Broken.

The Boy In My Living Room

NEWCHAPTERNEWCHAPTERNEWCHAPTER WIEEHIEEE XD

Enjoy xoxo

_____________________________________________________________________________

Chapter 2:  The Boy In My Living Room

POV Sylvie

In de badkamer sprong ik onder de douche en waste mijn gezicht. Toen draaide ik de kraan uit en greep naar een handdoek. Snel droogde ik me af en deed mijn weerbarstige, bruine haren in een slordige knot. Ook deed ik wat eyeliner en mascara op.

"Shit," gromde ik. Ik was uitgeschoten met mijn mascara. Ik smeet van frustratie mijn mascaraborsteltje in de gootsteen en rende de badkamer uit.

In mijn kamer raapte ik vlug wat kleren op van de grond, zonder te kijken wat het was. Ik wierp een blik op de wekker en zag dat het al vet laat was!

Ik sprintte de trap af en graaide mijn jas van de kapstok. "Doei pap!" riep ik hard. Toen sprong ik naar buiten en deed de deur dicht.

Ik was mijn tas vergeten. Ik vloekte in mezelf en probeerde de deur te openen. Toen dat niet lukte schopte ik er gefrusteerd tegenaan.

Mijn mobieltje begon ineens als een gek te trillen. Teken dat ik werd gebeld. Ik nam op.

"Sylvie! Thankgod ik dacht dat je dood was! We hebben eerste twee uur vrij suffie. Yan en ik staan over een uur bij de brug. Slaap lekker verder!" Toen hing Amy op.

"WRAAAAAAH," gromde ik en zakte onderuit tegen de deur aan.

Dit ging lekker.

Ik besloot de deur open te maken. Dit keer heel rustig en beheersd. En je wilt het niet geloven, maar

hij bleef dicht.

Voor mij zat er niets anders op dan als een gek op de ramen te kloppen en op de bel de rammen. Wat toch een heel logische reactie is lijkt me.

En toen, na tien hele seconden, begon de teckel van de buren als een gek te blaffen. En met als vervolg dat er een schoen naar mijn hoofd vloog.

Maar... Toen ging de deur open! Ik stormde naar binnen, zonder degene die mij gered had van een heuze schoenenaanslag aan te kijken.

Binnen plofte ik neer op de bank en greep naar mijn hoofd. Ineens had ik hoofdpijn.

Toen zag ik hem. Een bleke, lange, gespierde jongen met ravenzwart haar. En hij was ontzettend knap. Even keek hij naar me, maar wendde toen zijn blik af. Zijn ogen gleden de kamer door, en hij leek niet te beseffen dat hij in mijn huiskamer stond. Hoo, wacht even. MIJN huiskamer!

Wat doet een jongen in mijn huiskamer? En hoe komt hij hier? En waarom!

____________________________________________________________________________

BAMBAMBAMBAMM!

Cliffhangeer! 

Sorry, ik ben gemeen. Ik weet het >.<

Maar ff een vraagje: Hoe vinden jullie het beter te lezen? Als ik om de 2 dagen een klein stukje upload of per week een groot stukje?

Let me know :)

Comment, vote and marry a unicorn!

PS. De foto aan de zijkant is Sylvie