Özgür Ruhlar (Yazarı Öldü Hikaye Yarım Kaldı)

Kaçış 1.1.1

İyi okumalar... ☺☺☺

################################
&&&&& MUSTAFA'DAN &&&&&

Savcının odasından çıktıktan sonra ceza sürecim boyunca beklemeliyim diye düşündüm. Nede olsa bir küsür sene bekleyip dışarı çıktıktan sonra berki yakalayıp öldürebilirdim.

Jandarmalarla adliye koridorlarında ilerleyip çıkış kapısına geldim. Dışarda bekleyen ceza evi aracına bindim ve beklemeye başladım. Yaklaşık 15-20 dakika sonra bir mahkum daha getirdiler. 28 yaşlarında olduğunu tahmin ettiğim bu mahkum. Kafasını kazıtmış yüzünde hemen gözünün altında bir jilet yarası vardı.

Onu da araca bindirip karşıma oturttular. Ve biri benim yanıma diğeri onun yanına iki jandarma oturdu. Önde de şoförle birlikte bir jandarma daha vardı. Yani toplamda 6 kişiydik. Araç harekete başladıktan 10 dk sonra yanımızda ki jandarmalar sohbete daldı. Öndeki jandarmayla da şoför sohbet ediyordu. Araç otobanın sağından sakin bir şekilde ilerliyordu. Karşımdaki mahkuma gözüm kaydı. Bana döndü ve göz kırptı. Ne olduğunu anlayamadım.

Bir anda arabaya bir şey çarptı ve yolun sağında ki ağaca tosladık. Ben başımı tutarken iki el silah sesi kulağımın dibinde patladı. Mahkum jandarmalardan birinin tabancasını alıp iki jandarmanında kafasına sıkmıştı. Ön tarafa bakınca Önde ki jandarmanın yaralı olduğunu gördüm ama şoför ölmüştü, en azından ben öyle sanıyordum.
Kapı açıldı ve karşımda ki mahkum aşağı indi bana dönüp;

-Yerini beğendin sanırım.

-Ne? Ne oluyor burda sende kimsin?

-Sence bunları konuşmak için uygun bir zaman mı? İster gel ister gelme o deliğe girmeyeceğim, sana da aynısını öneririm.

Araçtan aşağı atlayıp."bende geliyorum" dedim. Bu sırada kapıyı açanın kim olduğuna baktım. Bu bir kadındı. 24-26 yaşlarında olabilirdi. Ön tarafa yöneldi ve kapıyı açıp jandarmanın kafasına sıktı.

Halen ne olduğuna anlama verememiştim. Kadın bize doğru geldi ve önce mahkuma sonra bana birer anahtar fırlattı. Anahtarı yerden aldım ve yer oturup elimde ki kelepçeyi çözmeye çalıştım. Çalıştım ama pek de başarılı olduğum söylenemezdi. Bir kaç deneme de elimi çözmeyi başardım ve ayağa kalkıp mahkuma ve kadına yöneldim.

-Planınız ne?

-Plan şu başının çaresine bak veya bizimle gel.

Tabi ki onlarla gidecektim. Gidecek yerim yoktu. Peşlerinden ormana daldım. Kadın durdu ve adama dönüp;

-Bize ayak bağı olur.

-Sorun yok bizimle gelsin o masum bence.

-Bunu da nerden anladın o araca bindiğine göre o bir suçlu! Diye bağırdı kadın.

-Bende o araca bindim.
Yaklaşık 1 dakika süren sessizlikten sonra sessizliği kadın bozdu.

-Pekâlâ nasıl istersen, beni takip edin.

Ormanda 15 dakika yürüdükten sonra başka bir otabana çıktık. Orda bizi bir araç ve bir kadın daha bekliyordu. Aracın önünde ki kadın bizi görünce bize doğru koşmaya başladı ve yanımda ki adama sarıldı.

-Abi, abicim iyimisin.

-İyiyim zeynep.

Kız ağlamaya başladı ve abisi(anladığım kadarıyla ), ona teselli vermeye başladı.

-gidelim mi? Anahtarı bana ver zeynep ben kullanırım. Arabaya geçtim ve arka kolduğa oturdum. Yanıma mahkum oturdu ve zeynepte öndeki yerini aldı.

Araba harekete başlayınca sessizliği bozmak için uygun an olduğuna karar verdim.

-Sen de kimsin?

-Asıl sen kimsin!

Bu ses zeynepten gelmişti.

-Sakin ol zeynep. Pekâlâ benim adım musa. Hayatını kurtaran adam!

Son cümlesini üstüne basarak söylemişti.

-Teşekkür ederim. Ama az önce yaşananlarda neydi öyle.

-müebbet hapis cezası yedim ve ailem beni kurtarmaya geldi. Sen kimsin peki.

-Benim adım mustafa.

-Suçun? Bunu zeynep sormuştu.

-Yardım ve yataklıkmış savcıya göre.

-ne kadar ceza aldın.

-bir küsür yıl...

-Pekâlâ bu kadar bilgi yeter.

Bunu musa söylemişti. Sessiz geçen 40 dakika kadar süren yolculuğun ardından kuytu bir mahalleye geldik ve bir süre sonra bir gecekondunun önünde durduk. Sanırım berkten erken intikam alacaktım!!

##############################
Herkese merhaba erken gelen yeni bölümle karşınızdayım. Umarım beğenirsiniz. ☺☺