WARNING: Danger Zone

Chapter 27

Min's PoV

He walked away. Sighed. Pilit ang ngiti ko pagkatapos ng kanta. Agad lumapit sa akin si Klein. My brother hugged me but all I feel now is pain.

Umalis si Ramirez. I really hate this day. Parang pinapaalala sa akin na isa akong pagkakamali, na hindi ako deserving sa mundong ito.

Natapos ang gabing iyon nang umalis na rin ako. Nagtungo ako sa gubat ng Serpentine High. Ang buwan ang tanging liwanag ko sa malungkot na gabing ito.

Their face when they saw me. Nagugulat at nagsisisi. Napangisi ako roon.

Nakita ko ang isang naliit na bahay roon. Binuksan ko ang pintuan pati na rin ang ilaw. The house was made of bricks. May chimney pa ito. Dito ako madalas magpunta noong bata palang ako.

This is my place. This is our place. I sighed. Nang makabalik ako sa paaralang ito ay dito agad ako nagtungo. Dahil gusto kong balikan ang alaala naming dalawa, kung paano kami nagkakilala.

Bawat pader ng bagay ay nakadikit ang mga larawan. Iyon batang ako at si Lexus. Naalala ko dati na sobrang mahal ng benta ni Klein sa mga pictures namin. Kinukuhanan niya kasi kami nang hindi namin nalalaman. Nang ipakita niya sa akin ang mga iyon ay nagustuhan ko at noong sabihin kong ibigay niya na at ayaw naman niya. Siningil ako ni Klein ng sobrang mahal.

May mga unan sa sahig nito at isang lamesa. Dito rin kami madalas kumain ni Lexus, nag-aaral at kung ano pa.

Bata palang kami ay alam na naming kami ang para sa isa't isa. Bawat sulok ng bahay na ito ay may memorya. Buti-unting nagbabalik ito sa akin ngayon.

"Can we kiss too?" Anang ni Ramirez. His cheeks are red.

"No! We're still too young for that! Bakit ba kasi nakita natin ang ginawa nila kuya! Let's just study tsaka when we are in right age na, doon langand tayo mag-kikiss " anang batang ako.

But then, the young boy kissed the young girl. He flashed his sweet smile.

"We're not in right age but I want to be your first kiss and you're my first" aniya. Tumawa ng matindi ang batang ako.

"Ang pula ng mukha mo" sita ng batang ako.

"Tss. Papagalitan ako ni Klein nento " aniya.

"14 palang tayo! Ang dapat sa atin ay nag-aaral muna " ani ng batang ako.

Napangisi ako ngunit naglaho ang imahe naming dalawa. I am now 19. That image was when we were 14, basically that was five years ago.

We were still in our senior year. Tumigil kasi kaming anim ng dalawang taon bago tumuntong sa high school. Sa dalawang taong iyon ay nagtraining kami. Me, Lexus, shin, Phin, Lake,and Travis. Ganoon din ang ginawa nila Klein dati.

Humiga ako sa may Carpet na may mga unan. Nakita ko ang pamilyar na bote na maraming maliliit na papel.

Wala sa sariling naupo ako. Naroon pa rin ang maliit na papel. Nagsulat ako.

Today, October twelve. He walked away.

Inilagay ko iyon sa bote. Napatingin rin ako sa kabilang pader na kung saan ay puno ng mukha ni Ramirez. Iyan ang nakahiligan ko nang makauwi ako. Pakiramdam ko kasi ay hindi ko na siya makilala. Lumaki lalo ang katawan niya at tumangkad siya. Tumayo ako at nilapitan iyon.

"Kailan ka ba babalik sa akin?" My tears pooled in the corner of my eyes.

"Miss na miss na kita"

Xxxxxxxx

"Captain! Itim pala yang buhok mo! Ano yong Wig?" Nanlalaking sigaw ni Roku sa akin. Tumango lamang ako.