*
Evin önüne geldiğimizde nefes nefeseydik.Bazen Ethan'la böyle saçma yarışlar yapar, eğlenirdik.
Buda onlardan biriydi işte.
Ethan evin anahtarını aradığın da cebinde bulamadı.
-"Hmm kapıyı çalacağız o zaman."
-"Çalalım." Gray'i göreceğim için heyecanlanmıştım ama yaptıkları aklıma gelince sakin kalmak elimde değildi.
Ethan zile uzandı ve zile bastı.
Aradan yaklaşık 5 dakika sonra gray kapıyı açtı.
Onu karşımda öyle görünce cidden ona sarılmamak için kendimi tutuyordum.
Benim için ağlama demek istiyordum.
-"Sonunda."imalı bir şekilde söylerek omzuma çarptım ve mutfağa ilerledim.
Ben mutfağa doğru ilerlerken, Gray'in iç çekme ve ağlamaya benzer sesler çıkardığını duydum.
O benim yüzümden ağlıyordu.
Onun yanına gidip ona ağlama diyememek kadar üzücü bir şey yok şuanda.
Poşetleri tezgahın üzerine koydum ve ellerimi tezgaha yaslayıp, başımı öne eydim.
Gözümden bir damla yaş intihar etti.
-"Hepsi benim suçum..."sezzizce söyledim.
İçeriden ayak sesleri gelince gözlerimi sildim ve normal durmaya çalıştım.
Arkama baktığım da, gray salona gidiyordu, Ethan'da yanıma geliyordu.
Abi şuandan itibaren nasıl dayanırım.
-"Biraz kaba değil miydi?"
-"Daha fazlasını hakediyor."
-"Meyus artık sakin davran. Aradan zaman geçti. Görmüyor musun halini?
O seni seviyor. Senin için kendini yaralıyor. Afedersin Meyus özür diliyorum ama böyle bir haldeyken onun destekçisi olacağım. Senin değil."-"Haklısın..... Hepsi benim suçum."gözümden yaşların intihar etmesine izin verdim.
Ethan yanıma geldi ve kolumu okşamaya başladı.
Beni kendisine çekti ve sarıldı. Ethan aynı gray gibiydi. Ona aşık olmamak için kendime arkadaş olduğumuzu hep hatırlatıyordum.
Bu kez ciddiyim. Ethan'la biz asla ama asla. Hayal bile etmek istemiyorum.
Gözümü yavaşça açtım ve tuvalete koşan Grayson'ı gördüm.
-"Meyus bu kez onu yanlız bırakma. Sende azıcık hatrım varsa yanına git. Konuşun halledin her şeyi."
-"Tamam Ethan."
Ethan'dan ayrıldım ve yavaşça Gray'in gittiği tuvalete yürümeye başladım.
Kendimi rahatlatmaya çalıştım. Sesimin ağlamaklı çıkmasını istemiyordum.
Kapı'ya geldim ve tıklattım.
-"Ethan?"
-"Yanlış tahmin.."
-"Me-Meyus senin burada ne işin var."
-"Kardeşin çağırdı."
Kendimi ağlamamak için zor tutuyordum.
-"Özür dilerim Meyus. Seni kandırdığım için."
-"Ağlama lütfen dayanamıyorum."sessizce söylemiştim gray'in duyması imkansızdı.
-"Aç şu kapıyı. Hemen!"
-"Yapamam Meyus. Karşına çıkacak yüzüm yok."
-"Aç şu kapıyı dedim."
Yazarın gözünden
Gray kapının kolunu tuttu ve yavaşça aşşağıya indirdi.Her ikiside heyecanlı bir şekilde birbirlerini görmek için sabırsızlanıyorlardı.
Grayson kapı'yı açtı ve karşısında Meyus'u böyle görünce dayanamadı.
-"Ağlama lütfen..."
Meyus, Grayson'ı ittirdi ve içeri girdi.
Grayson'ın elinde ki şeye baktığında sinirlenmemesi imkansızdı.
-"O bıçakta ne öyle!!??"
-"Ş-şey-"
-"Sen benim yüzümden kendine zarar mı verecektin?!! Grayson asıl o zaman seni asla affetmem!!"
Meyus, Grayson'ın elinden bıçağı aldı ve bir kenara koydu.
-"Bir daha böyle bir hata yaparsan seni asla affetmeyeceğim!"
Meyus bunların her birini söylerken Grayson'ı iterek duvara doğru ilerletiyordu.
Grayson duvara çarptığında sessiz kalmaya devam etti.
-"Ben herzaman seni seveceğim Grayfuc*ingson"
Ve Meyus Grayson'ın dudaklarına yapıştı.
Gray ilk başta şaşkınlık yaşasada o da karşılık verdi.
Ayrıldıklarında ikisinin ağzından bir cümle çıktı.
-"Seni seviyorum..."
-"Seni seviyorum..."
*
Bu bölümde berbattı arkadaşlarım biliyorum.
İnstagramıma bakmayo unutmayın.
Kızlarla grup kurduk çok güzel eğleniyoruz dşclsşfmsp.
Neyse bir tane taslak kaldı vakit bulursam onu yazıp yarın atarım.
Saygılar....💞💞💚
YOU ARE READING
Unknown // Grayson Dolan
FanfictionGizli Numara: Seni içimde yaşatmak için neleri öldürdüm bir bilsen. Meyus: Yaşamak için fazla ölüyüm.... Evet bu benim ilk texting'im. Umarım beğenirsiniz!