She

yes

წინა თავში არსებული შეცდომებისათვის ბოდიშს გიხდით💖
ახალი დღე, ახალი ფურცელი...... 7:55 ..დიდი არაფერი მაგრამ
იცით რაღაც განსხვავება არის... მამაჩემის შესახებ მეტი გავიგე .... ძმაც ჰყოლია თან მტერი... არ ვამბობ  რომ მამაჩემი კარგი კაცი იყო ,მაგრამ თუ მისი ძმა უარესია... მაშინ საქმე ნამდვილად არ არის კარგად... ზეინი,ზეინ მალიკი"  შავი . "  თმა, თვალები, წვერი. ის უნაკლოა. მაგრამ არ ვარ დარწმუნებული ვენდობი თუ არა. იქმებ ის ეზრას მხარესაა და მატყუებს... არ ვიცი.. მაგრამ მაშინ რაღატო დამეხმარებოდა და მეტყოდა?  იქნებ გეგმის ნაწილია?უნდა გავარკვიო შემიძლია  თუ  არა  მისი ნდობა.. კარგი. მოვემზადოთ. აბაზანაში შევედი ვიბანავე თავი მოვიწესრიგე.. არასდროს ვყოფილვარ ანგელოზი.. თუმცა ქალიშვილი ვარ...  დღეს ზედმეტად გამომწვევი მაქმანებიანი საცვალი ჩავიცვი არ ვიცი რატომ უბრალოდ სურვილი გამიჩნდა.  არ მაწუხებს მსგავსი აზრები რომ ასე არ უნდა მეცვას და რაღაც.. არასდროს ვყოფილვარ მორცხვი თუმცა არც ზედმეტად "ალქაჯი" ვიყავი.
მიხვდით რაც ვიგულისხმე. მოკლედ  საცვალი შინდისფერი იყო... მომწონდა.. ადრე ვიყიდე მახსოვს...  მაღალწელიანი შორტი ჩავიცვი.. ზედმეტი  აქცენტის გაკეთება უკანალზე არ მინდოდა ამიტომ მაისური მოგრძო  ჩავიცვი მაისური თეთრი იყო და ისე ხდებოდა რომ ჩასუნთქვის დროს საცვალსაც მიჩენდა.. თუმცა დაკვირვების გარეშე ამის შემჩნევა შეუძლებელია.  საათს დავხედე დროა უკვე გავიქცე.. მაგრამ მაისური ... აჰჰ ჯანდაბას იყოს ვინ მიყურებს.. 
20 წუთის შემდეგ*~*
მალიკის კარებთან ვდგავარ და ხმები მესმის გადავწყვიტე მივუსმინო ოქნებ მე მეხება  თან გასარკვევი  მაქვს  შემიძლია თუ არა მას ვენდო..
-ვიცი უნდა დავიცვათ * მესმის ზეიმის ხმა
-კი მაგრამ ეზრამ რომ გაიგოს არ გვაცოცხლებს.. შეიძლება შენ კიმაგრამ ჩევნ არა
-დამშვიდდით ის არაფერს დაგიშავებთ..
-უბრალოდ როდესაც  მე ქალაქგარეთ ვიქნები აუცილებლად თქვენ უნდა მიხედოთ  .მარტო თქვენ ორს გენდობით..
-კარგი . *უცნობის ხმა.
გავიგე ნაბიჯები რომლებიც  მიახლოვდებოდა. და უკან გამოვექანე . ვითომც არაფერი ისე მშვიდად ხელმეორედ გავიარე იგივე გზა. და უკვე მალიკის კაბინეტში ვარ სადაც ის ზურგით დგას და ფანჯარაში იყურება.
თუ წეღან ჩემზე საუბრობდა.. მაშინ ალაბათ .. მისი ნდობა ნამდვილად შემიძლია.. კარგი..
-ზეინ
-აჰჰ..ჯენი მოდი
-წვრილმანები არის მოსაგვარებელი ჯენი შენს სამსახურთან დაკავშირებით
-აი საბუთები ხელი მოაწერე.
-კარგი
-და ხო როცა მე ქალაქში არ ვიქნები  ორი ჩემი მეგობარი მოგხრდავს
-აამ.. რა საჭიროა ბავშვი ხომ არავარ.. თანაც აქამდე ხომ გავძელი..
-კი მაგრამ ეხლა ეზრა უფრო გამწარებულია და ცდილობს შენი ზუსტი ადგილსამყოფელი გაიგოს.. ადრე ესე არ იყო , შენ რომ შეტყობინებას გიგზავნიდა მაგით არკვევდა თუ რომელ ქალაქში იყავი უფრო წვრილმანებისათვის.. კი მის ხალხს გზავნიდა.. ეხლა კი  მას გონია რომ შენ სხვა ქვეყანაში ხარ.... კორეაში
-ამმმ... კარგი მაგრამ..
-არავითარი მაგრამ.
საცხოვრებელი უნდა შეიცვალო . ჩემთან გადმოხვალ.
თუ გაიგო რომ აქ ხარ პირველ რიგში შენს სახლში მოვა..
-კარგი.. კარგი..
-დღეს საღამოს ნივთებს წამოიღებ...
-და რაც შეეხება სამსახურს ...აქ იმუშავებ რომ თვალყური  გადევნო  მე და ჩემმა ხალხმა თუმცა შენი კაბინეტიდან შეეცადე რაც შეიძლება იშვიათად გამოხვიდე..რადგან სახიფათოა იქნებ აქ მოსული "სტუმრებიდან "ვინმე ბიძაშენის მოგზავნილი  აღმოჩნდეს
-კარგი.
მთელი ამ ამბის მოყილის დროს ვხედავდი რომ მათვალიერებდა  მკერდზეც მიყურებდა.. ჯანდაბა.. უნდა გამომეცვალა. მაგრამ უნდ ავაღიარო რომ.როცა ის მიყურებს ეს მომწონს.. ვაიმე ..
-ჯენი წამოდი კაბინეტი გაჩვენო
-აჰამ
ზეინისგან ოდნავ მოშორებით იყო..
კარები  შემიღო
კლასიკური კაბინეტი.. საკმაოდ კარაგდ მოწყობილი თანაც ზეინისგან განსხვავებით ღია ფერებშია რაც  მესიამოვნა.. 
-ეგ მაისური რატომ ჩაიცვი?
მოულოდნელად სიჩუმე დაარღვია და  მესმის ზეინის ხმა
-რა?
-რატომ გაცვია ეს მაისური. !ხმას აუწია
-არ ვიცი ..
-ჩემს გარდა აქ რამდენი მამაკაცია. იცი? ვინმე  რომ შეგხვდეს.. ოჰჰ..ჯენი. აღარ ჩაიცვა მსგავსად
მივხდი რაშიც  იყო საქმე.. ზეინ... ჰმმმ
ზეინთან  მივედი და ვეუბნები  -გავიგე შენი საუბარი დილით იმ ორს რომ ესაუბრებოდი.
უფრო ახლოს მოიწია
სუნთქვა გაგვიხშირდა.
-რატომ მისმენდი
-მე.. იმიტომ რომ.. არვიცი . არვიცი შემიძლია გენდო თუ არა
-ოჰჰ ჯენი.. შეგიძლია.. მე უნდა მენდო.. დამიჯერე დაგიცავ
ხელები წელზე მომხვია მისი ამონასუნთქი კანზე მეცემოდა..
-ზეინ
-გისმენ პატარავ*პატარავ? ოო
-ეს მაისური არ მოგწონს?
-არა ზედმეტად გამომწვევად  გაცვია(რა? )
-მაშინ..  ამმ.... გამხადე*რატომ რა მემართება. ახლა შემძლო იმაზე  დამეწყო კამათი თუ რა მისი საქმეა ეს.. მაგრამ  არა
-ჰმმმ... დარწმუნებული ხარ პატარავ?
-კი მამიკო..
-გაიმეორე
-რა გავიმეორო? ტუჩი მოვიკვნიტე.
-გაიმეორე რაც თქვი
-რა?
-ჯანდაბა .ჯენი გაიმეორე!
-მამიკო დამშვიდდი.. მაისური გამხადე...თუ არ მოგწონს
-მანაც დაუყოვნებლივ  ჯერ მაგიდაზე შემომსვა და შემდეგ მაისური გადამაძრო..
-თვალები  შუბლზე აუვიდა მისმა გაკვირვებამ მეც შემაშფოთა
ნუთუ რამე ისე არ არის?.
-ზეინ რა მოხდა სახეზე მოვკიდე ხელი და თვალებში ჩავხედე
-შესანიშნავი ხარ
-ამმ...
- თუმცა მოსუქება გჭირდება
-რა? არა პირიქით..
-ჯენი.. ამაზე მერე ვისაუბრებთ..
ესთქვა თუ არა ჩემს ტუჩებს დააცხრა.. ტუჩებიდან ყელისკენ გადაინაცვლა  და კანის წოვა დაიწყო პერანგი შევუხსენი.. მისმა ტატუებმა შოკში ჩამაგდო მისის სხეული.  არა  ის ნამდვილად უნაკლოა
-აჰჰ.. ზეინ მეტკინა .
-ბოდიში პატარავ.. თქვა თუ არა ენა გადამისვა ნაკბენზე...
-ჯენი. კოცნებსშორის წარმოთქვა
-ქალიშვილი ხარ?
კითხვამ დამაბნია...თუმცა..
-კი.
-ჰმმ..
-ეს გაიგო და კიდევ უფრო კმაყოფილმა გამხადა შორტი.
-პატარავ ეს საცვალი ზედმეტად გიხდება მაგრამ დარწმუნებული ვარ მის გარეშე კიდევ უფრო  შესანიშნავი ხარ.
-ჩაიცინა და ბრა გამხადა მკერდი ხელებში მოიქცია და მაგრად მომიჭირა...
მეც გავთამამდი და კისერში ნიშნებს ვუტოვებიდ.. მისი კვნესა.. ეს რაღაც არაამქვეყნიურია.
-ჯენი ..  რაღაც მინდაგაგიკეთო
-ამმ რა?
ქვედა საცვალი გამხადა  და ფეხები გამაშლევინა ორი თითით ჩემში შემოვიდა მე კვნესის შესაკავებლად ხელს პირზე ვიფარებდი თუმცა მოგვიანებით ზეინის ტუჩემბა ჩაანაცვლეს ..
-პატარავ ძალიან სველი ხარ..
-მინდიხარ . მაგრამ აქ არა. 
მე არაფერი მიპააუხია პიკს მივაღწიე და ზეინს მივეხუტე.
-ჯენი ჯობია ჩაიცვა .. დიდხანს ასე ვერ გავძლებ..
-კარგი თავი დავუქნიე..
-ტრუსი მან ამომაცვა.. მე პერანგი შევუკარი..
-ჯენი.. საღამოს არ დაგავიწყდეს ჩემთან გადმოდიხარ. გაეცანი  დაათავლიერე აქაურობა და მოვალ  მალე

-მიმიხუტა ტუჩებზე მაკოცა მოწყვეტით და წავიდა
რაღაც კითხვები დამრჩა მაგრამ რომ ვნახამ მაშინ ვკითხავ.
კარგი. 
ღმერთო.  მე ახლა რამოდენიმე დღის წინ გაცნობილ ბიჭთან.. ვაიმე..

-