Ze kijkt hem aan.
Hij kijkt niet terug.
"Ik moet wel." Fluistert ze.
"Deze wereld heeft geen plek voor mij..."
Ze neemt zijn gezicht in haar koude handen.
Hij knikt langzaam en neemt haar hand
Ze voelt zijn verdriet.
Zij voelt geluk.
Ze kan dit eindelijk achter laten
en haar het laatste wat ze zou voelen is geluk.Dat door haar aderen lijkt te stromen.
Allemaal omdat hij haar vliegtuigje vond.
Ze loopt naar het dak.
Met hem op haar hielen.
Ze kijken hoe de stad tot rust komt in de avond zon.
Hoe hij langzaam uitdooft.
Ze neemt zijn hand en fluistert:
"Ik hou van je."Dan valt ze naar beneden.
Met een lach op haar gezichtje.
Haar gezicht dat hij zo graag nog een keer zou kussen.
Maar hij kan alleen kijken.
En denken:
"Ik ook van jou."
JE LEEST
Dear stranger,
Short StoryLiv laat overal gedichten vrij. Ze laat ze meevoeren met de wind. Zo de handen van Lucas in... Zij schrijft gedichten... Hij vind ze.... #416 in kortverhaal!