Harry kafasını dinlemek için ihtiyaç odasına çıkmıştı ve en köşede oturuyordu ve düşünüyordu...
Neler olmuş? Nasıl olmuş?...
Oturmaktan artık sıkılınca ayaklandı birden, dolaşıyordu tıpkı iki yıl önce, iki yıl önce gözüne mavi bir diadem takılmıştı... Ravenclaw'un kayıp diademi, Voldemort'un hortkuluklarından... Bu düşünceleri ne zaman çıkacaktı aklından? Dolanmaya devam ediyordu ve büyük dolabı fark etti, dolabı açınca içerisinde ölü bir kuş ve yeşil bir elma vardı...
Burada neredeyse onu anımsatıyordu onu ve o zaman... Karanlık dönem ve karanlık lord...
O düşüncelerinin kafasından teker teker vururken köşedeki komodinin altındaki defteri fark etti, eline aldı ve defter olmadığını kavradı. Bir kitaptı ama normal bir kitap değildi o, o kitap Melez Prens'e aitti.
Açmakta tereddüt etti ilkte ama içerinde bir his vardı açtı baktı ve karşınına ilk açtığı gibi " bu kitap melez prens'e aittir" yazısı vardı sesli bir şekilde fısıldadı onu boşluğa...
Çevirdi sayfaları sayfaların çevrilmesiyle onun aklındaki anılarında teker teker göz önünde canlanması... Ilk iksir dersi iksiri aldığındaki sevinç her şey öyle başladı ama öyle bitmedi, isterdi ama öyle olmadı. Sayfayı çevirdi ve " Sectum Sempra " yazısını görünce kendisini tamamıyla yine o tuvalette suçlu hissetmiş arkadaşının can çekişmesini izliyordu sonra Snape'e uyguladığını ve ona geri teperek kendisini yerde bulması ile " Melez Prens benim... " diyen soğuk sesi duydu ve çevirdi, sayfayı çevirmeyle başka şeyler geliyordu aklına...
Gryffindor ortak salonu / Anı
" Kiminmiş bu kitap? Bakabilirmiyim? "
" Hayır olmaz. " diye kapattı kitabı
" Neden? "
" Eee... Cildi hassas o yüzden. " derken kitabı elinden aldı kızıl.
" Bu kitap melez prens'e aittir, melez prens kim? " sesini duyunca rahatladı ve gerçek olmadığını sadece bir düşünce olduğunu kitabın sayfasını çevirmekle kavradı.
Durdu öylece gözleri ise kapalıydı kitap ise ellerinde tıpkı iki sene önceki gibi, kitap elinden kaydı geri almak veya kaldırmak istemedi durdu sadece öyle. Ona biri yaklaştı...
Kızın dudakları oğlanınkiyle birleşmesi an meselesi oldu kız geri çekildi ve oğlana;
" Istersen bu da burada saklı kalabilir... " cümlesi döküldü kızıl kızın ağzından.
Gözlerini açtı ve bunun bir rüya olmadığını gerçek olduğunu anlayınca yüzündeki kocaman gülümseme kızında gülmesine sebep oldu, kitap ise yine saklandı onun bulamayacağı şekilde... Iki yıl önceki gibiydi...
Aklında sadece bu soru dönüp dolaşıyordu. " Hatırlıyormu her şeyi? " başka bir şey düşünemiyordu, kız kayboldu gözlerinden... Az sonra o da inecekti aşağıya uyuyamamıştı gece boyunca bu yüzden buradaydı.
Her şeyi bu sefer anlatacaktı Hermione ve Ron'a. Ne olursa olsun bunu anlatacaktı. Onu hiç bir şey engelleyemezdi.
Büyük salona girmesiyle kızıl kızı Gryffindor'un ortak masasında arkadaşlarıyla konuşurken görmesi ona huzur ve mutluluk veriyordu.
Arkadan Hermione ona seslendi döndü ve ona önemli bir şey anlatacağını söyledi.
" ... Ve ben düşünüyorum ki parça parça olsa bile hatırlamış olabilirmi? Yani bu anlatılmaz iki yıl önce aynı şekilde bana bunu söyledi. "
" Bu konuda bir fikrim yok ama ona sorsan? Ya da sorma hatırlatma şuan çok mutlu. "
Başını evet anlamında salladı ve önündeki kızarmış ekmeği ve yumurtayı yemeğe devam etti.
...
" bugün öğreneceğin büyülerden biri savunma büyüsü ve gerçektende savunmada buyük bir önemi vardır. Yapman gereken asanı karşındakine doğrultmak ve asasız bırakmak istediğin kişiye doğru doğrult asanı ve dairesel bir hareketle şu büyülü sözü söyle ' Expelliarmus ' "
Kız asasını karşısındaki metal robot'a doğru doğrultu asasını ve gözlerini kapayarak derin nefes alıp verdi.
" Expelliarmus. " diyerek karşısındaki metal robotu asasız bıraktı.
" Güzel. Şimdi beni asasız bırak. "
" Ne! Harry ama- "
" Beni asasız bırak! " diye sakince kesti sözünü.
" Peki. " diye onayladı kızıl.
Zümrütlü kızın karşına geçerek altı adım geriye doğru giderek ' hazırım ' işaretini verdi.
Kız yineden derin bir şekilde nefes alıp verdi. Yavaşça asasını kavrayarak kolunu Zümrütlü'ye doğrulttu.
" Expel- "
" Expelliarmus. " Diye karşısındaki kızılı asasız bıraktı.
" Hey! Böyle yapacağını söylemedin ama. "
" Evet, çünkü gerçek bir düello'da karşındakinin ne yaptığını bilemezsin her zaman her şey için hazır olmalısın. "
" Peki... O zaman... Potter. "
" Expelliarmus. " diyerek Harry'nin asası havalandı.
" Şimdi öyle mi olduk , Weasley. "
" Evet öyle olduk Mr. Potter. " diye kıkırdadı.
" Everte Statum "
" Sersemlet " diye kendisini koruyarak aynı zamanda Harry'nin büyüsüne karşılık verdi.
Yerden kalkan Harry kafası karışmış ama aynı zamanda Ginny'e hayran duyuyormuş şekilde baktı.
" Bu büyüyü sana daha öğretmedim. "
" Evet, Hermione öğretti şuan bu yüz ifadeni görmek için kesinlikle can atıyordur. "
" Mükemmel bir şekilde savundun ama... "
" Teşekkür ederim, Harry. "
" Şimdide Harry mi olduk yani? "
" Sanırım evet. "
• • •
Uzun zamandır bölüm gelmemişti evet biliyorum ama nedeni ise ilham uçtu fksjdjskdj yani yazamıyordum olmuyordu ama ilham bana geri uçtu jdjckzhfsk
Neyse bir sonraki bölümde görüşmek üzere💘
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İmkansız Aşk
Fanfiction" Söz mü? " dedi kızıl kız " Söz " diye cevap verdi zümrüt prens ••• Harry + Ginny Hikayesidir✨ • Kapak için @sosyopayvampir 'e teşekkür ederim🌹 [Wattpad'teki ilk hikayemdir, yayım tarihi 2017 Ocak]
