Ahşap Rengi

Hüzün

Hüzün gözbebeklerine demleniyordu
Kılıçtan keskin kirpiklerinin içinde
Ve demli bir hüzünlü süzüldü Gözbebeklerinden gizlice
Titreyen dudaklarının sağ tarafından
Ardından bir damla ben
Ve bir damla sen süzüldü Gözbebeklerinden
Hüzün sanki sürgün edilmiş gözlerine
Hiçbir vakit kalkıp gitmiyor bakışlarından
Kalbimi boğan göz yaşlarından
Gül artık biraz
Yoruldum nefes nefese adını sayıklamaktan