Broken.

That Vamp Susan.

Hey lieve lezers,

Hier weer een nieuw chappie van Broken.! Enjoy!

_______________________________________________________________________________

Chapter 1: The New Guy

POV Sylvie

Zuchtend zat ik achter mijn laptop. Na mijn "ruzie" met Susan voelde ik me vreemd. Misschien kwam dat door haar? Het is immers nooit bewezen dat vampiers niet met magie konden omgaan, toch?

Ik keek op mijn klok, het was 18:57. We zouden zo wel gaan eten. Ik sloot mijn laptop af en trok iets makkelijks aan. Mijn joggingbroek en een roze sweater, samen met mijn panterprint sloffen. Toen sjokte ik de trap af.

Eenmaal beneden zag ik mijn vader in de keuken staan, en in een pot saus roeren. Mijn vader was geen geboren kok, maar ik hield van zijn altijd iets aangebrande eten. 

Ik liep naar hem toe en gaf hem een kus op zijn stoppelige wang. "Wat ruikt het lekker, pappa," zei ik fluisterend in zijn oor. Hij glimlachte naar me, maar draaide zich toen om naar Susan, die inmiddels ook binnen was gekomen.

Stik, dacht ik, eet zij nou weer mee?! Het antwoord kreeg ik snel genoeg, want Susan was al aan tafel gaan zitten. Even dacht ik dat haar ogen rood oplichtten, maar ze wendde haar hoofd af.

Ik haalde mijn schouders op en ging naast haar zitten. Schijnheilig glimlachte ze naar me. Ik had zin om een vork naar haar kop te gooien.

Pappa gaf mij een waarschuwende blik, hij had waarschijnlijk mijn chagrijnige blik naar Susan opgemerkt. 

Ik gromde en keek afwachtend naar de pannen die op het vuur stonden.

POV Susan

Sylvie is slim, te slim, dacht ik, terwijl ik mijn zwarte haar bestudeerde. Toen glimlachte ik naar haar.

Ik had het gevoel dat, als blikken konden doden, ik nu morsdood was geweest. Jeetje, wat een chagrijnige kop had zij!

Toch raapte ik mezelf bijeen en dwong mezelf John een complimentje te maken over zijn, bijna zwarte, spaghetti. Of wat het ook had moeten zijn.

"Wauw John, wat is het weer geweldig," verzuchtte ik, terwijl ik een hap van zijn afschuwelijke pasta nam. Sylvies vader glimlachte flirterig naar me. Bah. Vieze man. Vieze spaghetti. Yuk.

Het is dat Michael me had beloofd dat hij met me zou trouwen als ik hier vandaan kwam, anders had ik het nooit uitgehouden. Hier, tussen die chagrijnige koppen en vieze oude mannetjes. 

POV Sylvie

's Avonds, toen ik in bed lag, dacht ik aan wat er vandaag allemaal was gebeurd. De ruzie met Susan, de blik van Pappa..

Ik miste mijn moeder, het was altijd zo gezellig geweest met haar samen in huis..

Als ik maar wist wat er met haar was gebeurd, was dit alles een stuk makkelijker geweest.

De volgende ochtend werd ik wakker, en geschokt keek ik naar mijn wekker. Die gaf aan dat het al 07:30 was! Ik had aan Amy, mijn BFF, en Yan beloofd dat ik kwart voor acht bij de brug zou zijn!

Snel sprong ik uit mijn bed, en rende naar de badkamer.

________________________________________________________________________

Enn? Hoe vonden jullie het?

Ik heb geprobeerd langere stukjes te schrijven, dus reacties zouden fijn zijn!

Tot de volgende upload!

• Vote, I'll be happy

• React, I'll write longer chapters

• Marry a unicorn, and invite me at your wedding!

xoxo