Het ongeluk (B-Brave fanfictie)

Part 9

- Samuel's POV

"Waar is Esmay heen gegaan?" Schreeuw ik naar m'n manager.

"Rustig aan, ze is bij mij." Antwoort hij door de telefoon.

"Waar zijn jullie heengegaan?" Vraag ik, kijkend naar buiten vanuit het raam.

"Ik ben boodschappen aan het doen."

"Hmmm... en wat moeten wij doen dan? We hebben alles opgenomen, wat is het nut ervan hier te zijn dan?"

"Neem "Ik Laat Je Los" opnieuw op in de studio dan"

"Dat is het liedje dat bedoeld is om te zingen op de tour.."

"Oh mijn god Samuel, ga praten met Mo." Ik hoor dat hij de haak erop gooi& rol met m'n ogen.

"Waar is Mo?" Vraag ik aan Cassius, lopend de studio in.

"Weet niet, hij was hier niet toen ik hier binnen kwam."

Ik ben echt aan het stressen. Vandaag is m'n verjaardag en ik kan m'n moeder niet eens zien. Ze is op een cruise schip aan het cruisen en is pas volgende week terug. Ik hou meer van m'n moeder dan van wat dan maar ook en zou letterlijk alles doen om haar te zien.

"Hier ben ik! Doe rustig!" Schreeuwt Mo, rennend naar binnen met Michelle achter hem. Mo helpt ons met het opnemen en Michelle is z'n asistente.

"Waar is Cassius?" Vraag ik. Jezus, waarom verdwijnt iedereen?

"Hij was net, huh, ik weet het niet!" Zegt Kaj, verward. Ik rol weer met m'n ogen. Dit gaat zeker een lange dag worden.

"Soms voelt het als een film maar ik weet niet wie ik speel, dus ik zet maar een masker op en lach rustig mee. Jij zegt dat het beter wordt..." Zing ik.

Een uur en 10 liedjes later, komt m'n oom samen met Esmay de kamer binnen.

"Eindelijk!" Schreeuwt Jai, onze gedachten lezend.

"Kom" Schreeuwt Kees (Esmay's oom) en hij maakt een "volg me" gebaar.

We bieden onze Excuses aan aan Mo en Michelle, omdat we weg gaan en volgen Kees.

"Waar gaan we nu heen dan?" vraag ik terwijl ik Esmay d'r hand vastpak. Ze keek omhoog en lachtte naar me. Ik lachtte terug. Ze is zo mooi en ze weet het zelf niet eens. Ik heb zo een geluk dat ik haar heb. 

We zijn weer bij het huis aangekomen en iedereen springt de auto uit. Ik pak de sleutels onder de bloempot en maak de deur open. "SUUUUURPRISE!!"

Ik schrik me dood. "Happy Birthday Samuel!" Schreeuwt iedereen.

Al de jongens komen naar me toe en wensen me een fijne verjaardag, net als de rest. Ik zoek overal naar m'n moeder in de hoop dat ze me komt verrassen. Maar ze was er niet.

Ik open m'n cadeautjes en bedankte iedereen die de cadeaus aan me gaf. Ik heb Esmay al een uur niet gezien. Ik vraag me af waar ze is. Het was een goeie verjaardag, maar niet zoals ze ooit waren. Ik weet dat ik nu als een kleuter klink alleen het enige wat ik nu wil is m'n moeder.

"Je hebt mijn cadeau nog niet opengemaakt." Zegt Esmay, terwijl ze naar binnen loopt.

"Er zijn geen cadeautjes meer dus...."

"Oh ik moest het cadeau even ophalen, doe je ogen dicht." Ik deed wat ze vroeg, ik hoorde de deur open en dicht gaan en Esmay zei dat ik m'n ogen open mocht doen.

Toen ik m'n ogen open deed wist ik dat dit het beste cadeau ooit was. M'n moeder stond voor me.

"Mam!!" Schreeuw ik terwijl ik haar knuffel.

"Hoi samuel, je wordt zo snel groot." zegt ze terwijl ze me aankijkt. 

"Hoe ben je hier gekomen?" Vraag ik terwijl ik naar Esmay kijk.

"Heb jij dit gedaan?" Vraag ik aan haar. Ze lacht naar me.

"Ik dacht dat je op vakantie was."

"Was ik ook, maar Esmay belde me en zei dat ze me nodig had. Ik pakte de eerste vlucht en ben 2 uur geleden geland. Esmay heeft me net van het vliegveld opgepikt."

Ik loop naar Esmay en druk m'n lippen op die van haar. Ze is sowieso de beste vriendin die ik heb gehad en ooit zal hebben. Ze heeft dit allemaal voor mij gedaan, ze is geweldig. 

Ik loop naar m'n moeder en we lopen samen naar de bank. 

"Dus Esmay.. Ze is een lief meisje."

"Dat is ze zeker."

"En je gaat haar goed behandelen?"

"Ik zal haar behandelen zoals ik dat bij mijn moeder doe."

"Goedzo." Antwoordt ze en ze kust m'n wang.

"Tijd om de taart aan te snijden!" Schreeuwt Kees. De taart is in de vorm van een S.

"Doe een wens." Zegt Kaj.

"Oh ik? Ik heb m'n wens al."

Bij 30 votes een nieuwe part X