3. BÖLÜM

36 11 6
                                    

Duygu:

"Eeee okul nasıldı Duygu?"
"İi _ iyiydi abi."
Aklım hala oradaydı. Yani Umut 'da. Acaba beni abime sarılırken görünce ne tepki verdi? Önümden hızla geçti ama acaba gördü mü? Of aklımda deli sorular , napcam ben ? En iyisi eve gidince Zeynep 'e soruyum.
Mert:
Bu kız beni niye duymuyor?
"Duyguu ?"
"Efendim abi ?
"Kızım sen iyi misin ? İki saattir sesleniyorum duymuyorsun.
"Dalmışım abi ne var?"
"Şu okuldaki yanında gezen kız kimdi?"
" Zeynep"
" Aynı sınıfta mısınız?"
" Evet"
" Nasıl bir kız?"
" İyi , çok iyi , güzel , çalışkan ,bekar"
"Hmm iyi "
" Niye soruyorsun abi?"
" Hiiç ,öylesine merak ettim kimlerle takiliyorsun diye "
" Hı hı öyledir ."
" Duygu canimi sıkma hadi in arabadan "
" Tamam ya "
Duygu:
Abim bana sesleniyormuş duymadım. Umut 'u düşünüyordum . Abim bana Zeynep'i sordu durdu napacaksa artık.
                             ...
Eve gelmiştik. Arabadan inip kapıyı açtım. Hemen odama çıktım. Annemin arkamdan seslendiği ni duydum.
"Duygu aç mısın kızım? Gel yemek hazır."
" Aç değilim anne , yorgunum , biraz uzanacağım "
" Tamam"
Bi rahat bırakın ya of. Hemen Zeynep'i arıyım. Dıt dıt dıt ...
"Alo"
"Alo Zeynep napıyorsun?"
" Eve geldim yeni , uzanıyorum sen ?"
" Ben de aynı "
" Abin miydi kız o?"
" Evet noldu ki?"
" Öylesine sordum sadece."
" Hmmm iyi . Ben sana başka bir şey sorcam ?"
" Sor kız "
" Şey ben abimi öptüm sarıldık falan ya ( kısık sesle ) Umut gördü mü?"
" Ne ? Kim? Ne diyon Duygu ? Az sesli konuş canım "
" Ya şey ya Umut gördü mü ?"
" Haaa senin derdin başka tabii"
" Yaa aman Zeynep sormadım say tamam"
" Dur dur kız kapatma . Gördü tabi hatta size baktı baktı sonra üzülmüş bir tavırla hızlıca uzaklaştı. "
" Yaa gerçekten mi ?"
" Evetttttt valla bak kızım."
" Hmm aman banane zaten , abim o benim sarılcam  tabi "
" Hı hı sanane"
" Yaa Zeynep ..."
" Tamam tamam sevmiyorsun ,hoşlanmadın da hatta aşık da olmadın hahahahah."
" Olmadim tabi ,kapatıyorum "
" Tamam hadi görüşürüz"
Zeynep sürekli bunu söylüyor acaba .... Ayy of ne düşünüyorum ben ya .' üzülmüş bir tavırla ' hmmm Zeynep'e öyle gelmiştir ne üzülecek tanışalı daha 1 gün bile olmadı .
                              ...
Akşam olmuştu . Yemek yedim. Ve yattım. Gerçekten yorulmustum ( hiç bir şey yapmadığım halde) Acaba yarın ne olacaktı , saçımı nasıl yapsam ? Hmmm....

Diye düşünürken uyumuşum . Uyandığım da saat altıydı. Hemen ayağa kalktım, banyoya gittim,  yüzümü yıkadım. Hızlıca üstümü değiştirdim. Sacimi duzleştirdim. Azıcık makyaj yaptım ve aşağıya indim. Kahvaltı hazırdı. Annem hazırlamış . Hemen oturdum masaya. " Günaydın"
" Günaydın kızım"
" Günaydın abicim"
" Günaydın " ( babam )
Birazcık atıştırıp  çıktım . Aslında çıkamadım . " Seni ben bırakacağım bekle"
" Yine bi abi tamam çabuk ol "
" Tamam"
Abim beni pek fazla okula bırakmazdı ne oldu da sürekli ' ben bırakacağım ,ben bırakacağım' ilginç. Çantamı alıp evden çıktım. Ve abimi beklemeye başladım . Sonunda geldi. Ve kapının kilidini açtı . Ben de bindim . " Abi?" " Efendim "
" Hayırdır sürekli beni okula bırakıyorsun?" " Ne olmuş bıraktıysam ? Okuluna bakcam fazla erkek var mı diye ."
" Hı hı tabi"
" Duyguuu"
" Tamam ya sustum."
Okula gelmiştik. Zeynep beni okulda bekliyordu. Hemen yanına koştu. Tam sarılcaktım ki abime elini uzatıp " merhaba " dedi. Gözlerimi açtım öylece bakıyordum ki abim de Zeynep'in elini sıkıp " merhaba ben Duygu'nun abisiyim adım Mert" dedi. " Ben de Duygu'nun arkadaşı Zeynep " dedi gülümseyerek . Şaşırmıştım ne oluyordu orda? " Merhaba ben de Duygu'nun ya kendisi"
" Hı şey görüşürüz " " Görüşürüz".   ( abim) 
" Heyy Zeynep ben burdayım . Hadi gidelim , noluyo kızım size?"
" Yok bir şey Duygu , seninki geldi, kantinde. "
" Benimki kim ?"
"Umut "
" Yaa Zeynep nerden benimki oluyor Allah aşkın ya"
" Gel ya bı kahve alalım . "
" İyi tamam "
Zeynep ile kantine gittik. Kahve aldık.
Zeynep:
"Hmm gel Duygu şurası boş . Aaaa hemen de oturdu yaa salak kız başka yer yok."
" Ya gel bahçeye çıka-"
" Aaaa gel Umut'un masası boş"
" Selam Umut oturabilir miyiz?"
" Tabii ki"
" Teşekkürler" diyip oturdum ama Duygu hâlâ ayaktaydı. Onu da kolundan tutup yanıma oturttum. " Eee Umut nasılsın?"
" İyiyim siz nasılsınız ? " derken Duygu ya bakıyordu. İyiyim dedim . Duygu da titrek sesiyle " ben de iyiyim " dedi.  Sürekli birbirlerine bakıyorlardı...

Evet arkadaşlar bu bölümün de sonuna geldik. Pek fazla olaylı değildi ama yb bol olaylı gelecek 😉   Lütfen görüşlerinizi ve önerilerinizi yorumda bildirin sizi seviyorum 😘❤

ZORAKİ EVLİLİK Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin