Yetenek sınavına katılmıştım. Hazırliklara başlamalıydım. Yeni kalemler almalıydım. Hayatım için ufak bir baslangiç olacaktı. O çocuklar daha da rahat edecekti.
Kalem alabilecegim harika bir yer biliyordum. Bence o kalemlere kalem demek büyük bir yanlıstı. Ben o kalemlerle harika resimler yapıyordum. Kendimi onlara emanet ediyordum sanki…
Kalemleri aldıktan sonra evime gitmiştim. Masama gecip ne yapacağımı düşündüm. Guzel bir sey yapmalıydım büyüleyici olmalıydı...
Kalemim ve kagidimi alınca kalem benden habersiz kagıdın üzerinde ahenkle dans ediyordu resmen.
Resme baktığımda gülümsemiştim. Cocukları cizmiştim ve onlarin o gülümsemesi bulasıciydı.
Yetenek sınavının zamanı nerdeyse gelmisti hemen kalkıp elimi yüzümü yıkadım. Üzerimi degistirip evden cıktım.
Sınav yerine geldigimde içeri gecmistim. Az kalsın gec kalıyordum. Bir dakika sonra sınav baslayacaktı. Hemen koşup iceri girmiştim. Sınavın olacagı odanın kapısı kapanmak uzereydi ve kapanırsa benim planlarim suya düşerdi.
Daha da hızli kosup kapıyı son anda tutmuştum. Kapıyı kapatmaya calısan adam bana tuhaf bir sekilde bakıyordu.
"Merhaba yetenek sınavı için gelmiştim. "
Adam: Ahh bu gencler geç az daha gec kalıyordun.
İceri gecip bos olan yere oturmustum.
Adam: Merhaba arkadaslar simdi yetenek sınavı için başvurdunuz ve kabul edildiniz. Şimdi tekrar bir sınava tabî tutulacaksıniz ve eger puanlarınız iyi olursa istediginiz resimle alakalı mesleklere gideceksiniz. Simdi bana ne olmak istediginizi söyleyin ve sinavıniz ona göre olsun.
"Robot resim cizen polislerden biri olmak istiyorum. "
Adam: Guzel. Ama isin zor evlad. Kendine güveniyor musun?
"Güvenmesem burada isim olmazdı.
Adam: Hazır cevapsın sevdim seni. Sen benimle gel bakalım baska. Bu arkadaşın olacagi meslegi secmek isteyen var mı?
Etrftan ses çıkmayınca benimle birlikte bir odaya gelmisti.
"Sınav ne olacak? "
Adam: Sana birini tarif edecegim ve sen de onu cizeceksin. Basit yani…
Basit mi? Görmeden nasıl çizecektimki? Neyse ben yaparım buna inaniyorum. Derin bir nefes alip verdikten sonra yerime oturup adamin suratına bakmaya baslamiştım. Adam gülümseyip yanıma oturmuştu.
Adam:Simdi öncelikle kalın kaşları var. Kaşları hep çatık asla inmez. Dolgun dudakları var. Ama bir o kadar da kücük dudakları. Yüzüne oranlı bir burna sahip…
Adam anlatmaya başlamıştı ama o kadar saçma anlatmiştıki beynim sulanmiştı. Neymis 'dolgun dudakları varmiş ama bir o kadar da kücukmüş' acaba sadece orta boyutta bir dudagi var dese ne degisecek.
Bir saattir adamın dediklerini cizmişim. Son bes dakikam kalmıştı. Resme baktiğımda bu o adamin resmi oldugunu farketmistim resmen burnumun ucundaki adamı cizerken farketmemiştim.
"İyi de bu sensin kendini mi tanıttın?"
Adam: Evet. Kendimi daha iyi tanıyorum anlatmasi daha kolaydı. Bu resmi artık bana hediye edersin.
"Tabiki. Peki sınavım basarılı mıydi? "
Adam: Bence evet ama bir hafta sonra belli olacaktır. Ama sen kesin kazanir ve istedigin meslegi olursun.
Büyük bir sevinc ile binadan ayrılmiştım. Artık çocukların bir evi olacaktı bunu ben saglayacaktim ve yuzlerindeki gülümseme asla eksik olmayacaktı…
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KALP HIRSIZI
AcakHırsızlık yapmayı meslek haline getirmis bir genç adam... Hırsızı yakalamaya yemin eden bir genc kız... Ya olaylar istenildigi gitmez ve bir araya gelirlerse Ya genç kızın kalbini hırsız calarsa Ya genç kız kalbini isteyerek verir ve pişman olursa ...
