YANIK.

2.Bölüm

Medyada:yeni Bora karakteri arıyorum öneriniz varsa yorumlar da belirtebilirsiniz.:)

BORA'DAN

O gün yeraltının ünlü mafya adamı olan Caner Akın'la  yani namı değer babamla istanbul'da benim yöneteceğim uyuşturucu operasyonu ile ilgili aklımda kalan mevzuları konuşacaktım böyle olacağını bilemezdim.

Sıkıntıyla kendimi şirketimden dışarıya attım.

Arkamı dönüp şirkete baktığımda kapının üzerinde duran büyük yazıya çarptı gözüm Akın holding.
"Saçma.."
Garip hissediyordum birden sokağın ortasında öylece durmaya başladım.Acaba bara mı gitsem?, "burada bar bile yoktur." içimden gelen ses ile omuz silkip bir banka oturdum.Cebimden sigara paketimi çıkarıp içinden bir dal aldım sigarayı yaktıktan sonra sigaranın dumanını ciğerlerime kadar çekip dumanı ciğerlerime hapsettim bi süre sonra öksürmeye başlamıştım.

ben at gibi öksürürken bir çığlık sesi ilişti kulaklarıma hatta bir değildi bu sesler birden fazla yakarış ve yardım çığlığı geldi peşpeşe.
Öylesine sesin geldiği yöne baktığımda ara sokaklardan bir yerden geliyordu.
"Hmm ne yapsam ki" bugün benim için  daha bir eğlencesizdi,düşündüm neden eğlence yaratmayayım ki?
sigaramı kolumda söndürüp attıktan sonra banktan kalkıp seslerin geldiği sokağa girdim.  Manzara harikaydı
üç tane herif kızın birini birazdan becereceklerdi.
"Neyse..." Tam arkamı dönüp gidecekken gözüm adamların arasında çırpınan kıza takıldı.Ağlamaktan kızarmış gözler ve adamlara karşı gelmeye çalışmaktan yorulmuş bir beden.

Sadece çığlık atıyordu,Acizdi,Çaresizdi.

Aklıma gelen ilk şeyi söyledim.

"Kızı bırakın!" adamlar bana alayla bakmaya başladı.

"Neden senmi alcan biğzim bebeğimizi,bu kız biğzim ilk biğz gördük"

Adamlara bakmaya başladım sadece bakıyordum.onları bakışlarımla öldürebilirdim.Kızlar genelde bakışlarıma ölüyordu çünkü.(WTF??) neyse konumuz bu değil.adamlarından biri ben fark etmeden arkamdan dolaşmıştı birden bana yumruk atmaya kalkışınca adamın kolunu çevirip o iğrenç suratına yumruğumu geçirdim.adam anında yerle buluşunca güldüm.
Bu gece eğleneceğim sanırım.

Karşımda duran adamlara baktım adamlardan birisi korkuyla baktı gözlerimi sonra ise yanındaki adamı dürttü.
Sonunda dedim ben de bu anı bekliyordum...

"Pişt oğluğmm ben bu çocuğu tanıyrum bu varya bu akın ailesinde ki en acımasız kişi Lan bu bora akın!"

Adamın dediklerini duyunca kahkahayı basmıştım onu duyduğumu anlayan adam ise bana son kez korkuyla bakıp koşmaya başladımıştı diğer adamda onu takip edip kaçmıştı.bense daha fazla dayanamayıp yerde öylece duran kızın yanına doğru gittim.
Çok kötü görünüyordu önce gözlerine sonra ise üzerine baktım.
tişörtünü yırttıkları için sadece sütyenleydi.tişörtümü ona verdikten sonra hemen üzerine geçirmeye çalıştı yorgunluktan kafasına tam geçirememişti bile, ona acıyarak baktım ve tişörtünü giymesinde yardımcı oldum.

Benim kesinlikle ufaklığı evine bırakmam lazımdı.normalde burada bırakırdım ama...

"neyse."
O meşhur soruyu yönelttim.
"Evin nerede ufaklık?"

Bir süre sustu

"B-benim evim yok."

..............

Kıza baktım "Gözleri eminim güzeldir." Evet saçmaydı ama gözlerini merak ettirdi onun bu sözleri, kızarmış gözlerin altında ki her insanın dalabileceği bir okyanus veya her insanın gömüleceği toprak...

Bu kız artık benimdi. Benim ufak gizli eğlencem.

"Artık benimsin ufaklık."

ESİN'DEN

Uyandığımda burnuma dolan o erkeksi koku ile evde olmadığımı anladım çünkü babam ancak içki ve leş kokardı.gözlerimi araladığımda siyah renklere hakim bir odadaydım.daha sonra dün yaşadıklarım gözümün önünden film şeridi gibi geçmişti.içimi bir korku alırken odaya doğru yaklaştığını duyduğum ayak sesleri ile hemen yatağın içine girip gözlerimi kapadım.Odanın kapısı açılmıştı ve birisi benim yattığım yatağa doğru geliyordu.yatağın köşesin bir çöküntü oluşurken gözlerimi dahada sıkı yumdum.saçımda hissettiğim eller ile kapkatı kesildim.

"Uyumadığını biliyorum."

Duyduğum sözler ile yatakta oturur pozisyona geçtim ve o'nun kim olduğuna baktım bu o çocuktu.Beni o adamlardan kurtaran kişi.

"kimsin sen,burası neresi?"

"ne kadar kabasın ufaklık,önce bir Teşekkür Eder insan dün gece ben olmasaydım o adamlar sana ne yapardı,hadi bunu tartışalım."

"Dünyada bu kadar sorun varken,bunu mu tartışıcağız?

"Tanışmadan tartışmayalım ufaklık."

"Yanlız benim adım ufaklık değil ESİN "

"Biliyorum ufaklık"

Dediği şey ile şaşırmıştım.

""Nasıl bilebilirsin ki? beni tanımıyorsun bile."" Önüme dosya gibi birşey koymuştu.

""bune be?""

"Türkiye'nin yasak belgeleri,Ne olabilir oku!"

Elime aldığım dosyanın ilk sayfasını açtım. ADI:Esin Soyadı:şener Benim ile ilgili herşey bu dosyada vardı.Babamdan bahsetmiyordu sevindim beni sahipsiz sanmasına engel olabilir.

"hakkında herşeyi biliyorum ufaklık."

"tamam bu iş uzar.Benim artık evime gitmem lazım." evet yalan söyledim evimin olmadığını ona söyleyemezdim.

"Dün bana evinin olmadığını zaten söylemiştin.Boşuna yalan söyleme çabalarına girme.Bugün yola çıkıyoruz"

"Neden nereye gideceksin?"

"Gideceksin değil,birlikte gidiyoruz ufaklık."

""Benim seninle geleceğimi nereden çıkardın?"