Bölüm 1

229 19 8
                                    

"Gerçekten hırsızlık yapmak çok kolay olmaya başladı. Bir insan nasıl şifresini ardışık sayı yapabilirki? Mesleğimize haksızlık ediyorlar resmen."

Yine büyük bir ev bulmuştum. Zengin insanlar neden bu kadar cimri oluyorki? İnsan paralarının bir miktarını bagıslasa eminim servetlerinde büyük bir kayıp olmayacaktır.

Kasada bulanan paralardan isime yarayacak miktarda parayı aldım ve evi gezmeye basladım. Böyle zengin bir evde olmazsa olmaz antika eşyalar göz kamastırıyordu.

Gözüme carpan birkaç antika vazoyu da simsiyah olan cantama attım. Sanırım gercekten attımki ses yüzünden yukarı katta bir oda aydınlanmıştı. En son duvardaki bir tabloyu gözüme kestirip aldığımda ayak seslerini duyar olmuştum.

"Kim var orda?"

Ayak seslerine bir insan sesi de dahil olunca kacmam gerektigini anlamıştım. Pencerelerin şuan benim bulunduğum yere baya uzak olduğunu düşürsem mutfak kapısından çıkmak en mantıklısıydı.

Ayak sesleri giderek yaklaşıyordu.

"Kim var orda?"

Sese bakılırsa bir erkekti ve silahının olma olasılığı çok yüksekti. Mutfak kapısının önüne geldigimde kilitli olduğunu gördüm.

"Offf şaka gibi. Kasalarının şifresini zor bir sey yapmıyorlar ama kapıyı kilitliyorlar."

Tek carem vardı camı kırmak...

Kapıdan birkac adım uzaklaştım ve hızlı bir sekilde kapıya dogru koştum.
Kapının camları paramparça olurken yine bir yakalanma tehlikesinden kurtulmuştum.

Bahçenin duvarlarından tırmanarak bu evden çıkmıştım. Şimdi eve gidip güzel bir uyku çekme zamanıydı.

Eve gelmiştim. Çantamı dolabıma koyup üzerime rahat bir şeyler giydim. Yatagıma yatıp yine ucuz kurtuldugum için mutluydum.

Bong-Cha 'nın yüzünü görmeyi çok isterdim. Suan sinirden mosmor olmuştur. Beni yakalayamayacağını hâlâ anlamadı. Bizde anlatırız zor bir sey degil.

Gözlerim kapanırken yüzümde gülümsemeyle uyumuştum. Yine çocukların karnı doyacaktı...

KALP HIRSIZIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin