Bölüm Bir - Kelebeğim

20 3 1
                                    

"Gözleri , gözlerime değdiğinde anladım. Hayatımın bir parçası olarak kalbime nüfuz edip tamamını kaplayacağını. "

Gözlerimin altı aylarca gemide çalışan mürettebat gibiydi. Nasıl olduğunu tahmin edin diye söylüyorum. Tamamen vasat durumda gözlerinin içine baktım , tüm yorgunluğumu bir kenara itip elimi uzattım.

"Merhaba ben Batuhan, "dedim derin bir gülümseme takınarak. O an bakışlarını bir görseniz şu anda yaptığım gibi o gülümsemeyi takınırdınız. Neyse, bir an için elini hiç uzatmayacak sandım.

"Merhaba ben Doğa" dedi . Gülümsemesinin altında , uzun bir yorgunluk takınarak. Allahım hayatımda görüp görebileceğim nezaketin hepsi konuşmasında toplanmış. O kadar güzel konuşuyordu ki . Bir yandan konuşurken eşlik eden mimikleri beni benden alıyordu. Hala alıyor orası ayrı ...

"Eee oturmazmısınız , ayakta kaldınız ?" Dedim karşımda duran sandalyeyi işaret ederek.

"Rahatsız olmayın ? "Dedi bakışlarını düşürüp gülümseme takınarak.

"Hayır bende ara vermiştim zaten. "Dedim kısık sesle. Çünkü durduğumuz yer kütüphaneyi anımsatan sessiz bir yerdi. Octopus cafe, öğrencilerin vazgeçilmez adresi. Neredeyse evim gibi olmuştu.

"Nereden bilecektim ki , geometri hocamın  tavsiye edip, hayatımın aşkını bulacağım yerin burası olacağını... "

Hocam şimdiden okuyup gülümsediğinizi hisseder gibiyim. "Allah sizden razı olsun. " gözleri dünyanın en güzel yeri , bakışlarında duran o masumiyet. Dünyaları bile verseler değişmeyeceğim tek şey. İyi ki kafamı kaldırıp merhaba demişim.

Oturup birazcık sohbet ettik. "İlk başta görür görmez aşk olayları varya öyle değil benim hissettiğim. " Kalbimin en derin yerinde, bir yerde hareketlilik başladı sadece. Neye diyeceksiniz bu hareketlilik. Neye olmasın ki , tam bir dolunay gecesi öyle içten bir dilek dilemiştim ki. Karşımda duruyordu o an , bırakalım da kalbim bu sevinci doyasıya dile getirsin.

Karşımda otururken gözlerinin içine bakıyordum. İçindeki kahverengiliğe, bir ömür ara vermeden izleyebileceğim gözlere... Ama emin değildim, korkularım vardı.

"Ya beni de diğerleri gibi sanırsa, herkese asılan erkek modellerinden. " ben hiç öyle olmadım olamadım yani. Olmakta istemem. Ben hayatımın aşkını aradım, hep bir yerlede bulduğumu sandım ama sanmışım. Gözlerine baktığımda anladım, hayatımın aşkını gerçekten bulduğumu.

"Hadi ya , nereden anladın onu diye soruyorsun kelebeğim. " hemen cevap vereyim. Kalbimi böyle güzel attıran o bakışlarından. 

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Jul 30, 2017 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Senin kanatların benimHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin