Kai's POV
eto nasa University ako.. nakaupo sa bench, mag one week na simula nung nangyari yon at hindi ko pa sya nakikita.. -___- hindi ko na alam kung ano pang mukhang ihaharap ko.. bakit ba kasi ang sarap non, lasang juice lang naman kasi.. AAAAAAAh! KAI.. ano ba..
wait! naalala ko may magandang garden dito sa University..
"san nga pala ako dumaan non?"
naglakadlakad ako, hanggang sa maalala ko na kung saan yon.. tago kasi yung garden, yung tipong hindi mo aakalain na may ganon palang lugar dito sa University..
nang makarating ako, agad kong binuksan yung gate..
"hmmm ang ganda talaga dito.."
yung garden parang isang malaking maze na punong puno ng puti at pulang rosas na namumukadkad.. ano nga bang meron dito?
naglakad ako.. parang nakita ko na talaga to eh.. ganitong ganito..
sa di kalayuan may napansin akong lalake, teka eto yung nasa PANAGINIP ko! sya na kaya yung matagal ko ng hinahanap?
lalapitan ko na sana sya..
"iha"
"AAAY TIPAKLONG! manong naman! bigla bigla kayong sumusulpot eh.." tapos natawa na lang ako..
"ano ginagawa mo dito?"
"aaah wala naman po, meron po kasing----"
itinuro ko yung lalake kaso pag lingon ko, wala na sya.. -__- ano ba yan.. si manong kasi eh!
"ano yon iha?" agaw pansin ni manong
"aaah wala po wala po.."
tapos nagkwentuhan na lang kami ni manong, sya pala ang nagbabantay dito sa garden at alagang alaga nya talaga to at inilibot nya ko sa buong garden.. dalawa pala gate nito at napakalawak talaga..
"aaah magkaklase na po ako.."
"aaah ganun ba, sige salamat sa pagpunta ha.."
"nako wala po yon manong, hayaan nyo mukha namang mapapadalas ako dito.. at salamat po ha.." tapos nagsmile ako..
"tamang tama may ipapakilala ako sayo, madalas din sya dito.." sabi ni manong
"aaah eh sino p----
HALA! malelate na po pala ko! next time nalanmg manong"
tapos tumakbo na ko papunta sa klase ko..
sino kaya yung tinutukoy ni manong? sya na kaya? hmmm excited na ko :)
---------------
eto nandito ko sa room..
"buti wala pa yung prof.." haaay nakahinga talaga ko ng maluwag ahaha, pano may pagka terror kasi yung prof namin..
nagbubulungan nanaman yung mga estudyante..
-_________- haay nako.. wala nako pake sakanila.. paulit ulit lang sila ng sinasabi.. nako nako.. mga tao nga naman..
mga ilang minuto..
dumating na yung prof namin, haay sawakas..
"ahhhmmm Ms.Christy?"
"yes sir.."
"scholar ka diba?"
"opo sir.."
"then go to the principal's office to settle your scholarship.."
"yes sir.."
akala ko naman kung ano na..
lumabas na ko ng room..
"teka san nga ba yung principal's room? aaah oo dito nga.."
naglakad na ko papuntang principal's room..
pagdating ko don, kumatok muna ako tapos pumasok na ko sa loob..
"good afternoon ma'am, pinapatawag nyo daw po ako?"
"aaah Ms.Christy right?"
"yes ma'am"
"maupo ka.." itinuro nya yung upuan malapit sa desk nya.. at umupo ako don..
at may iniabot syang papers..
"pirmahan mo yan for scholarship..
and ikaw ang napili ng University na ipadala sa Canada dahil nga mataas ang grades mo, don't worry may kasama ka naman doon, katulad mo mataas din ang grades nya.. at kayong dalawa ang napili ng University bilang representative natin, mga 2weeks lang naman kayo doon.. sooo maaasahan ko ba Ms.Christy ang oo mo?"
nabigla talaga ako.. grabe! ang saya ko sobra.. pili lang kasi ang mga students na nakakasama sa mga ganito kaya big opportunity talaga para sakin..
"yes ma'am.." ang laki ng ngiti ko :)
"soo eto yung plane ticket mo, next week na alis nyo.. nakalagay na dyan yung instruction.."
"salamat po talaga ma'am"
tumayo na ko at napakalaki talaga ng ngiti ko..
ang saya grabe! siguradong magiging proud sila Papa neto sakin..
BINABASA MO ANG
Heartache
Teen Fiction"when you love someone no matter how cruel the situation it could be... you would make a way to stay no matter how hard it could get..." Masaya naman kami eh, all is well and perfect but suddenly heartache comes.. May pagasa pa bang magkaron ng happ...