun gelirken trafik kazası geçirmiş. Ve ölmüş. Ilk kaybım o zman olmuş. Daha sonra bana 5 yasima kadar babam baktı babam dünyadaki tek dalimdi. Tabikide her kızın olduğu gibi ilk prensimdi. Onu çok seviyordum. Ama o napti bana bakamyacagini söyleyip Aysel teyzeme bıraktı ışte o gün bu gündür hep babamı bekledim belki hatasını anlayıp gelir dedim ve ona ulaşmaya çalıştım ama bulamadım. Neyse çok konuştum aslında kısacası ben hep sevdim ve hep bekledim...
Ben bunları söylerken gözümden bi yas damladi. Berk hemen yanima gelip bana sımsıkı sarıldı. Bende Berke bakarak aglarken;
-Berk ben babamı çok ozledim. Onu bul lütfen..
-Tamam canım bulucaz merak etme.
- Onun yerini biliyomusun?
-Aramızda kalicakmi?
-Berk o benim babam...
-Tamam seni ona goturcem ama ilk once yemeğini ye lütfen.
Ve tami tamına 1.30 saat hazırlandık felan yola çıktık....
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MUCİZE...
Literatura FemininaCam kırıkları gibidir bazen kelimeler; ağzına dolar insanın. Sussan acıtır, konuşsan kanatır...