He is my brother? ft bbrave

Hoofdstuk 7.

Romy pov;

Ik kom thuis en ga meteen door naar de woonkamer. 'Hey liefje' zegt me moeder en ik glimlach zwak. 'Kunnen we praten' vraag ik en me vader kijkt ook op. Ze knikken en gaan goed zitten. 'Ik sprak vanmiddag een jongen. En hij begon over adoptie. Wat bedoelde hij daarmee' vraag ik en me moeder schrikt. 'Dat was vast een grapje' zegt ze en ik rol met me ogen. 'Hij zeg het niet zomaar' zeg ik dan. 'Hoe heet hij' vraagt me vader dan. 'Samuel leijten' zeg ik en ze schrikken allebei. 'Nee liefje dat is gewoon een grap' zegt me vader en ik zucht. 'Ik wil de waarheid. Ik zie dat er iets is' zeg ik nog behoorlijk rustig. 'Daar ben je nog niet klaar voor' zegt me moeder en ik sla me vuist op de tafel. 'IK WIL HET WETEN. ZIJN JULLIE MIJN ECHTE FAMILIE OF NIET' schreeuw ik. 'JA NATUURLIJK ZIJN WIJ JOU FAMILIE' schreeuwt me moeder terug. 'LIEG NIET' roep ik en ze zucht. 'Goed dan. Je bent geadopeert. Je bent samuel zijn zusje' zegt ze en ik zucht. 'Waarom vertel je me dit nu pas' vraag ik gekwetst en er rolt een traan over me wang. 'Omdat we bang waren dat je bij hun wou wonen' zegt 'me moeder'. 'En dat ga ik ook zeker doen' sis ik en sta op. 'Nee dat doe je niet' zegt moniek en staat ook op. 'Jij bepaald niks over mij' sis ik en wil weglopen. Ze pakt me pols beet en draait me ruw om. 'Je blijft hier' sist ze en ik trek me los. Dan slaat ze me. Ik kijk haar woedend aan. Ze stottert en probeert me te knuffelen. 'ROT OP' schreeuw ik en ren naar boven. Ik pak me koffers en gooi daar al me kleding in. Als ik me belangrijke dingen heb ren ik naar beneden en stop het in me kofferbak. 'NIET WEGGAAN ROMY' schreeuwt moniek en rent achter me aan. Ik start de auto en rijd snel weg. Tijdens het rijden valt er een traan over me wang.