Özgür Ruhlar (Yazarı Öldü Hikaye Yarım Kaldı)

Mustafa 1.1.0

Her kese merhaba yeni ve güzel bir bölümle karşınızdayım.☺☺☺

&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&
##### Berk'den #####

Öğlene kadar uyumuşum alarm çalmamış herhalde. Yataktan çıkıp üstümü giydim. Tuhaf bir sessizlik vardı sanki. Silahımı alıp alt kata inmek için merdivenlere yöneldim. Tam bu sırada kapım çaldı. Temkinli bir şekilde aşağıya inip kapının deliğinden baktım. Bu dün konuştuğum bayandı. Yanında 3-4 kişi daha vardı. Sorun olmadığına karar verip kapıyı açtım.
-Merhaba hoş geldiniz. İçeri buyrun.
-Merhaba murat bey bunlar yeni ekibiniz.
Deyip içeri geçti peşinden diğerleride içeri girdiler.

Bende bu sırada kapıyı kapatıp peşlerinden içeri girdim. Beş kişi olduklarından emindim ama içerde 4 kişi vardı. Bu sırada arkamda ki silah sesiyle irkildim.
-Berk karaca.
Buda kimdi böyle silahım belimdeydi kaçış alanıma bakmaya başladım.
-ellerini havaya kaldır ve yavaşça arkana dön!

Ağır adımlarla dediklerini yaptım. Arkamı döndüğüm de komiser yusufu gömeyi beklemiyordum tabi ki. Ne sanıyordum ki onca yaptığımdan sonra rahat bir hayat sürmeyi bekleyemezdim.

Tam ağzını açacakrı ki bir anda solumda kalan koridorda koşmaya başladım ve hızla üst katın merdivenlerini tırmandım. Bu sırada arkamdan 4 el ateş edilmişti ama ıskalamışlardı. 3 farklı yönden silah sesi duymuştum demekki kalabalıklardı. Çalışma odama daldım ve kapıyı kartımla açıp arkamdan kapattım. Silahımı aldım ve mermiyi namluya sürdüm. Her an kapı kırılabilirdi. Hemen dolabın kapağını açıp spor ayakkabımı giydim ve bir el bombasıyla diğer tabancamı da aldım. Kalan silahlarım ve param alt kattaydı ama şu an pekde alabilirmişim gibime gelmiyordu. Pencereyi açtım bu sırada kapı tekmelendi. El bombasının pimini çekip kapının önüne fırlattım ve camdan çıkıp çatıya tırmanmaya başladım. Tam bu sırada kapı açıldı ve aynı anda bomba patladı. Umarım hepsi ölmüştür diye düşünürken aşağıdan biri ateş etmeye başladı. Garajın olduğu kısma ilerledim ve aşağıya sarkıp atladım. Hızlıca silahlarımı elime alıp köşedeki polislere ateş açmaya başladım. Birini vurdum ama diğer karşılık vermeye başladı. Arabama koşarken aynı anda ateş ediyordum. Garaja adımımı atar atmaz kafama çarpan sert bir cisimle bayıldım. Artık hayal görürcesine parça parça anılar canlanıyordu gözümde, tek duyduğum ses siren sesiydi. Bir ara uyanır gibi oldum ama arabamı çalan bu kişiden bir yumruk yedim, kafamı çarpıp bayıldım.
* ** *** **** ***** ****** ******* ********
"Neden yaptın bunu neden!!"
Duvarlarda yankılanan sesle yavaşça yerden kalktım. Buz gibi uçsuz bucaksız gibi görünen karanlık bir odadaydım.
"Neden yaptın bunu!!!"
-Ne yaptım kime yaptım.
Soğuk bir rüzgar bedenime çarptı ve beim dizlerimin üstüne çökmeme sebep oldu.
-beni neden öldürdün!
Bu babamdı kenardan yavaşça bana bakıyordu.
-Bunu hak ettin sen! Diye bağırdım, ve babam ortadan kayboldu.
-Beni sen öldürdün, sen katilsin.

Bu defa ince bir sesti. Bu sesin sahibini hatırlıyorum bu yelizin sesiydi.
-Beni neden öldürdün!
Karşıma çıkan bu beden karşısında adeta küçük dilimi yuttum. Tüm bedeni çürümüş korkunç bir durumdaydı.
-katil.
Arkamdan gelen ses ile soğuk bir rüzgar enseme çarptı. Bu betüldü bana platonik aşk duymuştu ama onu hiç sevmemiştim. Onu özgürlüğe kavuşturmuştum.
-sen katilsin.
Çok ince çıkmıştı sesi. Ona dönemiyordum.
Bir anda her yerden öldürdüğüm kişiler belirmeye başladı.
-Katil!
-Beni neden öldürdün!
-Seni sevmiştim bunu neden yaptın!
-seni öldüreceğim!!
Son duyduğum ses semraya aitti. Hızla üstüme koşup kalbime bir makas batırdı. Gözlerim kapanırken son gördüğüm şey semranın bez bebeği andıran gözleriydi.
***** **** *** ** *

Gözlerimi açtım karanlık bir yerdeyim. Başımı tutmak için elimi başıma yaklaştırmak istedim ama olmadı. Ellerim duvara zincirlenmişti. Bir anda ışıklar yandı.
-Demek uyandın.
-Mustafa??

################################

Yeni ve heyecanlı erken gelen bölümle merhabalar. 😊😊😊