"Uyanınca ne isterse yapın ağrı kesici ilaç ver Amanda, ama sakın evden dışarı çıkmasına izin vermeyin!" Diye konuştu.
Aksağanlı bir ses "Tamam Efendim." Diyince gözlerimi açmaya zorladım ama yapamadım. Başım zonkluyordu... en son yere kapaklanmıştım ve gördüğüm yeşil gözler... aniden yattığım yerden doğruldum. Gözlerim başta bunalıklaşsa da bir kaç saniye geçince düzelmişti. Odanın içinde gözlerimi gezdirdim burası da neresiydi böyle..?
Ayağa kalkıp odanın içindeki kapıya doğru ilerledim. Kapıyı açtığım gibi kocaman büyük bir hol karşıladı. Lanet olsun ben nerdeydim?
İç sesim olaya mudahale olup 'belki de gördüğün yeşil gözler seni burda tutuyor!' Diye boş boş konuşunca göz devirdim. O sırada başım dönmüştü ve kesinlikle hayal görmüştüm. Bilemiyorum ve zaten 2 hafta içinde karşıma çıksaydı çıkardı. Holden karşıma çıkan merdivenlerden aşşağı doğru inmeye başladım.
Aşşağıdan daha yeni ki kızın sesi gelince oraya doğru ilerledim. Ev büyük olmasını burak çok güzeldi dizayn edilişi yani bu ev benim olsa brn yapamazdım..
Merdivenin son basamağını da inip hala seslerin olduğu tarafa ilerledim. Mutfağın kapısının önünde durup etrafa gözlerimi gezdirdim. İçeriye doğru adım atıcakken sarışın bir kızın kafası bana doğru döndü.
"Merhaba." Diye fısıldadım. Duyup duydumu bilmiyordum. Kızı biraz incelediğim de gerçekten de çok güzel olduğunu anladım. Yanıma doğru ilerleyip "Merhaba." Dedi aksanlı sesiyle.. uzattığı eline baktım tam elimi kaldırıp sıkıcakken geri indirdi. Sanırım sıkmayacağımı düşünmüştü! Beni içeri çekip yemek masasından sandekye çekip oturttu. Bir dolabın kapağını açıp ilaç çıkardı,şişedrn de su doldurup bana uzattı.
Elinde ki ilaca güvenemeyen gözlerle baktığımı fark etmiş olacak ki "Korkma be bu sadece ağrı kesici başının ağrıyorsa diye veriyorum." Diye tatlı tatlı konuştu. Elinde ki ilacı alıp ağzıma tıktım. Suyu içerken ciddi anlamda susadığımı hissettim. Biraz daha düzgün çıkan sesimle "Bir bardak daha verir misin?" Diye sordun kafasını sallayıp elimde ki bardağı elimden aldı. Suyu doldurup bana uzattı. Elinde ki bardağı alıp kafama diktim.
İyi bir kıza benziyordu. 'Başta herkes iyi birine benzer Gözde' diye fısıldadı iç sesim.. haklıydı..
Su içince sesim daha iyi gelmişti. "Ben neden burdayım?" Diye soru yönellttim. Bardağı ona uzatırken kaşlarımı kaldırdım.
Derin bir nefes alıp "İnan bana burda neden tutulduğunu bende bilmiyorum." Dedi aksanlı sesiyle biraz yutkunup "Demir Bey gelince akşam ona sorarsın. Ben sadece sana bakmakla yükümlüyüm!" Dedi sonlara doğru fısıldayarak.
"Sana emanetim yani haa?" Dedim alaylı çıkan sesimle kafasını salladı. Gülümseyip "Ben kaldığım odaya gidiyorum." Deyip mutfaktan çıktım sanki ev benimmiş gibi... Evi araştırcaktım birazcıııkk... Merdivenlerin hemen çaprazında ki kapıya doğru ilerledim. Kapıyı açtığım da misafir odası gibi bir yer karşılamıştı.
Odanın içine girip kapıyı kapattım. Dolabın,çekmecelerin,yatağın altına kadar bakmıştım ama burda hiçbir şey yoktu. Diğer odaya girdiğim de yine aynı şeyler vardı..
Bu holde ki bütün odalara bakmıştım. Buranın bir üst katı daha vardı. Hızlı adımlarla yukarı doğru çıktım. Hemen ilk kapıya girdiğim de sim-siyah bie oda karşılamıştı. Gerçekten her yeri siyahtı. Sadece yatağı bem-beyazdı
Neden ki? Fazla düşünmeden odanın çekmecelerini karıştırdım. Dosyalar vardı bu oda da lanet olsun benim aradığın dosya değil bir tane de olsa fotoraftı!!
Daha fazla oyalanmadan yanda ki odaya geçtim. "VAY CANINA!" Diye fısıldadım. Bütün oda mordu... Duvarlar,perdeler,masa,yatak... Herşey mordu! Bu tam istediğim bir odaydı. Bütün gün bu oda da kalabilirdim ama fazla zamanım yoktu. Acele etmem lazımdı!! Çekmeceleri karıştırdım ama boştu. Karşımdaki mor sürgülü dolaba doğru ilerleyip içini açrım. Bir sürü her tarzda kıyafet vardı.
Sanırım bir kızın odasına aitti... burası üzülmüştüm.
Hemen bu odadan da çıkıp diğer odaya giricekken bütün odalardan bağımsız duran odaya takıldı gözlerim.. son bir umut ilerlemeye başladım kapıya...
Kapıyı açmaya çalıştığım da açamadım. Biraz daha deneyince kilitli olduğunu anladım!
'Bu yaşta bu zeka fazla yiğidim' diye söylendim kendi kendime!
Kapı etrafına baktım holün sadece burasında pas pas gibi birşey vardı. Eğilip altına yokladım elimle... Elime değen sertlikle sırıttım.
"Bu zenginler kendilerini fazla zeki sanıyorlar sanırım!" Diye konuştum. Ayağı kalkıp arkamı dönerken çarptığım bedenle olduğum yere mıhlanmıştım.
Boğuk ve sert ses "Sen sanki çok mu zekisin güzelim.?" Diyen yeşil gözler şok olmamı sağlamıştı...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SADİST MAFYA
Misterio / Suspenso"YETER!ANLADIM. BİR DAHA KARŞIMA ÇIKMA." Diye tıslayınca kafamı salladım hızla omzuma çarparak yürüyünce "HAYVAN!" Diye fısıldadım. "Anlamadım" diye bağırınca "Haa?" Diye saçma bir tepki verdim. "Bişey mi dedin diyorumbir ses geldi de." Diye söyl...
