Bölüm 15

33 3 3
                                    

Tam ağzını açip bir şey derken gelen araba ile inh kendime çekmişti. Yuzlerimiz ve bedenlerimiz o kadar yakındı ki kalp atislarimi duyabilirdi resmen...

İlk çekilen taraf Bong cha olmuştu.

"Dikkat etsene biraz. Öleceksin başıma kalacaksın. "

Bong cha: Ne saçmalıyorsun be? Senin başına niye kaliyormusum?

"Seni hastaneye kim götürecek acaba?"

Bong cha: ise kendi imkanlarınla gitmek istiyorsun sanirim?

"Ah hayır tamam sustum. Konuşmuyorum."

Bong cha: İyi edersin. İşe gidene kadar tek kelime bile etme yoksa seni arabadan atarım.

Bunu derken " şakam yok istersen bı dene" der gibi bakmisti.

"Tamam."

Yol boyunca sessiz kalmıştım. Sessizlik kimi zaman tarzım değildi. Ve konuşma ihtiyacı duymuştum.

"Neden böyle birisin?"

Bong cha:Nasıl biriyim?

"İşte böyle. Kendi kuralları olan. Baskalarini dinlemeyen. Kaba sinir bozucu."

Bong cha: Anlamadım?

Hey bu kadar kaba olmamam gerekiyordu ne yaptım ben?

"Şey yani... Öyle demek isteme-"

Bong cha: İn arabadan.

Sözümü kesmişti. Ve kendisi arabadan inip kapına doğru geliyordu.

Bong cha:Tekrarlamayacagim. İn arabadan.

İnmemi beklemeden beni arabadan atmıştı. Kendisi arabaya geçip son gaz sürmüştü.

"Ah ben ne yapacağım şimdi?"

Nerde olduğumu bile bilmiyordum. Allah aşkına normal yollar varken nedne buradan işe gidiyorki bu kız?

"Akılsız başın cezasını ayaklar çeker."

Arabanın gittiği yere doğru yürütecektim. Umarım fazla yurumezdim.

Bong cha

Kendi ne sanıyordu bu adam böyle? Bana nasıl "İşte böyle. Kendi kuralları olan. Baskalarini dinlemeyen. Kaba sinir bozucu."birisin derdi. Kimdi o?

Sinirlendikçe daha da hızlı gidiyordum. İyiki de bu yolu secmiştim. Yurusun onca yolu da görüyüm araba da geçmez pek buradan.

"Acaba haklı miydi? Ben öyle biri miydim? Ah hayır hayır böyle biri değilim ben."

Kris: İşte böyle. Kendi kuralları olan. Baskalarini dinlemeyen. Kaba sinir bozucu.

Ah cidden beynimin içinde neden dolaniyirdu bu sözcükler.
Çok sinir bozucu.

Daha da hızlandığımda pencereden giren rüzgar usumeme sebep olmuştu. Ama biraz da olsa rahatlamıştim. Hep rüzgar bana iyi geliyordu.

Kris

"Ah hadi ama daha ne kadar yürümem gerekiyor? Ve nesne hâlâ bir araba geçmedi buradan?"

Yarım saat olmuştu ve hâlâ ne bir araba geçmişti ne de ben iş yerime yaklaşmıştım. Saçma sapan yerlere gittigimden bile şüphe ediyordum.

Tam pes etmişcesine yere oturacakken karşıma büyük bir hızla gelen araçla gözlerim kapanmisti. Üzerime doğru hızla geliyordu ve beni gördüğünde bile supheliydim.

"Ah olamaz çok hızlı geliyordu bu araba delirmiş olmalı bunu kullanan insan ne yapacaktım Sımdı? "

KALP HIRSIZIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin