Hello, Travis

Bye, Travis | Chapter 1

Author's Note: Hi readers! :">
Inform ko lang na aabot lang 'to sa ilang chapters. Target point ko lang talaga is 5 chapters (kaya mabilis ang flow ng story. Flashbacks and PRESENT timeline MIXED.), since kahit ako nasasabaw sa kinakalabasan ng story ko. Nalilito din kasi ako! HAHA! Anyway, this is my FIRST SHORT STORY at nakakatuwa kasi nagiging successful siya so far [even in Creative Corner *O*]. Kaya SOBRANG THANK YOU! This is really beyond expectations. *u*



Gusto ko lang ipaalam na hindi ko talaga inaasahang may magiging "Hello, Travis" dahil isang araw lang nag-pop out ang idea na 'to sakin. Then boom! Ito ang kinalabasan. After taking a loooooong rest after my story HIS GANGSTER SIDE, natutuwa ako kasi naging maganda pa rin ang kinalabasan ng stories ko. Salamat! SALAMAT PO! :">


REALLY REALLY THANK YOU!

READERS, YOU'RE THE BEST! KISS AND HUGS! LOVEEEEE


from, Kitin<3





So let's proceed to Chap 1? :3





-   -   -   -   -   -   -   -   -   -   -   -   -   -   -   -   -   -   -   -   -   -   -   -   -   -   -   -   -   -   -   -





The Chapter 1






“Hello, who's this?”




That was the very first statement I'd heard from Travis. That very day, New Year's Eve. I can feel the shiver for he has this voice that can melt a woman's heart and I believe mine is included. *Sigh Lily, you're getting whatever again.





“Hello, Travis.”




It took me so looooong seconds before to respond. I didn't know what to do. My heart is racing that suffocation might be here any moment. But I'd never expected that this unbelievable heartbeats would feel so bliss inside. I'd never like Travis before. Never. But what's happening?





I sang a Christmas song accompanied with the tune of my guitar. I saw a smile from my cousin's face. She really did like what I doing for her. I looked at her while trying to focus to my singing. She mouthed "Great job" with thumbs up gesture. I smiled.




I pressed the red button right after I finished my song. Then after, my cousin yelled out so loud due to her being so "kilig". Psh.. Now really? I never thought this girl can really be like that. Oh well, she's only REAL with me. I must say.




She smiled at me then ran outside my room for I need to rest. I must not be too tired. I just can't. I placed my guitar at the side of my bed and find the comfortable spot. Happy New Year everyone. Lily really have to sleep now.




But before closing my eyes, I heard my phone beeped.



Now who could actually text me at my old phone number?




I saw "Travis" at the home screen. There I realized that I'd use my old number to call him. Psh. Forgot to put my new sim card back. Tss. I opened his message and I'm very sure of myself that my heart skipped a beat naturally and unexpectedly.





From: Travis
Hi. Thank you for that angelic voice. Happy New Year! -Travis





Lily, control yourself.





-   -   -   -   -   -  -   -   -   -   -   -   -   -   -   -   -   -   -   -   -   -   -   -   -   -   -   -   -   -   -   -   -   -   -   -   











Hindi ko ineexpect na mahahawakan ko na ang kamay niya ngayon. Alam kong mahirap para sa side ko pero ayoko lang talagang mawala siya sakin ngayon. Ito ang time ko. Tapos na ang kanya. Sakin naman. Alam kong para sakin siya.




“Oh.”




Tinanggap ko 'yung cup na binigay niya sakin. I linked my fingers to his. At first, alam kong nagulat siya pero napalitan naman 'yun ng ngiti. Yung ngiting inaabangan ng lahat na tanging ako lang ang nakakagawa. Pero, ako nga lang ba?



Inamoy niya 'yung coffee niya at saka uminom. Ginawa ko din naman 'yung ginawa niya pero nagulat ako ng sobrang pait nung kape!



*COUGH.COUGH*




“O-okay ka lang ba Ree?”



Tumango ako pero umubo pa din. “D-di lang ako umiinom ng black coffee.”



“You don't drink black coffee?” tanong niya na para bang nagulat siya sa sinabi ko. Tumango lang ako sa kanya na may halong pagtatanong sa mukha ko. “Wa-wala.”



Pinilit kong inumin 'yung black coffee kahit ayoko. Wala naman talaga akong hilig sa coffee. Wala talaga pero simula nung nalaman kong ito ang paborito ni T, sinubukan kong kumukha ng pamango ng coffee at uminom ng mga 'to.



Pero nagtataka ako kung bakit nasabi ni Khris na ako daw ang may dahilan kung bakit nangangamoy coffee ang bahay. Eh last week lang naman ako nagsimulang magpahanap nito kay Tita, yung mommy ni Melody sa France.



Tinapon na namin 'yung coffee cups at napadaan sa vendo machine. Kelangan mawala 'yung lasa ng pait sa dila ko. Di ko kaya 'yung lasa. Pag nagkakape kasi ako yung may cream o basta may asukal. Hindi plain black. Tss. >__<



“S-saglit lang.” Tumigil ako sa harap ng vendo machine at naghulog ng pera saka pinindot 'yung button para sa chocobar. Kinuha ko naman agad 'yun at binuksan. “Gu-gusto mo?”



Tumingin siya sakin at for the nth time, nanlaki ang mata niya saka umiling. “I-I'm allergic.”



Tumango lang ako. Saka kinain ang chocobar at hinawakan ang kamay niya. Nagulat ulit siya. Napaparanoid na ba 'tong si T? Laging nagugulat e. Tss. Pero-








Iniwas niya ang tingin niya sakin. Hinigpitan ko ang hawak sa kamay niya saka siya ulit tumingin at ngumiti sakin. Nakakahalata na ba siya? Pero ako naman talaga dapat di ba? Bakit ganun? May kirot sa puso ko pero-





Ayoko.




Alam kong mali.





Pero di ko siya bibitawan.






Mahal ko si T.

-   -   -   -   -   -   -   -   -   -   -   -   -   -   -   -   -   -   -   -    -   -   -  -   -  -   -




SHORT?

I know. Pasadya ko talaga. Just to give you hints sa magiging turning point ng SEQUEL na 'to. : P~