Sixteen

112 24 32
                                    

*

-"Ne işin var senin burada!!!" Gray'in bağırış sesleri beni daha da çok korkutuyordu.

Yatağımdan yavaşça kalktım ve kapıya doğru yürümeye başladım.

Kapı kolunu yavaşça aşşağıya indirdim ve kapıyı açtım.

Merdiven kolluklarından hafifçe uzanarak aşşağıya bakmaya çalıştım ama bir şey göremedim.

Meyus. Korkanın çocuğu olmaz derler yürü kızım in aşşağıya.

İçime bir hırs geldi ve hızlıca merdivenlerden aşşağıya inmeye başladım.

Kahvaltı da yürek falan yemiştim sanırım. Gray beni aşşağıda görünce çok sinirlenecek. Buna yüzde bin eminim.

Merdivenlerden üçer üçer indim ve sonunda aşşağıdaydım.

-"Sam!!"

-"Hah, benim kızım. Gel yanıma."

-"Ne diyorsun lan sen!!!!!"

-"Gray sakin ol! Ve sen! Burada ne işin var. Şu balık hafızana sokamadın mı hâla dediklerimi."

-"Senden vazgeçemiyorum güzelim."

-"Güzelim ha!!!"

-"Gray dur artık yeter!!!!!!! Eğer evimden hemen siktir olup gitmezsen polisi arayacağım."

-"Ara. Polisten mi korkacağım. Hem gel yanıma."

-"Sen çok olmaya başladın!"dedi ve gray, Sam'in yüzüne sert bir yumruk attı.

-"Ne yapıyorsun lan sen!?!!!"

Ethan'la ben Grayson'ı tutup sakinleştirmeye çalışıyorduk. Ama pek sakinleşeceğe benzemiyordu.

Sam birden bire üzerime yürümeye başladı ve belimden tutup kendine çekti.

Beni tam öpecekken Gray geldi ve;

-"İlk ben öpecektim o kızı lan!!!" Sam bir tane yumruk daha yiyince yere düştü.

Gray belimden tuttu ve beni kendine doğru çekti.

-"Seni seviyorum Meyus..... Seni çok seviyorum..."

Ve dudaklarımı yapıştı.

Yaşadığım şokla, hareketsiz şekilde duruyordum.

Dudaklarının tadı çok güzeldi. Tarif etmeye çalışsam, edemeyeceğim bir tat.

Ben karşılık vermeyince çekildi ve güzel gözleriyle bana bakmaya başladı.

-"İstemediğini bilmiyordum. Şey ben öz-"o özürünü diyemeden bu kez dudaklarına ben yapıştım.

Karşılık verince daha güzel oluyordu. (Saçma oldu)

Geri çekildim ve gözlerine bakmaya devam ettim.

-"Bende seni seviyorum Grayson."

Ne zaman gözümden aktığını bilmediğim göz yaşıma baktı ve eliyle sildi.

-"Neden ağlıyorsun güzelim?"

-"Bilmiyorum cidden... Sen benden daha iyilerine layıksın Grayson... Lütfen geri dönüşü olmayacak hata yapma."

-"O nasıl laf öyle. Ağzında bir daha öyle bir şey duymayacağım."

-"Ben çok kötüyüm gray. Seni üzmek istemiyorum."dedim ve birden bire başım döndü.

Gözlerim kararmaya başlayayınca anlamıştım. Hastalığım gitçikte ilerliyordu. Ölüp ölmeyeceğimi bilmiyordum ama, onu yeni kazanmışken bırakmak istemiyordum.

Gözlerim tam kapanmadan son bir söz söyledim.

-"Seni seviyorum Grayson. Bunu asla unutma......"

*

Umarım bu bölümü beğenirsiniz. Psikolojime bir şey oldu diyebilirim.

Kendimi iyi hissetmiyorum. Bu bölümü ağlayarak yazdım. Duyguyu veremediğimi  düşünüyorum.

Teog var. Etrafımda çalışanşarı görünce duygulanıyorun. Yapamayacağım diye çok korkuyorum.

Kendinize iyi bakın. Bu bölüm biraz spoiler gibi oldu.

Final'e çok ama çok az kaldı.

Sizi seviyorum.

Saygılar.....💞

Unknown // Grayson DolanWhere stories live. Discover now