1.BÖLÜM

220 36 44
                                    

"Rüya ! Kızım artık kalkar mısın ? Bak teyzenler geliyor"Annemin zilyonuncu seslenişi üzerine örtüyü daha da kafama doğru çektim ve umursamadan uyumaya devam ettim.Bir süre sonra zil çaldı.Büyük ihtimal - hatta ihtimal bile değil - teyzemler gelmişti.Hiç bir şey olmamış gibi yatmaya devam ettim.Yaz tatildeydik ve şuan bana yapılan bir eziyetti.Tam uyku moduna geçmiştim ki üzerime dökülen soğuk su ile sıçrayarak yerimden kalktım ve yatakta oturur pozisyona geçtim.Mert bana bakarak anırarak gülüyordu."İşte ! Suyun kaldırma kuvveti".Sinirle "Öküz"diye bağırdım.Ama beni umursamayarak gülmeye devam etti.Mert kuzenimdi.Birbirimizi sürekli gıcık ederdik ama aynı zamanda çok da severdik.Ben de gülmesini umursamayarak yataktan kalktım.Üzerimi bir an önce değiştirmem gerekiyordu.Odamdan çıkmadan Mert'in saçı çektim.Gülmeyi keserek acıyla inledi.Şimdi de gülme sırası bendeydi.Saçını bırakarak banyoya doğru ilerlemeye başladım.Mert de saçını bir çırpıda düzeltti ve arkamdan gelmeye başladı."Kuzen misafirliğe geleceklermiş.Daha doğrusu kahvaltıya.Ayşe  Teyzem ve benim annem bahçeye kurucaklar kahvaltıya.Sende üzerine bir şeyler giy gel.Ben aşağıdayım".Bu cümlesi üzerine yanağıma bir öpücük kondurdu ve aşağıya indi.Gelicek olan kişileri merak etmedim değil.Hızlıca yüzümü yıkadım ve kabarmış sarı saçlarımı taradım.Banyo da işim bittiğin de odama girdim ve kendime giyecek bir şey baktım.Çiçekli bir elbiseyi alarak üzerime geçirdim ve saçlarımı ördüm.Aynanın karşısına geçerek kendime baktım.Çok tatlı olmuştum.Kendime bir kez daha bakıp salona indim.Mert koltuğa yayılmış Teen Wolf izliyordu.Beni fark edince bana döndü ve üzerimdekiler inceledi."Kuzen çok güzel olmuşsun ve ondan dolayı gidip üstünü değiştiriyorsun".Bu cümlesi üzerine gülerek annemlerin yanına bahçeye çıktım.Telaş içinde kahvaltı masasını kuruyorlardı.Teyzemi görünce koşarak ona sarıldım."Hoş geldin teyze". O da bana sarılarak "Hoş buldum kuzum.Çok tatlı olmuşsun."Teşekkür ederim dedim ve anneme öpücük atarak "Yardım lazım mı ?" diye sordum."Hayır kızım sen git Mert ile otur."Kafamı 'tamam' anlamında salladım Ve salona gittim.Mert hala aynı pozisyondaydı.Ben de onun yanına oturdum ve konuşmaya başladım."Ee kuzen manita var mı ?".Bu cümlem üzerine bana baktı ve "Aslında birisi var.Çok güzel bir kız."Merak ederek "Kim o ?"dedim.Heyecanla "Hani sizin eski sınıfta ki Beril var ya.İşte o kız."Beril'i sevmezdim.Hande'nin en yakın dostu.Hande sınıfın ve hatta okulun en gıcık kızıydı.Sürekli benimle uğraşırdı."Beril mi ? Başka sevecek birini mi bulamadın ?"Bana gülerek "Evet"dedi.Mert yakışıklı ve tatlı bir çocuktu.Beril Mert'i görse kesinlikle onunla çıkmak isterdi.Ama Beril Mert'i kesinlikle hak etmezdi.Fazla uzatmayarak "Gamze nasıl kız ?"Gamze benim yakın arkadaşlarından biriydi ve Mert'i seviyordu.Bence çok tatlı bir çift olurlardı."O kız da tatlı." diyerek kestirip attı.Bende fazla uzatmayarak önüme döndüm ve filmi izlemeye başladım.
Neredeyse yarım saat olmuştu ve evimize gelen giden yoktu.Mert'e baktığımda o sıkılmışsa benziyordu.Yerimden kalkarak annemlerin yanına gittim."Anne gel giden yok hadi biz kahvaltı edelim onlar sonra gelir yer."Tamam bu dediğime ben bile inanmamıştım."Olur mu öyle şey ? Birazdan gelirler azıcık sabret kızım."Oflayarak salona geçtim ve Mert'e "Ben odama çıkıyorum" diyerek odama doğru ilerledim.Kısa sürede Mert de peşimden gelmeye başladı.Odama girdiğim de direk telefonumu aldım ve Instagrama girdim.En azından biraz ınstagram da oyalanabilirdim.10 dakika ınstagrama baktım ve sıkıldığımı fark ederek watsappa girdim.Kardeşim ismini bulunca yazmaya başladım ;
Gönderilen:Zillim
"Buketttt!Kanka ölüyorum.Mezar taşıma 'Misafiri beklerken öldü yazarsın'."
Bir kaç dakika geçmeden mesaj geldi.
Gönderen:Zillim
"Oha kanka hala gelmediler mi ? Bunlar da napıyorlar ya döldllflfş ?Ayrıca mezar taşına yemek yiyemeden öldü yazarım dkkfkf!".Sinirle telefonu yatağa attım ve Mert'in yanına gittim."Acıktım lan".Mert açlığa dayanamazdı.Şuan beni bile yerdi o derece."Dayan kuzen birazdan gelirler."Buna ben bile inanmamıştım açıkçası.Zil çaldığın da Mert koca bir 'oh' çekti ve koşarak bahçeye gitti."Kızım kapıyı açar mısın ?" Oflayarak kapıyı açmaya gittim.Kapıyı açtığımda karşımdaki görüntü karşısında nefes almayı unuttum."Oh may Allah !" Çocuğun görüntüsü karşısında kısa bir şok yaşadım."Annem durumu telafi ederek misafirleri içeriye aldı.O çocuk da bana göz kırparak bahçeye çıktı.Şok içinde kapıyı kapattım ve bende bahçeye çıktım.Neredeyse herkes oturmuştu.Ben de Mert ve o taş çocuğun arasına oturdum.İlk önceye yemeğe başlayan Mert olmuştu.Bu durum karşısında hem gözlerimi devirdim hem de hafifçe güldüm.Herkese baktığımda yemek yiyip sohbet ediyorlardı.Ben de sessizce yemeğimi yemeye başladım.Yemek işimiz bittiğinde Mert ile masadan kalktık.Tüm gözler bize döndü."Biz odama çıkıyoruz anne."Annem başını hafifçe salladı ve "Rüzgar da sizinle gitsin."Rüzgar hafifçe anneme baktı ve "Gerek yok ben böyle iyiyim.Zaten birazdan kalkarım Derya Teyze."Acaba sevgilisi mi vardı ? Neden bu kadar güzel ve erkeksi sesi vardı.Omuz silktim ve Mert ile birlikte odama çıktık.Hızlıca telefonumu elime aldım ve Buket'i aradım.İlk çalışta açtı."Anlat kanka".O ne biçim giriş cümlesi ya."Kanka taş var taş"Bu cümlem üzerine Mert kaşlarını çatarak bana bakmaya başladı."Oha nasıl tipi var ? Yakışıklı mı ?".Taş kelimesinden ne anlıyordu ya? "Evet kanka neyse yarın anlatırım kapatıyorum."Mert sinirle " O çocuk taşsa ben meteorum be !"Ay kıskandı mı ? Yanına gittim ve yanağını sıkarak "Kıskanma kuzen.Sen de yakışıklısın"ama o kadar değil diyerek de cümleyi tamamladım.Mert ile odamda oyalandığımda bir ara annem geldi ve bize ayıp olmasın diye aşağıya inin dedi.Mert gözlerini devirdi.Rüzgar'ı kıskandığını açıkça ifade ediyordu.Mert benden önce davranarak aşağıya bahçeye indi.Bende saçlarımı düzelttim ve odamdan çıktım."Tamam sevgilim birazdan gelirim".Rüzgar !? Yan odadan sesler geliyordu.Ve bu sesin sahibi Rüzgar'dan başkası değildi...

Çok güzel.Gece mi gündüz mü belli değil ... Sen gibi ?!

RÜZGAR'IN SONSUZ RÜYA'SIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin