50 Διαστάσεις

Έκανα εναν νεο φίλο!

Η ημερα τελείωσε.Συνήθως τα βράδια της Δευτέρας τα περνάω κοιτωντας με βαρεμάρα τον τοίχο,οχι ομως σήμερα.Σημερα το μυαλό μου πήγαινε να σπάσει απο τις πολλές σκεψεις.Τι θα γινοταν τωρα;Θα βγαιναμε ζωντανές απο ολο αυτο το μπέρδεμα;ποιος ειναι πισω απο αυτο;γιατι εμεις;
Οσο και να προσπαθούσα να πεισω τον εαυτο μου για το αντίθετο,καταβαθος ηξερα πως δεν θα επερνα απάντηση στις ερωτησεις μου αν δεν ξαναβουτουσα σε αυτη την πυλη.Κοιταζα και ξανακοιταζα το μενταγιον,δεν εβλεπα τιποτα παρα ενα φεγγάρι σκαλισμενο με περίτεχνα σχεδια.Και τοτε θυμήθηκα!Αυτο ηταν...ολα συνδέονται!Ηταν πανσέληνος την μερα που πρωτοανοιξε η πύλη!Εγω σκεφτόμουν την πανσέληνο,και εχω το μενταγιον του φεγγαριου!*περνω την Μαριλένα*
Μ-Ελα τι ειναι;;Γιατι πέρνεις τηλέφωνο τέτοια ωρα;
Εγω-Ολα συνδέονται!Τα μενταγιον ηρθαν στον καθενα,αναλογα με το τι σκεφτομασταν την προηγούμενη ωρα!Εγω σκεφτομουν την πανσέληνο,εσυ τι σκεφτοσουν;;
Μ-Σκεφτόμουν,Αγαπη,και,γι'αυτό,η καρδιά!Ειπε σιγα σιγα η Μαριλένα εκπληκτη.
Εγω-Απαντηθηκε και αυτο.Σιγα σιγά ολες οι απαντήσεις ξεδιπλώνονται μπροστα μας.
Μ-Λοιπον πρέπει να κλεισω τα λεμε γεια!
Εγω-Καληνυχτα
*Μπιπ μπιπ μπιπ*
Το εκλεισα και επεσα για υπνο. Ειχα αποκοιμηθεί οταν ξαφνικα ακουσα εναν γδούπο.Ξυπνησα απότομα.Και η Χριστίνα ηταν ξυπνια,μου μιλούσε.Ντυσου γρήγορα!δεν εχεις πολυ χρόνο,φορα κατι προχειρο,θα αλαξετε μετα.Παρε την Μαριλένα και κανε γρηγορα!
Ντυθηκα προχειρα αφου ειχα ενημερώσει την Μαριλένα και μετα απο καποια δευτερόλεπτα ξαφνικά εμφανιστηκε μία φωτεινή πορτα με ενα φεγγάρι ζωγραφισμένο πανω της μπροστα μου.Πριν την ανοίξω κοιταξα το κινητό μου γεμάτη περιέργεια να μαθω την ώρα.12:30 π.μ.!Ωραία!Εναν λογο να μας ξυπνήσουν τετοια ώρα!Σκέφτηκα...
Ανοιξα και περασα την πόρτα,μεταφερθηκα στο δωμάτιο που ειχαν ξεκινήσει ολα.Εκει συνάντησα την Μαριλένα η οποια στην ουσια κοιμόταν όρθια.
Εγω-Περίμενε!Χρειαζόμαστε οπλα.Δεν μπορουμε να ξαναπαμε ετσι..ειμασταν τυχερές την προηγούμενη φορα.
Μ-Ναι δικιο εχεις παμε.
Τελικά ειχα αδικο.Δεν το λεω συχνά αυτο,αλλα αυτη την φορα πραγματικά ειχα αδικο.Νομιζα πως το πιο περιεργο στα τελευταια λεπτά ηταν το οτι ξυπνισαμε μεσα στην μεση της νυχτας για ενα "διασκεδαστικο" ταξιδι σε αλλη διάσταση.Νοπ!Μέγα λαθος!Μολις ανοίξαμε την πόρτα αντι να δουμε οπλα και πυρομαχικά ειδαμε μια ντουλαπα γεματη απο επίσημα φορέματα, πανεμορφα παπούτσια ,κοσμήματα,και γενικα πολλα πραγματα καλοπισμου.
Εγω-Τι λες να ειναι αυτο εκει;Ειπα και εδειξα εναν μεγαλο ροζ θάλαμο στολισμενο με μια ταμπελα που ελεγε "δοκιμασε με!"
Μ-Παω πρωτη!Ειπε και ετρεξε να διαλεξει ενα φορεμα.Αμεσως μετα ετρεξα και εγω.Η Μαριλένα διάλεξε ενα γαλαζοπρασινο φορεμα που τονιζε τα όμορφα γαλαζια ματια της και τα εκπληκτικά ζγουρα καστανα μαλλια της.Μπηκε στον θάλαμο γεμάτη χαρα.Μολις βγήκε (10" αργότερα) φορουσε το φορεμα μαζι με τα ασορτι παπούτσια.Ηταν πανέμορφη!
Εγω-Σειρα μου!Ειπα και μπηκα στον θαλαμο γεματη ενθουσιασμο.Σχεδον ειχα ξεχάσει πως ειχαμε μπλέξει με κατι-καποιον που απειλουσε την ζωη μας...Οταν βγηκα απο τον θαλαμο φορούσα ενα πανεμορφο μοβ φορεμα και τα αντίστοιχα παπουτσια.
Εγω-Ξερεις πως δεν συμπαθω τα φορέματα,ομως αυτο το λετρευω!
Μ-Σου παει!Τονιζει τα ξανθά μαλλια σου!
Εγω-Σε παρακαλω!Εσυ εισαι 3 φορες πιο ομορφη!Αχ και να ειχα τα μάτια σου..
Μ-Αστα αυτα!Εμενα μου αρεσουν πολυ τα δικα σου και ας ειναι καστανά!Αντε παμε τωρα.