50 Διαστάσεις

Η ζωη στο Φίλιξ

Τρεξαμε γρηγορα προς την πυλη κα τοποθετησαμε τα μενταγιον στην υποδοχη.Οπως παντα πεταξα για λίγο.Προσγειωθηκαμε καπου.Δεν προλαβα να δω που και επικοινώνησε η Χριστίνα."Ξωτικα,προσοχή στα ξωτικά!Ειδικά τους φρουρούς του λίθου του Φιλιξ.Ο σκοπος σας ειναι να πάρετε τον λιθο του Φιλιξ γιατι θα σας χρειαστεί στην επομενη αποστολη σας.Επίσης μπορειτε να ξαναδειτε τον Νικ τον Ανδρέα και τον Σαμ με 2 δαχτυν'λίδια.Θα μαθετε τι ειναι στην μεθεπόμενη διασταση."
"Καταλαβα"
Εγω-Η Χριστίνα επικοινώνησε.Λεει πως πρεπει να προσεχουμε τα ξωτικα,ειδικα τους φρουρους της λιθου του Φιλιξ.Τωρα εμεις πρεπει να πάρουμε την λιθο επειδη θα μας χρειαστει στην επομενη διάσταση.Επισης μπορουμε να βλέπουμε τον Νικ τον Ανδρέα και τον Σαμ οποτε θελουμε με κάτι δαχτυλίδια.
Μ-Τι δαχτυλίδια;
Εγω-Λεει θα μάθουμε αργότερα
Μ-Μας υποχρέωσε για αλλη μια φορα.
Εγω-Σταματα να την αμφισβητείς ενταξει;!Γιατι τετοια ανασφάλεια;Κανουμε τοσα χρόνια παρεα με την Χριστίνα και πιστεψε με μετα απο την λήψη των δυναμεων την δεν εχει αλαξει καθόλου.Ειναι η ιδια καλη και γλυκιά Χριστίνα που παντα ξέραμε.
Μ-Και για αλλη μια φορά Μαρία εισαι εκτος!Θα το συζητήσουμε αλλη ώρα.
Εγω-Οποτε μπαίνει ανω τέλεια στο θεμα..Δυστυχώς ειμαι αναγκασμένη να συμφωνήσω διότι αυτη την στιγμή πρεπει να βρω ενα μερος να κρυφτούμε.
Μ-Στον κορμο!
Εγω-Παμε.
Ειπα και τρέξαμε προς την κρυψωνα μας.Προλάβαμε στο τελευταίο δευτερόλεπτο.Απο μπροστα μας πέρασαν περίπου 8 ξωτικά.Κουβαλουσαν εναν κορμο ολόιδιο με αυτον που βρισκόμασταν εγω και η Μαριλένα.
Εγω-Παμε!
Μ-Βγαλε τον σκασμο και μην βγαλεις άχνα!
Ειπε η Μαριλένα και μου εκλεισε το στομα που προφανώς με γνωριζε αρκετα καλα για να το κανει αυτο.Διοτι κάθε φορα που με έπιανε πανικός παραμιλουσα.
Ξωτικό1-Ουφ!με αυτον τι κανουμε;Ειπε και εκανε ενα νευμα προς τον κορμο που κρυβομασταν.
Ξωτικο2-Δεν ξερω ποσους ζήτησε ο Ηγέτης;
Μολις το ακουσαμε αυτο με την Μαριλένα κοιταχτήκαμε με ανοιχτο το στομα και γεματες αγωνια για το τι θα ελεγε μετα.
Ξωτικο3-Θελει 100.
Ξωτικο1-Ποσους εχουμε;
Ξωτικο4-120 νομίζω.
Ξωτικο2-Ειμαστε εντάξει.Δεν θα ζητησουν περισσότερους.
Ξωτικο1-Επιτελους!Μου φανηκε ατέλειωτη η δουλεια σήμερα.Παμε να φάμε.
Για καλη μας τυχη ο κορμος που ειχαμε κρυφτεί δεν ηταν απο αυτους που έπρεπε να κουβαλησουν.Ομως που κολλουσε ο ηγετης με τα ξωτικά;
Μ-Ευκαιρία βγες!
Βγηκαμε απο τον κορμό και κατευθυνθήκαμε προς την πόλη.
Μ-Ειναι σιγουρο πως μπορούμε να παμε στην πολη;
"Χριστίνα,Χριστίνα!"
"Τι ειναι;"
"Μπορουμε να παμε στην πολη;"
"Αχ..οταν ειπα να προσέχετε τα ξωτικα,εννοούσα αυτα που κουβαλαν τα κούτσουρα και τους φρουρους.Οχι ολα τα υπολοιπα.Τα υπόλοιπα δεν ξέρουν τιποτα."
"Και δηλαδή τι ξερουν οι κουβαλητες και οι φρουροί που δεν ξερουν οι υπόλοιποι;"
"Λογικα θα μαθετε αργότερα."
"Οκ" Ειπα και κοψαμε την επικοινωνία.
Εγω-Ναι μπορούμε να παμε στην πόλη.
Μ-Ωραια παμε.Ανυπομονώ να δω πως ειναι οι κάτοικοι.
Εγω-Και εγω.Απο οτι βλέπω,το πιθανότερο ειναι να ειναι στρουμφακια.
Ειπα και εδειξα στην Μαριλένα τα μανιταροσπιτα περιπου 100 μέτρα μακρια μας.Γέλασε.
Μ-Χαχαχα,ναι ρε σιγα μην πετύχουμε και τον Δρακουμελ.
Εγω-Ποτε δεν ξέρεις..χαχαχα.
Μολις φτασαμε στην πολη αυτο που αντικρισαμε θα το χαρακτήριζα μαγευτικό.Σαν το καστρο μα,με την δικη του γοητεία.Οι κάτοικοι του χωριού δεν διέφεραν πολύ απο εμάς,αν εξαιρέσεις τα πεταχτά αυτια τους και τα σκιστα ματια.Παρολαυτα μας κοιτουσαν γεματοι ανασφάλεια λες και ειμασταν πολεμιστές η κατι τετοιο.
Μ-Τι τελειο!
Εγω-Τι φαση;Γιατι μας κοιτανε ολοι;
Μ-Ντα!Ειμαστε ξενοι.Για αυτους ειμαστε ξένοι.Δηλαδή αν έβλεπες ενας απο αυτους στον δρομο δεν θα τον κοιτουσες περιεργα;
Εγω-Ναι,υποθετω πως εχεις δικιο.
Καθως εξερευνουσαμε το ομορφο "μανιταροχωριο",η Μαριλένα χωρις να σκέφτεται "διέδωσε" την αποστολη μας.
Μ-Λοιπον,που λες να βρισκετε αυτη η λιθος του Φιλιξ;
Την σκουντιξα για να την κανω να σταματήσει να μιλαει για αυτό.
Εγώ-Δεν πρεπει να το διαδιδουμε!Η αποστολη μας πρεπει να διατηρηθεί μυστική!
Μετα ξεκινησα να ψιθυρίζω για ευνόητους λογους.
Εγω-Και ασε που αν μαθουν πως ψαχνουμε για την λιθο τότε θα προσπαθησουν να μας κρατησουν μακρια της.
Καθως το ελεγα αυτο ετυχε να περναει απο διπλα μας ενα ομορφο μα αγενές ξωτικό.
;-Παμε
Μ-Ε;
Εγω-Που μας πας;
Χωρις να μας δωσει απαντηση μας αρπαξε τα μπρατσα και μας τραβηξε αρκετα μετρα πιο περα.
;-Για ποια λιυο μιλουσατε;
Μ-Για την λιθο του Φιλιξ!
Εγω-Ω ελα τωρα!Μια φορα να κρατουσες το στομα σου κλειστο!
Μ-Ει!Βαρεθηκα!Θέλω να φύγω και οσο πιο γρήγορα βρουμε αυτη την λιθο τοσο πιο γρήγορα θα φυγουμε.
;-Να φύγετε να πατε που;Τα καταπρασινα ματια της μας κοιταξαν με ενα βλέμμα γεματο περιέργεια.
Αμεσως εκλεισα το στομα της Μαριλενας πριν προλαβει να πει λέξη.
Εγω-Γιατι μας τα ρωτας ολα αυτα;
;-Εγω κάνω τις ερωτήσεις εδω!
Μ-Και ποια εισαι εσυ;
Μελίνα-Η Μελίνα.Είπε και μας αφησε τα μπρατσα.
Με-Ζητω συγγνώμη για την συμπεριφορά μου.Θελω να βοηθήσω σε οτι και να κάνετε με την λίθο.Μονο προβληματα εχει φέρει.
Εγω-Τι είδους προβλήματα;
Με-Παμε σπιτι μου να σας κεράσω μια ροζ λεμονάδα.
Την ακολουθησαμε με ανασφαλεια και ετοιμότητα για να τρεξουμε αν συμβει κατι.Οταν φτασαμε στο σπιτι της ξεκινησε να μας εξιστορεί ολα οσα ειχαν συμβεί.
Με-Της έφερε ενας μαγος,νομιζω το ονομα του ηταν...Ηγεμονας;..Εμμ..Η,Η..
Μ-Ηγετης!
Με-Ακριβως!Μισο,πως το ξέρεις;
Εγω-Θα σου πούμε μετα ,απλα συνέχισε.
Με-Λοιπον,ο Ηγετης ο μαγος την έφερε πριν περίπου 2 χρονια στο Φιλιξ(το χωριο τους).Μας ειπε πως η λιθος ειναι μαγικη και πως πρεπει να φυλάγεται απο φρουρούς ετσι ώστε να μην κλαπεί.Ομως δημιουργεί συνέχεια αναταραχες!Κάποια βραδια λάμπει τοσο δυνατα,που φωτιζει ολο το χωριο και δεν μπορούμε να κοιμηθούμε.Αλες φορες διχνει προς συγκεκριμενα σπιτια..ολοι πιστεύουμε πως ειναι μαγική.Τώρα,σειρα σας τι εγινε;
Της τα εξηγήσαμε ολα,απο την αρχη εως τωρα...
Μ-...Και ετσι καταληξαμε εδω.Καταλαβες τωρα γιατι χρειαζόμαστε την Λιθο;
Με-Καταλαβα.
Εγω-Οριστε,κρατα αυτο για λιγο.
Ειπα και της έδωσα το βραχο κουκουλι του μενταγιον.
Με-Ειστε σιγουρες πως θελετε να το κρατησω;
Μ,Εγω-Ναι!
Φωναξαμε ταυτόχρονα.
Της το εδωσα.Ομως,οταν το κρατησε,δεν συνεβη τιποτα.
Εγω-Οχι!
Με-Δεν πειραζει κορίτσια.Θα σας ξαναδω σιγουρα κάποτε.
Μ-Λοιπον θα μας βοηθήσεις;
Με-Πλακα κανεις;Φυσικα!Οποτε θέλετε να παρετε την λιθο..οκ..Δεν υπάρχει καμια περιπτωση να μπορεσετε να προσπεράσετε τους φρουρους μονες σας.Μείνετε εδω για το βραδυ και αυριο πρωί πρωι θα παμε στον Κυριάκο.
Μ-Ποιος ειναι ο Κυριακος;
Με-Ο σοφος του χωριού.Ειναι κατι σαν θετος παππους μου.Τελος πάντων.Αυτος σιγουρα θα ξερει εναν τροπο για να παρετε την λίθο.
Εγω-Συμφωνοι!Παμε..
Μας εστρωσε να κοιμηθούμε σε δυο πολυ γλυκουλικα κρεβατακια.Το πρωί η Μελίνα μας ξύπνησε πολυ νωρις και ξεκινήσαμε για το εργαστήριο του σοφού.
Με-Λοιπον πρεπει να περάσουμε αυτο το μικρο ξέφωτο μετα να διασχισουμε εκεινη την γεφυρα πανω απο την λιμνη και φτάσαμε.
Μ-Οκ φύγαμε.
Ειχα ενθουσιαστει τοσο πολύ!Ηθελα πολυ να γνωρίσω τον Κυριάκο.Ακουγονταν πολυ ενδιαφερον άνθρωπος.Ειχαμε διασχισει το ξέφωτο και σε λιγο θα ειμασταν εκει.
Με-Σχεδον φτασαμε.Απο εδω.Ειπε και μας έδειξε την γέφυρα.
Αφου την διασχισαμε καταληξαμε στο κατώφλι ενος παραμυθενιου μανιταροσπιτου.
Με-Τι περιμένετε;Ελατε!Κουλη!Σου εφερα δυο φιλες μου!Μπορεις να τις βοηθήσεις;Φωναξε η Μελίνα για να την ακουσει ο Κυριακος ο οποιος βρισκόταν χωμένος αναμεσα σε κατι άδεια μπουλακια φίλτρων.
Κυριακος-Έρχομαι!
Με-Λοιπον η Μαρια και η Μαριλένα θελουν να τους πεις πως μπορουν να περασουν τους φρουρους ετσι ωστε να παρουν την λιθο του Φιλιξ.
Ειπε η Μελινα καθως ο Κυριακος ηταν ακομη χωμένος μεσα στα μπουκαλια.
Κ-οο,Θα ειναι δυσκολο!Οι φρουροι εγκαταλειπουν την βαρδια τους μονο τα Σάββατα το βραδυ.Θα πρεπει να..
Ο σοφος σταματησε να μιλαει μολις σηκωσε το κεφαλι του και μας ειδε.
Κ-Γιατι τις εφερες εδω;Θελεις να μας μπλεξεις;
Με-Μα Κουλη,δεν ειναι εγκληματίες.
Μ-Για τι πραγμα μιλατε;
Κ-Για αυτο.
Είπε και εδειξε ενα χαρτι που εγραφε
Καταζητειται
Και ειχε πανω τα πρόσωπα μας.
Εγω-Δεν ισχύει αυτο!
Μ-Ναι δεν εχουμε ξαναερθει ποτε εδω!
Με-Ολοι λενε πως καταζητηστε για κλοπη πολυτιμων λιθων απο τα ορυχεία μας.
Μ-Ψεμα!Σου ειπαμε τι εχει συμβεί.Μας πιστευεις σωστα;
Με-Ναι!Φυσικα και σας πιστευω,αλωστε για αυτο θελω να σας βοηθησω.
Εγω-Κυριε Κυριάκο σας παρακαλω πείτε μας,ποτε αφηνουν την βαρδια τους η φρουροι;
Κ-Καθε σαββατο βράδυ.Θα φυγουν για περίπου δεκα λεπτα.Τοτε θα ειναι η ευκαιρια σας.Ομως,για τι ακριβως θελετε την πετρα;
Εγω-Μεγαλη ιστορια,θα σας εξηγησει η Μελινα καποια στιγμη.
Μ-Τι μερα ειναι;
Με-Παρασκευη βραδυ.
Εγω-Κατι μου λεει πως θα πρεπει να μεινουμε περισσοτερο εδω.
Μ-Οντως.Μελινα;
Η Μελίνα γυρισε και κοίταξε την Μαριλένα σαν ενα νεογέννητο κουταβακι.Ηταν τοσο γλυκια με τα σγουρα μαυρα μαλλια και τα καταπρασινα μάτια της.
Μ-Γιατι δεν ξερουν ολοι πως καταζητουμαστε;
Με-Γιατι δεν χρειάζεται να το ξερουν ολοι.Το ξερουν μονο αυτοι που χρειάζεται.
Εγω-Και τοτε εσεις πως το ξερετε;
Κ-Ειμαι ο σοφός του χωριου.Τα γνωριζω ολα.
Εγω-Ποιος ζωγραφισε τα πρόσωπα μας αφου κανένας δεν μας ειχε ξαναδει;
Με-Πριν δυο χρόνια.Ο Ηγέτης.
Καθολη την διαρκεια αυτης της συζήτησης το μονο πραγμα που σκεφτόμουν ηταν..Πρεπει να τους εμπιστευομαι;

Ξερω πως αυτη η ιστορια δεν διαβάζεται απο πολλους μα αν το βλέπετε αυτο,θα ηθελα να ακουσω τις αποψεις και τις ιδεες σας.Ειναι σημαντικο για εμενα.Ευχαριστώ που διαβασατε το κεφαλαιο😋.Αστερακι;💘⭐