50 Διαστάσεις

Μα γιατί με λες Τόνατ?

Εγω-Γεια σας!
Ειπα και χτύπησα ελαφρα την Φενια ΦουρΦουρ στην πλάτη.Καμια απάντηση
Εγω-Συγγνώμη;Με ακουτε;
Αννα-Ναι δεν νομιζω να γυρίσει..Σας προειδοποίησα..Τωρα ας παμε να σας ξεναγησω!Πρωτα θα παμε στην βιβλιοθήκη που..
Μαριλένα-Ασε..το εχω..
Ειπε και κούνησε το κεφαλι της δεξια και αριστερά ως ένδειξη ετοιμότητας.
Μαριλενα-Ε ψιτ!Φουρφουρ!Τι λεει;Σνομπαρεις;Αγνοεις;
Παλι τίποτα..Η Μαριλένα όπως παντα ειχε παρει τα ηνία.Δεν με πείραζε φυσικα.Γτ αν δεν ελεγε εκεινη τιποτα μπορει να μην γινοταν τιποτα απο αυτα που επρόκειτο να συνέβαιναν.Ομως η Φενια δεν εκανε τίποτα..ουτε καν κουνιόταν.
Εγω-Ειμαστε σιγουρες πως δεν ειναι αγαλμα η κατι τετοιο;
Αννα-Ναι ναι!Αυτη ειναι σίγουρα!Κυρια Φουρφουρ;
Παλι τίποτα.
Μ-Ε αυτο ηταν!Φλογα!
Ετσι ειχε ονομασει τον δρακο της,ο οποίος πεταξε πανω απο την Φενια και εφτυσε φωτια πανω της.Τοτε προβαλε ενα ενεργειακό πεδίο γύρω της που την εσωσε απο την φωτιά.
Φενια-Οκ εχετε την προσοχή μου.Ονόματα.
Εγω-Εεε,εγω ειμαι η Μαρια.Η κοπελα με τον δρακο ειναι η Μαριλένα και την Άννα την ξέρεις.
Φενια-Ναι..την ξερω..τωρα ξερω και εσας ομως.
Μ-Ναι!Εμ,θελουμε βοήθεια.
Φ-Ναι οκ..Λοιπον,τα ονοματα σας μοιάζουν πολυ..το Μαριλένα μ'αρέσει..σου ταιριάζει.Εσενα το Μαρία..Εε οχι και τοσο..
Εγω-Ποιος ηρθε;
Φ-Τονατ!Θα σε λεω Τονατ!
Αννα-Θες να πεις Ντονατ;
Φ-Οχι οχι..Τονατ..
Εγω-Απο που και ως που Τονατ;;!
Φ-Ετσι..σου παει..
Εγω-Ναι οκ..δεν ασχολουμαι με αυτο τωρα..Φενια θελω να μου μαθεις να πετάω.
Φ-Αχ,αχ,αχ..αρχάριοι..Εχεις φτερα!απλα κουνα τα!
Εγω-Το δοκίμασα,δεν τα καταφερα..
Φ-Κλασσικο Τονατ.
Εγω-Απλα πες μου πως!
Φ-Μου πως!
Πηρα μια εκφραση απογοήτευσης.Πώς θα μπορουσα να συννενοηθω με αυτη την κοπέλα;;
"Χριστινααα!"
"Ελα κοιμάμαι.."
"Λεπτομέρειες.Λοιπον ακου..Ξες τι εγινε με την Φενια..Πως θα συννενοηθω?"
"Μιλα την γλωσσα της"
"Πως θα το κανω αυτο;"
"Απλα μιλα ακαταλαβίστικα και ήλπιζε οκ;προσπαθω να κοιμηθώ"
"Αχα..καταλαβα ευχαριστώ"
Αφου εκοψα την επικοινωνία με την Χριστίνα σκεφτόμουν πως θα ακουγα κατσαδα που την ξύπνησα μα οκ.Είχα να ασχοληθω με πιο σοβαρα θέματα.
Εγω-Λοιπόν,Φενια ε;μμ..Δεν μου αρεσει..και,μιας και σε λενε φουρφουρ..Α!Το βρηκα!Θα σε λεω Φουτερ.
Φ-Πως ειπες;
Εγω-Φούτερ..δεν ακουσες;Τωρα μαθε μου να πεταω.
Φ-Μην με λες ετσι!Ακου Τονατ..ειναι ολα στην σκεψη..σκεψου εσενα να πετας και θα πετάξεις τοσο απλό.
Εγω-Αυτο ηταν ολο;
Φ-Ναι.
Μετα ακολουθησε μια αμήχανη σιωπή για περίπου 2 λεπτα.Έπειτα προσπάθησα να πετάξω,και τα κατάφερα.Ήμουν τοσο χαρούμενη εκείνη την στιγμή.Δεν μπορουσα να περιγραψω την χαρα μου.Απο το Δημοτικό φανταζομουν πως θα ήταν αν πετουσα.Το ηθελα πολύ.Καναχτυπησα τα φτερα μου και βρεθηκα πιο μακριά απο το έδαφος.Αρχισα να κανω σβουρες και τούμπες στον αερα καθώς γελούσα απο χαρά.Μόλις προσγειώθηκα στο έδαφος εγινε κατι απίστευτο.
Φ-Πραφο Τονατ.Έκανες κατι εύκολο..
Εκανε μια παυση και κοιταξε καχυποπτα γυρω της.
Φ-Τώρα έρχεσαι μαζι μου.
Ειπε και με αρπαξε απο το μπρατσο.Ειπειτα κοιταξε προς την Μαριλένα λέγοντας «Και συ το ιδιο».Μολις το ειπε αυτο κούνησε το χερι της προς το μερος της και η Μαριλένα επεσε λιπόθυμη.
Εγω-Τι της έκανες;;
Ειχα μεινει άφωνη.Ηξερα πως η Φενια ήταν περίεργη μα ως ενα σημείο!
Εκλεισε τα ματια της και συγκεντρωθηκε.Πριν το καταλαβω τα ποδια μας δεν ακουμπουσαν την γη.Πετουσε γρηγορα.Πολυ γρήγορα.Σε τέτοιο σημειο που δεν  καταλαβαινα που πηγαίναμε.Μετα απο λιγα δευτερολεπτα ολα σκοτείνιασαν.
Φ-Δεν θα βγάλεις αχνα αλιως θα δεις τι θα γίνει.
Μου ψιθύρισε απειλητικά.Δεν υπήρχε περίπτωση να μιλήσω.Τωρα που ειχα μαθει πως εινα τρελή,δεν ηθελα αλλα μπλεξίματα.Με αλλη μια κίνηση του χεριου της η Φενια ξύπνησε την Μαριλένα.Και καπως ετσι καταληξαμε εδω που ξεκινήσαμε
Μ-Μαρια?Μαρια με ακους?!
Ηθελα να μιλήσω μα δεν μπορούσα.Δεν ηθελα να δω τι αλλο μπορουσε να κανει το Φούτερ.
Φ-Μην φωνάζεις!
Μ-Πλακα κανείς;!Μαρια!Μαρια!
Φ-Ειπα σκασε!Μας παρακολουθούσε.
Εγω-Ποιός?
Φ-Ο Πιλτομ..
Μ-Ποιος ειναι παλι αυτος;;Και γιατι ειμαι δεμένη;!
Εγω-Την εδεσες?!Πότε;
Φ-Α συγγνώμη,συνήθεια.
Αφου την έλυσε ξεκινησε να μας εξηγεί,πως ο Πιλτομ ηταν ο δήμαρχος της χωρας των υπερηρωων.Ηταν κακος και δεν βοηθούσε κανέναν.Απλα εχτιζε δημπσια κτήρια για να φτιαχνει την εικόνα του.Η Αννα ομως λογο της υπερδύναμης της είναι και οραματιστρια.Οποτε είδε ενα όραμα πως καποια στιγμη θα ερχόταν η Φενια Φουρφουρ(Φουρφουρτερ Γουμαν αλλιως)και θα διόρθωνε την κατάσταση.Οποτε μολις εμφανίστηκε η Φενια η Αννα ενημέρωσε τον Πιλτομ,ο οποιος μετα απο αυτη την ειδηση εβαλε στοχο να την καταστρέψει.Μολις τα ακουσαμε αυτα εγω και η Μαριλένα κοκαλωσαμε.Μας φαινόταν απιθανο αυτη η παλαβη να ειναι οντως η σωτήρας της πόλης.
Εγω-Οποτε το συμπερασμα είναι οτι..
Φ-Περιμενε..
Με διέκοψε η Φενια
Φ-Δεν τελείωσα.Υπάρχει λογος που αυτη η μαχη δεν εγινε ακόμα...Λιγο καιρο αφου εγκατασταθηκα η Αννα ειδε και αλλο όραμα.Πως για να ηττηθεί ο Πιλτομ,χρειάζομαι δυο υπερηρωιδες.Καινουργιες στην πόλη..Μια του ζωικού βασιλείου,και μια του νερού.
Μ-Πριν ποσο καιρό εγκατασταθηκες εδω;
Φ-Οχι πολυ.Αφού ηρθα εδω καταστραφηκε η συσκευή που ειχα για να ταξιδεύω στις διαστάσεις.Οποτς με λιγα λογια κολλησα εδώ.Και ειμαι κολλημένη 3 μηνες τωρα.
Μετα τα λεγόμενα της Φενιας ένιωσα μια περιεγρη αισθηση στο σωμα μου.Μουδιασα ολοκληρη και πριν καλα καλα καταλαβω τι γινόταν ειχα γινει μικροσκοπική.
Φ-Α ναι..αφου είσαι νεράιδα,λογικο ηταν αν συνέβαινε κάποια στιγμή.
Δεν μίλησα,αντιθετως έμεινα σιωπηλή και επεξεργαστηκα τα μικροσκοπικα χερια μου.
Μ-Παμε!
Εγω-Παμε που;
Μ-Στον Πιλτομ!
Ειπε και σηκώθηκε όρθια.
Φ-Δεν γινετε ετσι στα ξαφνικά!Χρειαζόμαστε σχέδιο,χρειαζόμαστε στρατηγική.
Εκείνη την στιγμη σηκωσα αποτομα το κεφαλι μου και κοιταξα την Μαριλένα
Εγω-Σιχαίνομαι που το λέω μα θα συμφωνήσω με το Φούτερ.
Φ-Ετσι πραφο Τονατ.
Εγω-Το συνεχίζεις το συνεχίζω.
Την κοιταξα με ενα ειρωνικο βλεμα και συνεχισαμε την κουβέντα μας.
Μ-Παιδια!Εχω δράκους!Εσυ ελέγχεις το νερο!Και εσυ..εσυ...εσυ..τι κανεις εσυ;
Φ-Υπερδυναμη,διαβασμα μυαλού,πεταγμα και πεδία..
Μ-Οριστε!
Φ-Ξερεις κατι;Παμε.
Εγω-Παιδια!!Που να παμε και ποιον να πολεμήσω;ειμαι 20 εκατοστά!
Τι να περίμενα;Δυο τρελες στον ιδιο χώρο.. ίσον τρελές αποφάσεις..σωστα;
Μ-Που ειναι τωρα ο Πιλτομ;
Φ-Στο γραφείο του.Στην κορυφή του μεγαλύτερου κτηριου της πόλης.
Μ-Πάμε.
Η Φενια μας εβγαλε απο εκεινο το σκοτεινό δωμάτιο και μας αφησε στον δρόμο διπλα απο την Φλόγα.Η Μαριλένα ανέβηκε στον δράκο της και απομακρύνθηκε απο το έδαφος.Εγω με την σειρα μου κουνησα τα φτερα μου και κάνοντας λιγες σβουρες στον αερα ακολουθησα την Φενια η οποια κατευθυνόταν προς το κτήριο.Καποια στιγμη σταματησαμε αποτομα μπροστα απο το τζαμι του ρετιρε οπου βρισκοταν το γραφείο.Τον ειδαμε να καθετε στην καρεκλα του και να χαλαρώνει ενω το τηλεφωνο διπλα του χτυπουσε μανιωδώς.Τότε ηταν που η Φενια αντεδρασε,και φωναξε το παμε.Πρωτη επιτεθηκε η Μαριλένα με τον δράκο.Περιμενα να ερθει η σειρα μου να επιτειθω καθώς εβλεπα φλόγες να κατακαινε το τζαμι και να το λιωνουν.Παρακολούθησα καθε κινηση και αντιδραση του Πιλτομ σε αυτη την ξαφνικη επιθεση.Ηταν ξαφνιασμενος,ομως οχι τοσο για να μείνει απραγος.Πεταξε προς το μερος μας και περασε την μεγαλη τρυπα που ειχε δημιουργήσει η Φλόγα.Συγκεντρωθηκα για λιγο και έπειτα ειδα τονους νερού να κατευθύνονται προς το μέρος μας και του ΠΤ(Πιλτομ).Η Φενια μας τραβηξε δίπλα της και εκανε ενα πεδιο γυρω μας.Δυστυχώς το ιδιο εκανε και ο ΠΤ.
Μ-Ισως αν ενωναμε τις δυναμεις μας?
Φ-Οχι κορίτσια,αυτη ειναι η δικη μου μαχη.
Εγω-Και το οραμα?Η προφητεία?
Δεν μου απαντησε..
Παρολαυτα οταν το άκουσα μπερδεύτηκα.Φαινόταν απο τον τροπο που μιλουσε για τον ΠΤ το μισος που ετρεφε για αυτον.Αλλα δεν το περιμενα αυτο που ακολούθησε..
Η Φενια εκλεισε να ματια της και ξαφνικα αρχισε να βγαζει ενα πράσινο φως απο τα χερια της και χτυπησε τον ΠΤ.Εκεινος αντεπητεθηκε.Τι δικο του φως ηταν μαυρο και ήρθε σε συγκρουση με της Φενιας.Σιγα σιγα ομως οσο τα δευτερολεπτα περνουσαν και εβλεπα το πρόσωπο της Φενιας..καταλαβα πως κατι σοβαρο έτρεχε εδώ.
Φ-Τον εφερες εδω!Τον εβαλες να με σκοτωσει!
ΠΤ-Προφανως και το εκανα για το καλο σου γλυκια μου..
Φ-Οχι!Για το δικο σου καλο το εκανες!Ηξερες πως μετα απο εσενα θα διηκουσα εγω την πόλη και φοβοσουν!Φοβοσουν πως θα σε σκοτωνα εγώ πρώτη..
ΠΤ-Ετσι ησουν μικρη ετσι εισαι και τωρα..
Φ-Εβαλες τον ηγετη να με σκοτώσει!
ΠΤ-Μονο και μονο γιατι δεν ηθελα να το κανω εγω!Δεν ηθελα να λενε ολοι πως σκοτωσα την κόρη μου!
Μ,Εγω-Την κορη σου?!
Φ-Αντιο Πιλτομ..
Με αυτες τις δυο λεξεις έβγαλε μια κραυγή και το πρασινο φως της κατανικησε το μαύρο δικο του.
Η Φενια εκανε μερικά μέτρα πίσω.
Φ-Θα σας τα εξηγήσω ολα..
Μ-Γιατι μας ειπες ψέματα?
Φ-Δεν μπορουσα να κάνω αλλιώς.Επρεπε καπως να έρθετε μαζι μου..Τι θα συνέβαινε αν με νικούσε?Κανεις δεν θα με βοηθουσε αν δεν ήσασταν εκεί..
Ηταν πολυ περίεργο..λες και ειχε αλλάξει χαρακτήρα..
Φ- Συγγνώμη που σας ειπα ψεματα..πως ταξιδευω στις διαστασεις κλπ. Ηταν ο μπαμπάς μου..Ομως ποτε δεν με αγαπησε.Αντίθετα ηθελε να με σκοτώσει,ειδικα οταν εμαθε πως ηθελα α σώσω την πόλη.Τον ειχε πείσει για αυτο ενας..Ηγέτης..Δεν ξερω..το μονο που θελω ειναι να παρω εκδίκηση.
Μ-Νομιζω μπορουμε να σε βοηθήσουμε σε αυτο..
Εβγαλα απο την μικροσκοπικη μου τσεπη το κουκουλι και εκεινο αρχισε να μεγαλώνει.Μολις πηρε το κανονικο του μεγεθος η Μαριλένα το εδωσε στην Φενια.Μολις το κρατησε εκεινο ραγισε και απο μεσα του βγηκε το 3ο μενταγιον.Εκανε δυο στροφες γύρο απο το κεφαλι της και τελικα σταθεροποιήθηκε στον λαιμό της.
Εγω-Την βρηκαμε😊
Μ-Ναι!
Η στογμη ειχε φτάσει
Φ-Τι συνέβη?
Μ-Φενια?Θες να ερθεις μαζι μας?..