Chapter Three: Hugs and Holding Hands

10 0 0
                                    

Maya-maya ay nakapili na din si Luke ng movie. Percy Jackson and the Sea of monsters ang napili niya. Pumasok na din sila Nikki at Samantha. Nashock din ako dahil sa akin tumabi si Luke pero napawi ang pagkashock ko ng bumulong si Luke sa akin,

"Sa'yo na ako tatabi. Baka magselos ka na naman."

Kumulo ang dugo ko pero I kept cool. Totoo naman din ang sinabi niya. Hahaha :]

Medyo boring ang movie dahil nakita ko na iyon one time kaya'y natulog nalang ako. I faced Luke's direction and closed my eyes.

*Poink*

hahahha, nakikiliti ako.

*Poink*

ay sheeyt! Nananadya na ah!

*blink blink* I opened my eyes and saw Luke staring at me smiling. Ay sheeyt, ang gwapo!

At tuluyan na nya akong kiniliti. Wahaha! Mapapatay ko to ng dis oras -_-

"Ano ba! nanuod kami dito oh!" pagrereklamo ni Samantha.

"Oo nga! Go get a room!" Nikki added.

>////< Luke!!

Huminto naman si Luke at ibinaling ang atensyon sa TV. I closed my eyes pero para sure na hindi na sya mangingiliti, I held his hands. Uy, wag kayo green, gusto ko lang matulog.

I felt someone staring at me but I didn't mind. Later, I felt Luke hand's holding my hand. Hindi na ako ang humahawak. It was a tight yet assuring hold.

Maya-maya ay humiga siya sa may kamay ko. Still attentive sa movie. Ay shocks! di pa niya binibitawan ang kamay ko. Our hands were intertwined.

Ako na ang bumitaw, bago pa makanotice si Samantha. Masasaktan siya nito. I don't want her to cry again.

Akala ko ba magiging selfish ka na?

Lagi ka nalang ba magpapaubaya?

Will you keep on letting cupid break your heart?

I guess I will. I don't know. Bahala na si Batman.

"whahahaha! Luke tama na whahaha Luke!" at yan kinikiliti na namn niya ang lola ninyo :3

*bogsh* aray! nauntog ang ulo ko sa headboard ng bed. Parang nabagsakan ng 50kg rice ang ulo ko. Ahuhuhu!

"Aika, sorry. Sorry." paghihingi ng tawad ni Luke. Hindi naman ako galit eh. Masakit lang talaga. Ahuhuhu!

Bigla nalang akong niyakap ni Luke. He hugged me and held my head. Nakasubsob ang ulo ko sa chest niya at ang ulo naman nya ay nakapatong sa shoulder ko.

"Sorry, di ko sinasadya Aika. Di ko sinasadya. Maniwala ka, ayaw kitang saktan."

I hugged him back and closed my eyes. Unti-unti nawawala ang sakit. Sana nga Luke, sana hindi mo ako sasaktan.

(A/N: Sorry sa short update :) Thank you for reading :) )

A LITTLE MisunderstandingTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon