"Αγαπημένε μου!" [Διήγημα]

Κεφάλαιο 6

Θέλω απλά να δω εκείνα τα μάτια να με κοιτούν με χαρά, χωρίς να τα βλέπω γυάλινα βασισμένα πάνω σε πυρετό. Και η μαμά σου...

Ορφεάκι γύρνα πίσω...να ξέρεις πως σε αγαπώ. Σε περιμένω μαζί με την οικογένειά σου και τους φίλους σου. Εδώ είμαστε όλοι και σε περιμένουμε.
Σε περιμένω.
Σε ερωτεύτηκα και σε αγαπώ.
Μην αφήσεις τίποτα να σε βάλει κάτω.
Όπως είπες και σε μένα κάποτε "Θα μας κάνεις περήφανους."
Για αυτό έλα Ορφεάκι γλυκέ να μας κανείς περήφανους και να γυρίσεις πίσω σε εμάς που σε αγαπάμε.
Και να ξέρεις πως αν δεν νιώθεις τη ίδιο για μένα, δεν με ενοχλεί.
Απλώς γύρνα πίσω...σε παρακαλώ.
Δεν αντέχω άλλο...
Δεν μπορώ άλλο βάσανο.

Ήθελα τόσο ακόμα να σου γράψω...αλλά...
Δεν θα το κάνω.
Το μόνο που θέλω τώρα είναι να με ακούσεις και να καταλάβεις πως είμαι εδώ για σένα...και σε αγαπώ.
Και δεν θα πάψω να μάχομαι για σένα.

Όλα καλά θα πάνε...

Σε αγαπώ πολύ όσο τίποτα άλλο στο κόσμο.

Σε περιμένω να σε πάρω ασφαλή ξανά στην αγκαλιά μου...

Αγαπημένε μου...

Ορφέα.!!!

Ορφέα μου!!!

Ορφεάκι μου!!!

Με αμέτρητη αγάπη,
η δική σου για πάντα  Εμίλια
❤❤❤❤❤❤❤