Het ongeluk (B-Brave fanfictie)

Part 2

Ik word wakker in een vrij lege kamer. Alleen de verpleegster staat voor me. 'Kijk eens wie er wakker is?' Shaznay komt ook binnen gelopen. 'Je ziet er al wat beter uit, je weet wat er gister gebeurt is hé?' "Dit kan gewoon niet gebeurt zijn. Ik durf het niet te geloven. Hoe moet ik nu verder?"

"Het komt allemaal goed, dat beloof ik je. Al moet ik voor altijd bij je blijven, het komt goed Esmay. Geloof me."

Nadat Shaznay wat thee voor me heeft gehaald komt ze bij me zitten. "Heb je al enig idee waar je heen gaat? Ik weet dat dat het laatste is waar je nu mee bezig bent, alleen je moet er wel over na denken." "Ik weet het niet...." "Heb je niet ooms of tante's waar je heen zou kunnen? Desnoods blijf je bij mij, ook geen probleem. Maar ik denk dat je nu beter bij je familie kunt zijn." "Jij bent ook familie.. Maar ik snap ook wat je bedoelt, m'n vader heeft wel een broer volgens mij.. Het enige probleem is alleen dat ik hem nauwelijks ken.." "Hoe heet hij dan?" "Volgens mij iets van, Piet Verweij.. Of nee wacht Peter Verweij."

Shaznay loopt naar de verpleegster. "Esmay heeft een oom genaamd Peter Verweij, waar ze waarschijnlijk wel terecht zou kunnen." "Laat me dat even opzoeken voor jullie." Antwoord ze.

"Peter Verweij, hier staat iemand in mijn register. Hij woont in Nederland, in Amsterdam." Zegt de verpleegster. "Amsterdam? Weet u zeker dat dat mijn oom is?" Ik weet het zelf zeker, alleen ik wil het niet geloven. Nu moet ik iedereen verlaten.

Als Shaznay na een halfuurtje naast me komt zitten, bedekt de verpleegster mijn ouders' lichamen met een deken. Alles gaat veranderen nu.

"Nou het lijkt er dus op dat ik naar Nederland ga emigreren. Gelukkig praten ze wel dezelfde taal daar. En je moet me altijd komen opzoeken hoor."

-------------------------------------------

We staan op Hato Airport. "Ik wil niet dat je gaat, maar het is beter voor je. Je moet me wel elke dag bellen!" Zegt Shaznay huilend. Ze heeft me hierheen gebracht samen met haar ouders en zusje Dounia. "Natuurlijk bel ik je iedere dag, en we blijven WhatsAppen." Antwoord ik. We knuffelen elkaar en het is tijd voor mij om richting de douane te lopen.

Vlucht 125 naar Amsterdam Schiphol, boarding begint over 10 minuten. Ik haal nog even koffie bij Starbucks en haast me naar de gate. Ik ga zitten naast een best wel knappe man.

"Lange dag voor de boeg?" Vraagt hij.

"Ja zeker.. U ook?"

"Ja.. Ik moet m'n nicht zoeken, ik heb alleen geen idee hoe ze eruit ziet. Ik moet haar ophalen want ze komt bij me wonen om privacy redenen."

"Oke, hoe ziet ze eruit?"

"Donkerblond haar."

" Ik ben opzoek naar mijn oom."

"Heet jij toevallig Esmay dan?"

"Ja. Bent u Peter dan?"

"Ja, wat toevallig. Hebben we elkaar toch gevonden."

Speaker: "vlucht 125 naar Amsterdam Schiphol, nu boarden."

"Laten we maar gaan dan, op naar Nederland."

Wordt vervolgd. Bij 10 votes een nieuwe part.