Ze loopt haar appartement in.
Waar de stilte weerkaatst tussen de witte muren.
Waar haar zwarte gedachten tegen de muren slaan on te ontsnappen.
Waar ze eenzaam is.
Eenzaam is ook zwart.
De dood van haar familie was zwart.
En nu,
Zijn haar gedachten het zwartst van allemaal...
Ze kijkt door het raam, waar niets zwart lijkt.
Alleen maar kleur en licht.
Één jongen loopt over de stoep.
Zijn haar is zwart.
In zijn handen is een papieren vliegtuigje gevangen...
Ze ziet hem.
Hij haar niet.
~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~
Heeeey,
Ik heb besloten om op maandag en donderdag te updaten.
Daarom, een nieuw hoofdstukje! Xxx
JE LEEST
Dear stranger,
Short StoryLiv laat overal gedichten vrij. Ze laat ze meevoeren met de wind. Zo de handen van Lucas in... Zij schrijft gedichten... Hij vind ze.... #416 in kortverhaal!
