Yalnız Benimsin

~4.Bölüm~

###Arman'dan###

Akşam Bornova'ya gittiğimde (eve) herkes bana bakıyordu. Ablam,anneannem,teyzem ve diğer kardeşim Özgür. Sanırım Özgür'den hiç bahsetmedim. Özgür, benimle aynı yaşta (26). Ayni şirketin (malum) ortaklarıyız. Ablamsa 28 yaşında. Üç kardeşiz. Teyzem de küçük bücür kuzenimin annesi yani. Anneannem ise bize annemizden kalan son manevi şey gibi bize göre.. Tabi teyzem de öyle..
Koltuğa geçip oturdum. Ama hala sinir bozucu şekilde bana bakmaya devam ediyorlardı.
"Ya neden bana bakmaya devam ediyorsunuz? Bir derdiniz varsa oturun konuşalım." dedim sakince.
Anneannem,
"Arman?"
"Efendim anneanne??"
"Eee Arman'cım.. Dünkü galada,senin kucağına bir kız düşmüş.. Anneannecim kim o kız? Merak ettim de." dedi.
"Anneanne gerçekten bu konuyu konuşmak istemiyorum. Benim hayatımda biri var biliyorsun.." dedim..
"Evet biliyorum! Neydi Lora mıydı Lara mıydı?!" dedi sinirle.
"Lara.." diye düzeltti ablam anneannemi.
"Her neyse.. Bak Arman Lara iyi bir kız değil. Ama sen seviyorsan.. Eğer... Bak ee.."
"Anneanne söyle ne diyeceksen lütfen geveleme." dedim sesimi biraz yükselterek.
"Anneannecim artık evlenme zamanın gelmedi mi?" diye baklayı çıkardı ağızından. Tabi ki böyle bir şey olacağını biliyordum. Sonuçta karşımda 1 yıldır artık evlenmemi söyleyen bir aile vardı.
Cevap vermeyip odama çıktım. Cam kenarındaki koltuğa oturup sırtımı kapıya döndüm. Cam kenarında kitap okurken içeri ablam girdi.
"Arman?"
"Hı?"
"Ablacım süt getirdim sana. Al iç. Biraz dinç ol. Son günlerde anlaşma bağlayacağım diye geceleri bile uyumuyorsun ablacım." dedi.
"Abla lütfen ben süt sevmiyorum biliyorsun ya." dedim sitemle.
"Hayır efendim! İçeceksin." dedi.
"Abl-" derken bardağı ağızıma dayadı. Hepsini içmek zorunda kalmıştım.
"Tamam bitti.. Oh yarasın paşama." dedi ve gitti. Neler oluyordu böyle? Neyse kitap okumaya devam edeyim ben.
15 dakika sonra telefonum çalmaya başladı. Lara.. Görüntülü arıyordu. Saçlarımı düzeltip açtım..
"Armancım?" diye çığırdı.
"Söyle Lara?" dedim.
"Arman akşam bir yerlere mi gitsek?" diye sordu..
Aslında hiç fena olmazdı. Birazcık kafa dinlerdim.
"Tamam nereye gidiyoruz?" diye sordum.
"Alsancak'ta çok güzel bir restaurant var diye duydum. Yeni açılmış. Gidelim mi oraya?"
"Olur."
"Arman?"
"Söyle Lara?"
"Ya bak, o kız kimdi? Kucağına düşen?"
"Lara inan bilmiyorum." dedim umursamaz bir şekilde. "Neyse seni 8 de alırım." dedim ve kapattım...

###Kumsal'dan###

Yatağıma yatmış hüngür hüngür ağlarken annemden yediğim tokatı düşünüyordum. Neden tokat atmıştı? Neden bu ne, nasıl olur,annecim neler oldu anlat demeyi seçmemişti? Yanağım hala yanıyordu ve ben hala ağlıyordum. Odama ablam girince sustum ve uyuyormuş gibi yaptım.
"Kumsal?" Cevap vermedim.
"Kumsal uyumadığını biliyorum ablacım." dedi.
"Uyumuyorum abla.." dedim.
"Üzülme be ablacım." dedi.
"Abla nasıl üzülmeyeyim?"
"Haklısın ama-"
"Abla neden bunların hepsi benim başıma geliyor? O adamın yüzünden düğünün iptal oldu. O adamın yüzünden bu haldeyim.. Neden neden neden??!!"
Ağlamaya devam ediyordum. Ablam beni göğsüne yaslayıp ileri geri sallamaya başladı. Bir süre sonra uyumuşum. Uyandığımda ablamı yanımda bulamadım. Yatakta doğrulup halı desenini izlerken gözlerim doldu. Telefonum çalmaya başladı. Ahmetcan...
"A-alo?" dedim.
"Kumsal, konferanstayız. Nida,Elif,ben,sen.. Şimdi neler oldu anlat." dedi.
Herşeyi anlatıp sustuğumda,Nida "Allah'ın belası adam! Kim bu şerefsiz ya kim?!!" diye bağırdı.
"Nida sakin ol. Kumsal şimdi nolucak?" dedi Elif.
"Valla bilemiyorum artık Yoruldum. Ne olacağı varsa olsun.." dedim.
"Kumsal bak 2 gün sonra mezun olacağız. Topla kendini." dedi Ahmetcan.
"Tamam çocuklar saolun." deyip kapattım..

2 G Ü N S O N R A (KUMSAL)

Kepleri sonunda attık,diplomamı aldım. Arkadaşlarımla fotoğraf falan çekildikten sonra eve geldim. Mezuniyetime sadece Ablam gelmişti. Tam odamda oturmuş diplomamı inceliyordum ki, Annem odama girdi.
"Ablanla seni.. Halana yolluyorum. Ortalık durulama kadar." dedi ve gitti. Halam İzmir'in güzel bir ilçesi olan Bornova'da oturuyordu. Buraya sanırım biraz uzak. Bilmiyorum halama giderken genelde yolda uyurum. Ama ben bir şirkete başvuru yapmıştım. Neyse halledeceğim onu ben.