He is my brother? ft bbrave

Hoofdstuk 29.

Romy pov;

Geirriteerd word ik wakker door de deurbel. Ik stap uit bed en doe me ochtendjas aan. Snel ren ik naar beneden. Ik doe open en zie cassius staan. Ik kijk hem vragend aan. 'Jij gaat je nu meteen aankleden en eten. Over 3 kwartier ben je klaar en dan kom ik je weer halen' zegt hij en loopt weg voor ik iets kan zeggen. Ik kleed me aan en eet nog wat. Dan word er weer aangebeld. Ik doe me schoenen aan en pak me jas en telefoon. Ik pak me sleutels en loop naar buiten. Ik doe me huis op slot en loop met cassius mee. 'Wat gaan we doen' vraag ik maar hij reageert niet. Hij is alleen maar aan het lachen. Ik zucht en stap in. Dan doet hij een blinddoek om. Ik zucht en ik hoor hem lachen.

Na een lange rit zijn we eindelijk gestopt met rijden. Cassius helpt me met uitstappen en brengt me ergens naartoe. 'En stop maar' zegt cassius en ik stop. 'Doe je blinddoek maar af' zegt cassius en hij gaat weg. Ik doe me blinddoek om en schrik wat ik zie. Dan komt kaj voor me staan in een nette pak. 'Lieve romy, ik ben een enorme klootzak tegen je geweest. Zeker omdat ik je liet vallen na wat er gebeurde. Ik had dat nooit mogen doen. En dat besef ik me nu pas. Jij bent de mooiste en de liefste vrouw in me leven. Zonder jou aan mijn zij is het leven saai. Romy ik hou van jou. Altijd al gedaan. Samen staan we sterk en we gaan lucy terug krijgen. Lieve romy please trouw met me' zegt kaj en knielt voor me neer. Ik begin te huilen en knik. 'JAA' schreeuw ik nog even en hij schuift de ring om me vinger. Hij tilt me op en zoent me. 'Het komt goed liefje. We gaan er voor vechten' fluistert kaj en ik knik. 'Ik wil je nooit meer kwijt' fluister ik en hij glimlacht. 'Dat gebeurt ook niet. Nooit meer' zegt hij en zoent me weer. Dit keer iets langer.