Özgür Ruhlar (Yazarı Öldü Hikaye Yarım Kaldı)

Operasyon(sezon finali) 1.1.4

Arkadaşlar hepinize merhaba yeni ve uzun bir bölümle karşınızdayım, vote ve yorumlarınızı bekliyorum. İyi okumalar.😀😀😀

##################################
&&&&& YUSUF'TAN &&&&&

Sabah erken saatlerde kalktım ve saate bakmadan kendimi duşa attım. Soğuk suyla kısa bir duş aldım ve saçıma her zaman yaptığım gibi fön çektim.

Banyodan çıktım ve gözüm izmirden benim için yolladıklarını söyledikleri eşyalarımı aramaya başladı. Aklıma gelen şeyle sinirlerim bozuldu. Dün akşam evin salonunun girişinde iki bavul görmüştüm. Eşyalarım orda olmalıydı. Üstümde sadece banyoda bulup kullandığım havlu vardı. Odadan çıktım ve içimden İrem'in uyanmamış olmasını diledim.

İrem'in yattığı odanın kapısının önünden sessizce geçtim ve salona doğru ilerlemeye başladım. Valizlerimi gördüm ve yanlarına doğru kısa ve sessiz adımlarla ilerlemeye başladım. Bavullarımı alırken sağ tarafımdan gelen sesle irkildim;

-Sonunda kalkabildin!
Sitemkar gelen bu ses mutfaktan gelmişti vr mutfak salonla bir pencere aracılığıyla birleşikti.
-Evet kalktım, sen ne zaman uyandın?
-2 Saat oldu kalkalı kahvaltı hazır gel isters.....

Arkasını döndü içimden binbir çeşit küfür savururken O kısa bir çığlık atıp zıplayarak arkasını döndü.
-Şe, şey üzgünüm akşam eşyalarım burda kalmış, deyip hızla valizlerimi alıp odama girdim.

Sesli bir küfür savurduktan sonra, çokta umursamadan oyalanmadan valizlerden birini açtım. İçinden bir kot pantolon ve bir de tişört alıp üstüme geçirdim. Ve son olarak diğer valizi açarak içinden siyah converslerimi alıp giydim, ve odadan çıktım.
Mutfağa ilerledim ve kapıya gelince kapının yanında kollarımı önümde birleştirerek irem'in ne yaptığına bakmaya çalıştım. Krep yapmakla meşgul okan irem;
-Umarım giysilerin üzerindedir.
-Hahha, kusura bakma uyuyorsundur diye düşündüm.
-Ne uykusu yahu saat 8.00 masaya otur istersen çok oyalanmayalım.
Masaya doğru ilerledim ve bir sandalye çekerek oturdum. İremde elindeki tabağı masaya bırakarak çaydanlığı aldıve ikimize de çay doldurup karşıma oturdu.
-Eee hadi, afiyet olsun.

Kahvaltıya başladık ve 15-20 dakika kadar süren ölüm sessizliği dolu kahvaltı sofrasından kalktık. İreme sofrayı toplamada yardım ettikten sonra, evden çıktık.
Bulunduğumuz binanın biraz ilerisindeki bir taksi durağına doğru ilerledik. Boş bir taksiye bindik.
-İstanbul emniyet müdürlüğü.
-Tabi abim.
10 dakika sonra İstanbul emniyetinr vardık.
-Borcumuz ne kadar?
-40 lira versen yeter abim.
Elimi cebime attım ve arkadan uzanan elli lirayı görünce;
-O parayı cebinr sok irem ben öderim.
-Birlikte geldik komiserim ortak ödeyelim lütfen şurdan alın.
Taksicinin aldığı 50 TL yi elinden geri alarak İreme uzattım ve taksiciye 50 TL bırakarak taksiden indim.
Arkamdan İremde indi ve tek kelime etmeden arkamdan gelmeye başladı. Emniyete girdik ve danışmaya yönelerek;
-Emre müdürün odası ne tarafta?
-6. Katta koridorun solunda ki 2. Oda.
-Teşekkürler.
İremle birlikte asansöre yöneldim, asansörün düğmesine basarak gelmesini beklemeye başladım.
-Ne düşünüyorsun?
-Ha, ne? Ne konuda ne düşünüyorum?
-Berk karaca konusunda, onu gerçekten yakalamayı başarabilecekmiyiz?

Gelen asansöre binerek 6. Katın düğmesine bastım.
-Kesinlikle, Kesinlikle onu yakalayacağız. Öldürdüğü insanların canına kıydığı masumların hesabını bir bir verecek.
-Umarım haklı çıkarsın, haklı çıkarsın da onu yakalarız. Çünkü brn mesleğimi kaybetmek istemiyorum!..

Asansör durdu ve İrem asansörden indi. Peşinden bende indim ve yürümeye başladım. Ne yani şimdi İrem'idemi bu konuda uyardılar. Yani başarısız olursak odamı mesleğinden olacak? Tamam ben ve izmirdeki amirim yıllardır berk denen şerefsizi yakalamaya çalışıyorduk ve başaramıyordukta, ama irem daha 1 yılını bile doldurmamış yeni yeni göreve başlayan biriydi. Bunu ona yapamazlar. Ah berk ah seni bir elime geçirirsem.
-Burası galiba.
-Ne?
-Müdürün odası diyorum, hadi gel.
Diyerek kapıyı çaldı ve içeri girdik.